Kinderfeestje #16
Zaterdag vierden we Jonathans kinderfeestje en dat was de hoogste tijd aangezien hij al op 6 februari 9 jaar werd. Rachel was de hele ochtend druk met het verzinnen van een spel. We hadden een dinotaart gekocht en maakten er nog een kwarktaart bij. Om 15 uur ging het feest van start. We begonnen uiteraard met het verstoppen van de cadeaus en het eten van taart. De kinderen konden moeilijk kiezen en dus beloofde ik dat ze als toetje nog een stuk taart mochten, van allebei de taarten eten kon dus. Slimme oplossing van mezelf aangezien ik ineens bedacht dat ik geen toetje had gekocht, had niemand door. Toen Rachel het spel ging uitleggen zei 1 van de kinderen: 'oh, ik dacht dat we naar een pretpark ofzo zouden gaan'. Uhm, nee dus. Bij zo'n opmerking heb ik dan weer allerlei gedachten maar daar zullen we het maar niet over hebben. Het eerste potje was een beetje inkomen. Door het hele huis had Rachel opdrachten geplakt en ze had er allerlei spelregels bij. Vanaf ronde 2 vond iedereen het geweldig en wilden ze niet meer stoppen. Rachel deed het ook echt zo goed als spelleider. Het feestje was in volle gang en ik zat op de bank met een kop thee! Uiteindelijk werd het toch tijd om af te ronden anders kwam de rest van het programma in het gedrang. Iedereen mocht een rondje om de speeltuin rennen om even wat frisse lucht op te doen en daarna gingen ze pizza maken. Blijft een succesvolle activiteit.
Daarna keken ze een film van 2 uur. Beetje lang maar ze vonden het allemaal leuk, Sonic 2. Een stoere jongensfilm die de aanwezige meisje ook konden waarderen.
De pizza werd opgesnoept terwijl de film bezig was en tussendoor was er nog een ronde pizza maken. Na 3 rondes pizza en een stuk taart als toetje was iedereen voldaan.
Ondertussen maakte Bert voor ons krieltjes, broccoli en een stukje biefstuk. Dat kan hij zo lekker maken. Er zaten 9 kinderen voor de tv en wij samen aan tafel met biefstuk. Moet niet gekker worden. Hier kan ik best aan wennen.
De film eindigde om 19.15 uur en toen wilden ze weer Rachels spel doen. Maar voordat we iedereen thuis zouden hebben... Het leek me een mooie eindtijd voor een feestje van 8 en 9 jarigen. Bert bracht een paar kinderen weg en ik.
Jonathan was erg blij en had genoten. Het kind wat dacht dat we naar een pretpark zouden gaan vond het zelfbedachte spel het allerleukst. Zo zie je maar. Waar ik ooit gesloopt was na een kinderfeestje is dat nu niet meer. Inmiddels ben ik zelfs verbazingwekkend relaxt, bizar dat dat mogelijk is. Het is dan ook kinderfeestje nummer 16 in ons gezin. Ervaring doet blijkbaar wonderen.
De troep wordt er alleen niet minder om dus die mochten we in de avond nog opruimen, maar na zo'n geslaagd feestje en een blij kind is dat het zeker waard.
Rachel vroeg of ze als beloning voor haar inzet nog een nachtje bij ons op de kamer mocht slapen. Haar matras lag nog naast ons bed op de vloer dus dat was makkelijk. Het leek me een hele mooie beloning dus zij sliep gezellig nog een nachtje bij ons. Normaal mogen de kinderen dat niet, behalve als ze heeeel erg ziek zijn, dus het was echt een beloning. Toch wel genieten met zo'n meisje in de buurt.
Reacties
Een reactie posten