Onverwachtse vrije dag
Zomaar onverwachts kreeg Rachel een vrije dag. En hoewel dat voor de juf vervelend is - beterschap juf! - vond Rachel het helemaal niet erg. Ze is zo moe de laatste tijd. Het toeleven naar haar verjaardag kost haar veel energie. Ondanks dat ze 11 jaar wordt blijft het reuze spannend. We kregen het bericht dat ze vrij was al vroeg in de ochtend en lieten Rachel lekker slapen. De rest moest natuurlijk wel op pad dus Bert reed ze precies op tijd naar school. Zo, dat was dat. Een stil huis. En daar kwam Rachel naar beneden met kleine oogjes en verwarde uitdrukking: huh, waar is iedereen? Ze was heel blij, 'hier wenste ik al om'.
En zo is er weer een dag voorbij. Ondertussen probeer ik de dagen die ons staan te wachten zo goed mogelijk te organiseren omdat ons een hectische week te wachten staat. Een goede voorbereiding is het halve werk, maar daarover een volgende keer meer.
Bert en ik moesten aan het werk en ik zat de hele ochtend in digitale overleggen. Niks aan voor Rachel. Ze hing tot half 11 op de bank in haar pyjama een film te kijken. Ik zat aan de eettafel, even geluid uitzetten en instrueerde Rachel dat ze nu toch echt moest aankleden. Vervolgens verdween ze naar boven. Een uur later kwam ze weer beneden, geen idee wat ze in de tussentijd gedaan heeft. Na alle werkafspraken was het tijd voor pauze. We sprongen op de fiets en kochten groen inpakpapier wat ze voor haar suprise nodig had en deden een rondje Zeeman om te kijken naar kleinigheidjes voor in de zak van sinterklaas. Ze vond het leuk om mee te mogen helpen uitzoeken maar meer wou ze niet weten, de rest mag een verassing blijven. We sloten af door bij de bakker een lekker broodje te kopen voor de lunch en fietsten terug naar huis. Ondertussen kletste Rachel aan één stuk door. Gezellig zo'n uurtje samen.
Thuis aten we de lekkernijen op en was de pret weer voorbij, ik dook achter de computer en Rachel mocht nadat ze haar eten op had huiswerk maken. Nu deed ze wonderbaarlijk genoeg een uur over de lunch, slimmerd. Toen was het toch echt tijd voor Dyslexie huiswerk. 'Mag het niet morgen?', nee absoluut niet. Ze liep met de laptop naar boven, eerst hoorde ik allerlei liedjes langskomen, ondertussen zat ik weer in overleggen dus besloot het maar te negeren, ze zoekt het maar uit. 2 uur later kwam ze naar beneden dat haar huiswerk af was. En wat ze tussendoor gedaan heeft? Ik denk liedjes geluisterd maar misschien keek ze ook wel een serie of...? Geen idee, die combi werken en moeder zijn is toch niet optimaal maar ik heb mijn werk kunnen doen en Rachel had een hele fijne dag dus ik vind het best.
We haalden eind van de middag de kinderen op. Bert had ze 's ochtends met de auto gebracht maar ik ga liever met de fiets. Ik vroeg Rachel of ze me wou helpen door mee te fietsen en Jonathan achterop te hebben. Deed ik de kleintjes bij mij op de fiets. Zo gezegd, zo gedaan. We fietsten ook nog even langs de supermarkt voor wat brood en pikten gelijk 2 zakken poffertjes op. Konden Bert en ik een restje eten en de kinderen poffertjes, lekker om even niet te hoeven koken. Eenmaal aan tafel vond Bert het oneerlijk dat de kinderen poffertjes kregen en hij niet dus hij heeft er ook van mee gesnoept, het restje boerenkool komt een andere keer wel op.
Reacties
Een reactie posten