Uren bij de kapper

Woensdagmiddag had ik heerlijk de tijd voor mezelf. Ik ging naar de kapper voor een uitgebreide behandeling. 14.30 uur vertrok ik van huis. Bert had toegezegd wel op te willen passen en hij was 13 uur al thuis van kantoor, perfect. Bij de kapper liep het allemaal wat uit en dus settelde ik me lekker met een meegenomen boek en kreeg een grote kop thee, met chocolaatje. Helemaal niet erg. Uiteindelijk was ik aan de beurt en kreeg ik highlights, lowlights, een knipbeurt, 2 toners en een olaplex behandeling. Doe maar gek, het hele pretpakket. Bert zou thuis koken en ik verwachtte rond etenstijd wel thuis te zijn, dat liep anders. Bert was druk aan het werk en besloot patat te halen en een salade uit de supermarkt. Ik kreeg om 18 uur een bonnetje doorgestuurd dat hij voor mij een berehap gekocht had, zo lekker. Het enige detail was dat ik nog in de kappersstoel zat. Om 18.45 uur liep ik naar buiten met mijn nieuwe kapsel en opgeladen van de me-time. 

De auto stond een stuk verderop dus daar wandelde ik naar toe, belde in de auto mijn zus om bij te praten en besloot een tussenstop te maken bij de snackbar. Zo'n berehap (gehaktbal met ui en satésaus) kan ik wel opwarmen maar koude patat, jakkie. Ik kocht een patatje speciaal en hobbelde snel nog even de supermarkt binnen omdat het brood bijna op was. 

Thuis waren ze al helemaal bezorgd waar ik nu bleef. Ik kon net aansluiten bij het eindigen. We lezen uit het Bijbelboek Job uit de Bijbel in gewone taal. Goede vertaling zodat de kinderen het ook kunnen begrijpen. Wat zou de eerste zin zijn? Manuël wist het wel: 'het leven is maar kort'. Onze eigen pessimist, hij pikt altijd de dingen eruit over hoe ellendig het leven hier is. En dan ben je pas 5, dat wordt nog wat.

Tussen de werkzaamheden door verfde ik de trap 2 keer. De treden om en om zodat we nog wel naar boven konden dus alles kreeg 1 laagje verf. Echt zo'n klus die veel te lang blijft liggen omdat het zoveel werk lijkt. Uiteindelijk koste het 2 keer 45 minuten en dat is inclusief spullen pakken en weer schoonmaken/opruimen. Dat valt reuze mee! De trap is er lekker van opgeknapt, dat geeft voldoening. Er moet zeker nog 1 of 2 lagen overheen om het overal goed dekkend te krijgen maar dat is iets voor een later moment, het totaal lijkt weer heerlijk fris.

Jonathan klaagde dat zijn schoenen niet meer pasten. Dat leek me onmogelijk, hij heeft die schoenen pas een maand of 2. We voelden en warempel, hij zat echt klem. Hoe is het mogelijk?! Ik zag geen kans om komende week met hem schoenen te gaan kopen en hij heeft makkelijke voeten, de meeste schoenen passen wel. Ik besloot dus schoenen te bestellen op de gok. Jonathan koos uit wat hij mooi vond en we hadden geluk want er was net een aanbieding. Na een aantal dagen arriveerden de schoenen in maat 37. En dat voor een jochie van 8 jaar. Dit gaat een grote man worden.

Ze pasten mooi en Jonathan was er blij mee. Achter de hak zat er net 1 vingerdikte ruimte als hij zijn voet helemaal naar voren schoof, je zou zeggen dat hij hier toch tot na de zomer wel mee zou moeten kunnen. 

En zo vloog de week voorbij. Bijna (Pinkster)weekend!