Creativiteit

Rachel houdt ervan om te tekenen, ze maakt dan stripverhalen en laat ze vol trots zien. Ze zou wel kinderboeken willen schrijven en dat met haar dyslexie, vind het echt super dat ze zich daar helemaal niet door af laat remmen. Ze heeft deze week een 'dievenboekje' gemaakt. Een boekje met verschillende tekeningetjes en het is echt zo grappig. Nu vind ik dat als moeder natuurlijk maar zeg nou zelf, objectief gezien is dit toch geniaal. De gezichtsuitdrukkingen die ze erin legt, ik ben trots op haar en mocht hieronder wat foto's van het boekje laten zien.

Rachels oude fiets stond al een tijdje op marktplaats. Het was een hele goede fiets maar wel met een aantal roestplekken. Ik had het al een aantal keer opnieuw op marktplaats gezet en wou er nu vooral vanaf. Ineens kwam er een bod van €25. Dat is weinig voor zo'n fiets maar beter iets dan niets. In de avond kwam de vader samen met het meisje voor wie de fiets zou worden langs. En nu mag je natuurlijk niet oordelen maar aan het uiterlijk te zien van de vader heeft dit gezin geen cent te makken. Wat voelde €25 ineens veel. En wij kunnen daar echt wel zonder. Het meisje was zo blij met de fiets en fietste er een rondje mee door de straat, nog wat wiebelig omdat het een formaat groter was dan ze had. Ik wou aanbieden dat ze de fiets zo mee mochten nemen, maar wist niet of ik dat kon maken. We hadden een prijs afgesproken en ze hebben er alsnog een koopje aan. Als ik nu die fiets gewoon weg zou geven, zou ik hem dan in zijn eer aantasten? Ik vond het maar wat ingewikkeld maar heb het geld wel aangenomen. Het was een eerlijke deal, maar toch... Het zit me nog steeds niet lekker, wat is het oneerlijk verdeeld in de wereld. Het geld brandt in mijn portemonnee, ik ga er nog maar eens over nadenken wat we daarmee gaan doen.

Woensdagochtend deed ik weer gewoon mee in de ochtendroutine, dat lukt wel weer dacht ik dan. Toen de kinderen eenmaal de deur uit waren met Bert raakte ik mijn ontbijt weer kwijt. Sh*t.

Ik dook met Esther op de bank en we keken samen naar filmpjes van Nijntje. De ochtend was heerlijk met Esther. Na het filmpjes kijken slingerden we een wasmachine aan, na zoveel dagen niet wassen hebben we een wasoverstroming in de badkamer. En daarna zetten we koffie. We dronken wat en daarna wou Esther verven. Ik zette haar aan het werk en kroop zelf op de bank. Ze is zo heerlijk bezig geweest. Het was echt genieten om vanaf de bank haar zo bezig te zien en zelf rust te kunnen nemen.

Manuël zou bij een vriendje gaan spelen wat hier niet zo ver vandaan is. Ik besloot hem gewoon zelf op te halen, dat moest toch vast wel weer lukken. Ook de kinderen uit school halen stond op mijn to do lijstje. Ik voelde me nog zo gammel dus at om 12 uur een bakje yoghurt met muesli voor wat vulling. Esther en ik liepen naar de auto gewapend met een emmer. We reden de parkeerplaats af en ik voelde de yoghurt alweer rechtsomkeert maken. Parkeerde de auto voor de deur, riep Bert en raakte de yoghurt weer kwijt in de wc. Jakkie.

Ik plofte maar weer op de bank, zo vervelend dat Bert nou toch weer moest rijden... Met lege maag voelde het wel een stuk beter, ik hou het toch nog maar even bij slokjes thee.

De moeder van het vriendje appte dat zij Manuël ook wel thuis konden brengen. Ik wou gelijk zeggen: welnee, het lukt wel. Maar het lukte eigenlijk helemaal niet. Dus in dank nam ik hun aanbod aan, zo lief.

Iemand kwam het oude ledikantje van Esther ophalen en verder kabbelde de dag wat voort.

Donderdag was een heel ander verhaal. Wat voelde ik me een stuk beter! Als ik kon dansen had ik het gedaan. Ik werkte van 9.00 tot 17.30 uur vanuit huis, haalde de kinderen uit school en was zo blij! En oké helemaal top gaat het nog niet. Heb in de middag een uur geslapen maar vergeleken bij de dagen ervoor was het een groot verschil. Wat voelt het dan fijn om weer op het schoolplein te staan en je werk te kunnen doen. Werk wat me voor de dag begint nog wat onrustig maakt (alles nieuw) maar als ik eenmaal bezig ben me zo blij maakt. Ik voel me helemaal in mijn element. 

Vrijdagochtend nog een ochtendje school en dan hebben de kinderen vakantie. Rachel schilderde nog een bijbels verhaal in plaats van haar huiswerk van dyslexie te maken. Ze deze week nog aan het werk zetten is onbegonnen werk, ik heb het opgegeven. Beter om ze maar even te laten als ze lekker bezig zijn, dat houdt het voor iedereen gezelliger. Volgens mij komt de zon er ook aan, wij zijn er klaar voor.