Kletterende plas en feest

Vrijdagavond was Bert weg met een vriend. Ik dook om 20 uur in bed nadat de kinderen in bed lagen en keek een uurtje Netflix. Rond 21 uur viel ik snel in slaap. 22 uur werd ik heel gek wakker, ik hoorde gekletter ofzo. Ik sprong uit bed om polshoogte te nemen en zag al snel Manuël bovenaan de zoldertrap staan met zijn broek op zijn enkels; al plassend. Hij wiebelde dus de plas ging alle kanten op en door de gaten van de zoldertrap kletterde het op de benedentrap. Ik rende naar hem toe en gleed nog bijna uit over de plas, jakkie wat vies. Manuël was verdrietig want hij ging proberen op de wc te plassen maar het was niet gelukt. Maar waarom hij dan al zijn broek naar beneden had was me een raadsel, ik vermoed dat hij niet helemaal wakker was. Manuël mocht op de wc kijken of er nog meer kwam. Ondertussen haalde ik beneden een sopje en deed niet zuinig met het schoonmaakmiddel. Zowel onderweg naar beneden als naar boven liep ik door de plas heen wat mijn voeten en de vloer beneden er niet schoner op maakten. Eerst Manuël maar schoonmaken, doordat ik net wakker was werkte mijn logisch verstand nog niet optimaal. Manuël werd gepoetst en we liepen naar boven en met het sopje poetste ik elke trede voordat we erop gingen staan. Manuël had een schone pyjama nodig en een schoon luierbroekje, maar die bewaren we beneden. Ik kon dus weer over de vieze benedentrap om een luierbroekje te halen. Uiteindelijk lag Manuël schoon in bed en kon hij verder gaan met zijn nacht. Ik poetste vervolgens alles wat verder geraakt was inclusief mijn voeten en kroop weer in bed. Ik voelde me zo wankel en onrustig, wat een gekke onderbreking. Ik besloot een stukje film verder te kijken om te kalmeren maar dat lukte niet goed. Soms heb ik last van mijn suikerspiegel en ik vermoedde dat deze op dat moment te laag was. Ik liep dus nog maar een keer naar beneden om een greep te doen in de paaseitjes bak. Chocola werkt altijd snel. Ik at er snel een aantal op en voelde me een stuk beter. Bert zou pas laat thuiskomen en ondanks dat ik wel moe was, was de adrenaline hoger en dus keek ik nog een stuk film en werd het zomaar laat.

Zaterdagochtend kropen Manuël en Esther bij ons in bed. Ons bed is 140cm breed en daarmee een klein tweepersoonsbed maar voor ons groot genoeg. We kruipen toch wel tegen elkaar aan. Met zijn vieren is het wel wat proppen. Uiteindelijk belandden Bert en ik aan 1 helft, lag Manuël daar strak tegenaan en had Esther alle ruimte. Dat kleintje weet het wel goed te regelen voor zichzelf.

Ineens was het 9 uur en sprongen we uit bed. We moesten om half 10 vertrekken voor het 60e verjaardagsfeest van mijn moeder. We waren veel te laat uit bed, hadden de tijd echt niet in de gaten. Iedereen kreeg mooie kleren aan, ontbijt werd snel naar binnen gewerkt en 20 minuten laten dan gepland zaten we in de auto op weg naar Epe. We hadden een zaal besproken bij Partyboerderij Vossenberg.

Het was ontzettend gezellig. We begonnen met koffie, thee en gebak en rond het middaguur stond er een lunchbuffet voor ons klaar. Voor de kinderen was er van alles om te spelen waaronder wat oudhollandse spelletjes en de speeltuin buiten werd ook goed bezocht. 

We kletsten bij met iedereen en het was een ontspannen tijd en heel feestelijk. Een goed moment om met zwager Bart, onze eigen metroman, op de foto te gaan. De blijheid spat ervan af toch en wat een knappe jongen heeft mijn zusje gekozen.

Halverwege de middag kwam er een eind aan het samenzijn en verzamelden we chaotisch alle spullen, jassen en kinderen. Uiteindelijk was iedereen buiten en maakten we nog wat foto's van alle kleinkinderen samen, 8 stuks, en een nieuwe zussenfoto. Allemaal zo anders en toch zo hetzelfde. Zussenliefde.