Kinderen ter adoptie aangeboden

Soms ben ik het even zat om moeder te zijn. Nadat er overal popcorn in het vloerkleed plakte en ik het stuk voor stuk eruit moest plukken omdat het met de stofzuiger niet lukte. Of toen ik beneden grondig gezogen had en er een pak crackers over de grond ging en overal weer kruimels lagen. 

De kinderen zijn moe zo aan het eind van het schooljaar en ondanks dat ik wel weer beter ben voel ik me nog super moe. Ik doe niks of ben alweer zo moe dat ik er gek van word. Geen goede combinatie, de kinderen die slecht luisterden en ik die licht ontvlambaar was. Toen in de avond iedereen op bed lag stortte ik uitgeput op de bank. Helemaal niets meer waard. Ik besloot een lange douche te nemen, even wat me-time. Daarvoor surfde ik domweg wat op het internet rond. Ik zag dat je met wat prikjes je wallen weg kunt laten werken, ideaal. Ik vertelde Bert dat dat me nou perfect lijkt. Zegt hij: 'je kunt beter wat aan de oorzaak doen, zorgen dat je niet moe bent'. Ja hoor eens, ik zit dus met die kinderen en ben altijd moe en dit en dat en... Waarop Bert antwoordde: 'wel eens van adoptie gehoord?'. Aha, goeie oplossing. En met een glimlach toog ik naar de badkamer.

De nacht was goed. De enige onderbreking was die van Bert die uit bed sprong en zich ging aankleden. Huh, midden in de nacht? We hebben nog steeds een deel van de tuinbenodigdheden buiten op een parkeerplaats staan. Hij hoorde geluid en was bang dat jongeren de boel sloopten. Hij rende erheen en er bleek niets aan de hand. Hij hoorde dat het geluid van een eind verderop kwam, leek uit een achtertuin te komen. Mooi, konden we snel verder slapen. In de ochtend lag het bed nog zo lekker, maar Bert was onverbiddelijk, om half 9 sleurde hij me uit bed: tijd om op te staan.

Zaterdag, de zon scheen en er was werk in de tuin te doen. We wilden al het materiaal vandaag de tuin in hebben. Het irritante was dat ik nog steeds zo moe was. Bert ging dus sjouwen en ik hield de boel binnen onder controle. Ik had weer een paar aanvaringen met de kinderen en baalde daarvan.

Doordat ik me nog niet helemaal fit voel is alles gewoon wat intensiever maar daar moeten de kinderen niet de dupe van zijn. Ik merkte dat ik zo negatief dacht en dat is helemaal niet helpend. 

Op het werk zei laatst iemand dat zij voor de vrije dagen ook oppas zou regelen als ze 4 kinderen had. Dat vond ik zo'n negatieve opmerking, alsof kinderen een last zijn. En nu deed ik net zo. Tijd om dat te veranderen!

Ik besloot maar gewoon rustig aan te doen en maar te accepteren dat het nog niet top gaat, bij een flinke griep is dat ook helemaal niet te verwachten. En zeker omdat ik maandag weer hard aan het werk wil kan ik het er nu beter nog maar even van nemen. 

Er kwam een vriendin langs met het geweldige nieuws dat ze in verwachting is! Wat super leuk, weer zo'n klein frutseltje. Heel bijzonder, we zijn min of meer samen opgegroeid (kennen elkaar van de middelbare school) en nu zien we elkaar trouwen en kinderen krijgen. Lieve vriendin, als je dit leest: super gefeliciteerd.

Bert sloofde zich enorm uit en alles is de tuin ingekomen! Weer een stapje verder. Zo knap hoe hij uren in de zon aan het slepen geweest is. In de tuin ligt de helft op de goede plaats en de andere helft ligt opgestapeld. 

Ik had voor mezelf een gezichtsborstel besteld en die kwam vandaag aan. Ben benieuwd, hiermee zou je gezicht beter schoon worden en dus mooier eruit gaan zien. Volgens Bert maar onzin maar ik ben helemaal blij en had super veel zin het te gaan gebruiken. Gezicht nat, inzepen en het apparaat erover heen laten gaan. Dat ding gaat trillen en daarna was mijn huid warempel heerlijk zacht. Doel is hiermee mijn gezicht in de ochtend en avond te reinigen. In de praktijk zal het er vast minder vaak van komen maar ik voel de jeugdige glans al helemaal tevoorschijn komen.

Verder kabbelde de zaterdag wat voort. Kinderen liepen in en uit. Er werd geverfd en alles zat eronder maar werd ook weer opgeruimd. We aten aardappeltjes met schil uit de oven waar wel erg veel knoflook in zat, je kon de lucht in stukjes knippen. Maar het was wel lekker. Zelfs de kinderen aten er lekker van nadat Rachels het introduceerde als 'wratten van de neus van een heks'. Daarmee werden de aardappels zo speciaal dat ze zo op waren. Jonathan fluisterde dat hij de volgende keer wel weer aardappeltjes zonder schil wou eten maar zijn bord was wel leeg. Alleen Bert vond het niks. Sowieso wil hij de schil niet eten en daarnaast houdt hij niet zo van knoflook. Heel subtiel heeft hij zijn portie terug in de schaal gegooid. In de avond at hij maar wat meer chips, zijn tenslotte ook aardappels. 

We hielden opblijfavond en wilden het tweede deel van The Boss Baby kijken waar we tijdens de vorige opblijfavond gestopt waren. Blijkt dat deze niet meer op Netflix staat sinds vorige week, al hadden we dat geweten...

Nu maar een alternatief opgezet, limonade en popcorn erbij. De kinderen vonden het leuk en wij gingen heel saai de keuken en kamer aan kant maken. Om 20.00u was het bedtijd. Alle kinderen op bed, de boel beneden was al klaar en wij genoten van een avond in de tuin. Lekker op een stoel met boek erbij. En ook al hebben wij nog geen vakantie, dit voelt toch al wel heel vakantie-achtig.