Zelfzorg

2 weken geleden ging ik naar de kapper. Ik maakte het extra speciaal door highlights te laten zetten en gelijk een olaplex behandeling te doen. Dat schijnt heel goed voor je haar te zijn, soort mega verzorging. Bij Studio Glow in Ede nam de kapster uitgebreid de tijd en 3,5 uur later liep ik blij en blond de zaak weer uit. Best fijn om zo luxe te doen en tijd te hebben zonder kinderen in de buurt. 

Bert had met de kinderen al gegeten dus ik kon zo mijn portie opeten en daarna meedoen aan het avondritueel. Toen de kinderen op bed lagen was mijn spiegelbeeld toch wel heel erg blond. Ik maakte me direct zorgen of het niet té zou zijn. Bert hoefde ik niets te vragen want hij houdt er helemaal niet van als ik mijn haar verf dus ik vroeg de buurvrouw. Een foto gaf niet zo'n goed beeld dus de dag erna stapte ik bij haar even naar binnen. Ze stelde me gelijk gerust dat het helemaal goed zat. Dat hielp. Het zou vast wennen en de blonde kleur is ook mooi. 

Toch bleef ik niet tevreden met mijn spiegelbeeld. Ik zat maar te denken dat Bert het te licht vond, de buurvrouw vond het prima en een ander... enzovoorts. Toen kwam ik op het verhelderende idee dat ik ook kon bedenken wat ik nou zelf zou willen. Je zou toch denken dat dat een logische gedachte is, maar blijkbaar kost het soms wat tijd voor de juiste gedachten zich aandienen.

Ik besloot dat de kleur echt mooi is en dat ik genoten heb van de tijd bij de kapper maar dat ik het voor mezelf iets te licht vindt. Mooi voor een ander maar ik voelde me er niet helemaal comfortabel bij. Ik mailde de kapper met de vraag of ik terug mocht komen om boven in het haar een paar iets donkerdere plukken te zetten, dat zou de kleur vast breken. 

Afgelopen week kon ik komen. Ik ging er de woensdagmiddag heen en genoot alweer van de tijd daar. Ze zette een paar donkere plukjes in en dat mocht een tijd intrekken. Uiteraard heb ik duidelijk genoemd dat zij perfect werk had geleverd, was ook echt zo, en dat het eraan ligt dat ik het voor mezelf iets anders wil. Toen ze klaar was en ik ging betalen kreeg ik zelfs 50% korting. Dat was helemaal niet nodig geweest maar wel ontzettend lief. Eenmaal thuis was ik ontzettend blij. Dit is precies waar ik van hou, lekker blond maar wel enigszins natuurlijk (als je dat kunt zeggen van geverfd haar). Complimenten dus voor Studie Glow!

Na die 2 middagen bij de kapper was het nog niet voorbij met de tijd voor mezelf. Donderdag ging ik namelijk naar de pedicure. Dat vond ik altijd maar klinken als voor oude mensen maar daar kom ik helemaal op terug. Ik zak altijd wat door de binnenkant van mijn voeten als ik loop. Laten we maar zeggen dat ik niet vooraan stond toen de voeten werden uitgedeeld. Al jaren is dat goed op te lossen met steunzolen (klinkt ook voor oudjes maar wat helpt dat zeg!). Waar ik eerst vaak rugpijn had is dat nu nog maar heel incidenteel. Maar sinds kort had ik last van mijn voeten. Het eelt wat er zat werd meer en er kwamen likdoorns in het eelt. Niet fijn. Ik kon dus terecht bij de pedicure en wat een fijn en vriendelijk mens is dat. Ze heeft de boel flink aangepakt en dat geheel pijnloos. Nu zijn mijn voeten heerlijk zacht, het is gewoon jammer om er weer op te gaan lopen. Wat is dat fijn zeg! Als je voeten ook toe zijn aan heerlijke verzorging kan ik pedicure Pedias aanbevelen. 

 

En zo blijkt maar weer te kloppen dat het fijn is om jezelf te gunnen wat je een ander zou gunnen. 

Edith Eger, een bijzonder inspirerende vrouw zei in een interview dat het goed is voor je innerlijk te zorgen (ze is naast holocaust overlevende ook psycholoog) maar dat het ook goed is voor jezelf om voor je buitenkant te zorgen. Alles heeft invloed op elkaar. Zij is inmiddels in de 90 dus ik volg graag haar goede voorbeeld. Zorg jij goed genoeg voor jezelf zodat je weer tot zegen kan zijn voor een ander?