Popcorn vast in slokdarm

Dinsdagavond had Manuël last van zijn buik en kreeg hij diarree. Hij had er echt last van. De nacht ging goed en de volgende ochtend leek er niet veel meer aan de hand maar hij deed heel zielig en wou thuisblijven. Ach, een dagje spijbelen kan geen kwaad. De rest ging naar school en wij bleven samen thuis. Ik moest de ochtend wel werken maar tussendoor dronken we samen koffie, gingen we gamen, las ik een boek voor en stoeiden/knuffelden we. Super gezellig zo. De andere kinderen hadden in de middag allemaal afspraakjes dus we stonden niet op tijd. In de middag ging de laptop weg en speelden we 'je huis op orde'. Manuël trok de inloopkast leeg en we zochten de spullen uit, gooiden weg, maakten schoon en zette het weer netjes terug. Je zou denken: dat is toch geen leuke activiteit? Maar Manuël is gek op opruimen en had er plezier in. Hij heeft de kast helemaal opgeruimd en ik hielp 'een beetje', vanuit zijn perspectief gezien dan he. Het is nog niet helemaal af maar dan zal ik een voor en na foto delen, een wereld van verschil, heerlijk!

Donderdagochtend bracht Bert de kinderen naar school en had ik een werkafspraak in Ede, lekker om op de fiets te kunnen. Manuël was zijn schooltas vergeten dus fietste ik eerst langs school en toen naar mijn afspraak. Fijn om een nieuw contact te spreken en nader kennis te maken. Daarnaast heb ik er ook van geleerd. Mooie combi. Daarna fietste ik weer terug en dronk ik koffie met Bert, gezellig! Hij had stroopwafels gehaald voor de gelegenheid, zo werd het nog specialer. Nu nog de zon erbij, wat verlang ik naar het buiten koffie drinken!

Ik bekeek een webinar ter inspiratie voor mijn werk en at ondertussen, daarna maakte ik namelijk een uitstapje naar groep 5 om met 3 groepjes naar de bibliobus te lopen. Leuk om die kinderen mee te maken en om te zien dat Jonathan ervan straalde dat zijn moeder er was, dat is toch goud waard. Daarna was het weer tijd om aan het werk te gaan met om half 3 nog een onderbreking om de kinderen uit school te halen. Daarna werkte ik door tot 18 uur om gemiste tijd in te halen maar het was het helemaal waard. Deze dag was goed en voelde ontspannen terwijl er toch veel is gebeurd. Lekker efficiënt. 

De kinderen mochten in de middag popcorn eten. Dat was leuk totdat Manuël een stuk vast had zitten in zijn keel. Hij kokhalsde, ik klopte op zijn rug, stak mijn vinger in zijn keel, schreeuwde dat iemand Bert moest halen, hij spuugde, bleef ademen en was in paniek want het bleef vastzitten. Oké, moment om na te denken: het kind blijft ademen dat is het belangrijkste, er zit nog steeds iets vast, dat zal dus in de slokdarm zijn. Na een paar keer mijn vinger in zijn keel voelde ik het en duwde het naar beneden. Goor, ik weet het. Misschien dom omdat het dan lager vast kwam te zitten maar dat gebeurde niet. Het was weg. Manuël spuugde nog een keer met wat bloed erbij, jakkie, en daarna keerde de rust terug. Wat is dat toch met kinderen dat je zomaar iets kunt hebben. In de avond kreeg ik nog een appje dat het vriendinnetje die bij Jonathan speelde heel erg geschrokken was. Het arme kind, daar hebben we helemaal geen aandacht voor gehad. Gelukkig kon ze er met haar moeder goed over praten.

In de avond ging ik naar de maandelijkse podcast bespreking met een groep uit de kerk. Een hele gemengde groep. Ik geniet er altijd enorm van. Dit keer ging het over efficiëntie en de effecten daarvan. Lekker opgewarmd door de kachel en de fijne avond en met het vooruitzicht op een lege vrijdagochtend helemaal voor mezelf kwam de dag ten einde. Ik denk dat ik vrijdag op de bank ga liggen met een boek. Lekker inefficiënt maar wel met groots resultaat.