Koorts

Esther kwam dinsdagochtend ziek uit bed. Ze had koorts en was flink aan het snotteren. Dan is het thuiswerken een geluk bij een ongeluk. Het arme kind had het echt te pakken, 39,2 graden koorts. Ze wisselde liggen op de bank af met slapen in bed. Woensdag was het nog hetzelfde. Maar even geen vriendjes bij ons in huis. Rachel was lekker op haar kamer aan het spelen, Manuël ging naar buiten op zijn fiets en Jonathan was bij een vriendje. Esther sliep dus ik had een leeg huis. Een mooie gelegenheid om uitgebreid met een zus bij te praten via de telefoon. Na ruim een uur wou Manuël toch wat aandacht hebben en gingen we samen naar buiten. Hij schommelde met een paar andere kinderen en toen was het al vrij snel tijd om terug te lopen. Esther was wakker geworden en lag zielig op de bank. Bert hield haar in de gaten en had haar uit bed gehaald. Ze was een zielig hoopje ellende. Na een korte knuffelsessie ging ik eerst op pad om Jonathan op te halen. Manuël wou wel samen met mij op papa's fiets. Gezellig, daar zit een zadeltje voorop (bedankt buurman). Ik zette hem erop maar dat werd gillen, hij vond het veel te eng. Dan maar achterop, maar ook dat leverde een hoop gegil op. Ik mopperde al wat want wou snel terug zijn voor Esther. Rachel zou bij haar op de bank blijven zitten en faciliteerde filmpjes op televisie. 

Uiteindelijk wou Manuël toch liever op zijn eigen fiets. We haalden Jonathan op maar al met al waren we toch wel een half uur bezig. Esther was onrustig toen we thuiskwamen. Allereerst ben ik bij haar gaan zitten met mijn hand op haar hoofd. Rachel mocht drinken inschenken voor iedereen, fijn om haar op zo'n moment in te kunnen schakelen. Na even gezeten te hebben werd Esther helemaal rustig, ik voelde haar gewoon ontspannen worden. Bijzonder hoe dat werkt. De aanwezigheid van je moeder doet zoveel. Mooie opsteker voor alle moeders onder ons; alleen al dat je er bent is al van onschatbare waarde.

We hadden geen avondeten meer in huis en ik wou echt niet meer bij Esther weg. Bert heeft het mega druk op zijn werk tot 1 december dus hij had niet de mogelijkheid om beneden te zijn of boodschappen te halen. We besloten patat te bestellen en in de avond boodschappen te doen. Tegen half 5 bestelde ik de patat met snacks en koos voor de optie dit zo snel mogelijk te brengen. De brengtijd stond op 45 minuten, dan konden we kwart over 5 eten. En waarschijnlijk werd het toch wel iets later dus dan is half 6 een mooie tijd. In plaats daarvan ging de bel al 5 minuten voor 5 uur. Dat is snel! We dekten de tafel en aten onze buikjes vol. Esther lag op de bank en at 1 hap kroket. Dat vindt ze normaal zo lekker, maar nu ging het er niet in. Rachel maakte van haar kaassoufflé een poppetje, dat veroorzaakte een hoop gelach en moest natuurlijk vastgelegd worden. Haar creativiteit is oneindig.

 

We stopten Esther al snel in bed en waren mooi op tijd klaar met eten voor het Sinterklaasjournaal. De andere 3 kinderen keken daarnaar en vervolgens wat andere kinderprogramma's en Bert deed boodschappen. Ondertussen ruimde ik de keuken op. Het was ontspannen en de kinderen vermaakten zich goed. Om half 8 was het tijd om te slapen maar toen voelde het voor hen alsof ze mega lang hadden opgebleven. Dit is echt fijn zeg. Ik had de kamer inmiddels ook aan kant en had zelfs gedweild. Het zag er super opgeruimd en schoon uit. Kwart voor 8 lag iedereen erin en hadden we de avond voor onszelf, perfect! Bert ging nog even aan het werk. Dat even duurde tot middernacht. Daar heb ik niet op gewacht. Ik keek een romantische film (af en toe toch heerlijk) en denk dat ik 22 uur al wel sliep. 

Na een spuugsessie van Esther bleef het verder rustig. Als een kind zich zo beroerd voelt gaat het me echt aan het hart. Snel beter worden lieve Esther.