Rustig dagje en zoveel meer

Woensdag hadden we een dagje thuis. De kinderen waren vrij dus stonden we niet op tijd. Manuël en Esther kropen bij ons in bed maar verdwenen op een gegeven moment ook weer naar beneden. Wij hebben heerlijk gelegen tot 8.15 uur. Nu ik het opschrijf klinkt het best op tijd maar op een doordeweekse dag zolang in bed te blijven liggen komt niet vaak voor. Bert ging aan het werk en ik moest vandaag 3 uur thuiswerken, nou dat hoeft vandaag niet persé allemaal in de ochtend. We starten langzaam op, helemaal in de relax stand. Esther en Manuël gingen samen onder de douche en daar hebben ze gezellig met duplo poppetjes gespeeld. Rachel en Jonathan hadden zich ondertussen aangekleed en de afwasmachine uitgepakt. Toen de kleintjes onder de douche vandaan kwamen was het inmiddels al na 10 uur. Ik liep nog steeds in pyjama en had een werktelefoontje afgehandeld. Dat voelt toch niet goed om dat in pyjama te doen dus hup onder de douche, klaarmaken voor de dag.

Om half 11 waren we allemaal aangekleed en klaar voor de koffie. De kinderen waren de hele dag wat druk en onrustig. Bert heeft me een aantal keer vriendelijk uitgelachen dat ik de controle niet had en dat het daarom uit de hand liep. Kan zijn maar ik heb gewoon af en toe een dagje vrij nodig, niet constant er bovenop zitten. Hoe dan ook, de dag verliep best goed maar er heerste wel een soort onrust: tijd voor vakantie!

Esther had het op de kinderopvang gehad over naar de basisschool gaan omdat een kindje afscheid nam. Dat is leuk maar ook een beetje spannend. Daar kon ze zich helemaal in vinden. Esther had in de groep verteld dat het werk van mama ook best spannend is. Haha, ze krijgt dat gewoon allemaal mee.

Manuël trakteerde op school alvast voor zijn verjaardag. Hij wou smoeltjes trakteren. Ideaal, lekker makkelijk. Hij blij, ik blij en het was nog voorverpakt ook, school dus ook blij (denk ik dan).

Hij was zo blij met zijn feestmuts. Tja, als je in de zomervakantie jarig bent heb je wat verspreidde feestjes. Hij ziet er nu al naar uit dat hij op de bso nog gaat trakteren en dat hij voor het eerst een kinderfeestje krijgt. Eind juli wordt hij echt 5 jaar en dat laat hij ons dagelijks weten.

Het is een beetje kort blogje geworden, volgende week vast weer meer te melden. Nu vooral hard werken, wennen aan de nieuwe baan (gaat tot nu toe goed!) en de kinderen helpen om de tijd door te komen tot ze vakantie hebben. Met name Rachel is daar heel hard aan toe. We hebben haar van de week een keer laten uitslapen, iets dat ze bijna nooit doet, omdat ze in de nacht zo moest huilen omdat ze moe was en niet kon slapen. Wat is ze dan ineens een klein meisje, ik had zo met haar te doen. Na het uitslapen heeft Bert haar geholpen om zich klaar te maken voor de dag en is ze alleen naar school gefietst, daarna ging het trouwens wel een stuk beter met haar dus ik denk dat het haar goed gedaan heeft. 

Soms heb je dat gewoon nodig. Bert vond het niet kunnen, te laat op school terwijl je niet ziek bent. Maar ik vond het wel nodig en dan is het zo fijn als je zelf de beslissing kunt nemen en het gewoon doorgeeft aan school. Volwassen zijn heeft zo best zijn voordelen.