Bloemen verstoppen

Zaterdag hadden we feest. We vierden vast Berts verjaardag voor zijn familie en gelijk ook de verjaardag van een zwager. 34 mensen in huis inclusief kinderen, veel gezelligheid dus! Bert had 4 heerlijke taarten bij Multivlaai gehaald, wat een luxe. En een schoonzus zorgde voor een overdadige lunch. Gezellig om te kletsen met iedereen én om half 3 het huis alweer 'glad' te hebben. Helemaal niet verkeerd om met de koffie te beginnen, de lunch mee te pakken en daarna het feest weer achter ons te laten. Je zou toch niet zeggen dat een half uur eerder het hier helemaal vol zat.

Bert vouwde een wasmand met was weg. Dat gaat langzaam maar wel helemaal perfect. Best lekker om zulke nette stapels in de kast te hebben. Daarna vouwde ik nog wat was op. Dat gaat 3x zo snel maar lang niet zo netjes. Ach, je kunt niet alles hebben.

Eind van de middag greep ik de kans om mijn horloge op te halen. Die was kapot en de juwelier had deze gerepareerd. Samen met Esther gingen we naar Veenendaal, haalden het horloge op en kregen 2 euro korting omdat het horloge daar ook gekocht was. Wie het kleine niet eert... 

Daarna zochten we 2 boeketten uit om aan Bert te geven voor zijn verjaardag. Bert moppert wel eens waarom vrouwen bloemen cadeau krijgen en mannen niet. Hij houdt ook erg van bloemen en dus kozen we er 2 uit. Mocht Esther er 1 kiezen en ik. Het geven moest nog even wachten want dat was maandag pas. Esther probeerde het geheim te houden door naar boven te rennen met de bloemen terwijl ik voor de afleiding moest zorgen. Daarna haalde ze een vaas op en verstopte deze achter haar rug. Helaas was haar rug niet breed genoeg maar dat viel haarzelf niet op. Ze noemde per ongeluk de verstopplek en vroeg zich hardop af of het niet dood zou zijn als we het boven in de vaas lieten staan. Na een lading aan tips deed Bert goed zijn best om niet te laten merken dat ze het allang en meerdere keren verklapt had. Die voorpret is toch minstens net zo leuk als het uiteindelijke geven.

Zondag voelde ik ineens de drukte van de afgelopen dagen. Wat begon met het autorijden op donderdag, een goed gevulde vrijdag en het feestje op zaterdag was het zondag tijd voor rust.

De kerkdienst was geweldig. We zongen met de band en daar leefde ik helemaal van op. Geweldig mooi. Daarna kletste ik met een aantal mensen, complimenteerde de bandleden en bedacht we dat we eigenlijk eens een praisedienst moeten organiseren. Dat deed ik als tiener maandelijks, daar ga ik nog eens over nadenken.

10.45 uur was het tijd voor koffie en restte ons niets anders dan ontspannen en in de middag bezoek ontvangen. Die zondag als rustdag; het werk laten voor wat het is, genieten van mensen en natuur en God zoeken is toch echt een geniale uitvinding.