Virusje

Het is toch verschrikkelijk. Woensdag kwam er geen blog online en deze wordt maar kort. Dat komt omdat ik net een virusje onder de leden heb. Ben niet ziek maar wel hoofdpijn en misselijk. De hoofdpijn is nog redelijk te bestrijden met paracetamol maar die misselijkheid is erg irritant. Dinsdag lag ik na een dag werken om 18u in bed, woensdag om 20u. En nu is het donderdagavond 21u en verlang ik weer om te liggen. Ik tik nog snel een kort blogje en kruip dan onder de wol.

Een paar hoogte en dieptepunten uit de week. Woensdag was de begrafenis van een jonge vrouw uit onze gemeente, 50 jaar is ze geworden. Een emotionele afscheidsdienst en dan kennen wij haar nog maar van de zijlijn. De tranen liepen over mijn wangen,  Esther zeurde dat ze wat anders wou kijken (we deden digitaal mee) en toen kwam de postbode met een pakketje. Frappant hoe alles door elkaar kan lopen.

Rachel moet een lied voor haar musicalles oefenen en tekst uit haar hoofd leren. Laat ik nou net alle liedjes uit mijn hoofd kennen. Er wordt hier dus veel gezongen en geluisterd van de kleine zeemeermin. Daarnaast zegt Esther zo'n beetje bij alles: 'daar ken ik nog wel een liedje van' en begint dan vrolijk te zingen. Zo ook toen ze een kopje koffie maakte, gezellig typje is ze.


Manuel ging bidden voor het herstel van de oma van iemand en voorzichtig vertelden we dat we wel mogen blijven bidden maar dat beter worden eigenlijk niet meer kan. Zei Jonathan verontwaardigd: 'wel! God kan alles'. En dat is ook zo.

En naast de gewone dingen van de week leven we toe naar onze mini vakantie. De kleintjes snappen het niet goed. We gaan wel op vakantie maar nemen geen  korte broek mee. We moeten  wel lang in de auto maar rijden niet in de nacht. We nemen wel kleren mee maar helemaal geen pannen en andere spullen. Bert probeert ze al duidelijk te maken dat het geen vakantie is maar weekendje weg. Maar dat klinkt veel minder leuk, ik hou het op vakantie. We gaan lekker naar zee, het zwembad,  stadje bekijken en misschien nog wel uit eten. 12,5 jaar getrouwd,  dat moet goed gevierd worden. Zeker in zo'n week dat je beseft dat het leven kort kan zijn. 
Ik ga snel slapen,  na nog een lange nacht gaat het morgen vast weer een beetje beter. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen