Houden van je lijf

Donderdag begon de dag goed. Ook al stonden we op tijd en hadden we de gewone ochtendspits, ik nam de tijd voor een uitgebreide douche. Soms moet je jezelf zo'n moment gunnen. Bert moest daardoor een tandje bijzetten maar iedereen was op tijd op school dus het is helemaal gelukt. Rachel moest om elk wissewasje huilen. Ze deed die dag mee aan een voorleeswedstrijd in de klas. Ze had er superveel zin in maar ze vond het ook wel spannend. De dagen ervoor had ze geoefend en iedere ochtend in de auto las ze het stuk voor om te oefenen. Ze doet elk jaar mee en de winnaar van de klas mag meedoen in de hal. Daar hoopt ze op. Ondanks dat ze er veel zin in had kon ze weinig hebben. We stapten in de auto, reden naar school en om stipt 9 uur arriveerde ik in Wageningen voor mijn eerste afspraak. Het was echt koud in de ruimte, na 1,5 uur was ik helemaal verkleumd. In de auto heb ik altijd de airco vrij koud aanstaan maar onderweg naar locatie nummer twee maakte ik dankbaar gebruik van de verwarming en luisterde ik mijn podcast verder: 'Lijf' . In 3 afleveringen vertelt een Belgische presentatrice met heerlijk bijpassend accent hoe we als vrouwen naar ons lijf kijken. Waarom willen we voldoen aan de norm? En waarom willen we dat terwijl we weten dat de norm niet haalbaar is en alleen in bewerkte plaatjes bestaat? Maar ook boeiende vragen met wat je als vrouw aan je dochters mee wilt geven en aan je zonen niet te vergeten. Dankbaar zijn voor je lijf omdat het je elke dag weer brengt waar je wilt, genieten van eten omdat het je voedt en nieuwe energie geeft. Interessant om te horen en te overdenken. 

Eenmaal aangekomen in Doorwerth dook ik een uurtje achter de computer om 60(!) mails weg te werken. Tijd voor lunch. Niemand kon mee wandelen dus besloot ik alleen een rondje over de hei te doen. En dat was heerlijk. In de ochtend was het koud en mistig maar nu was de mist zo goed als verdwenen en de ergste kou uit de lucht. Een lekkere frisse wandeling over de hei, langs de schapen en via een klein stukje bos terug. Een rondje van 2,1 kilometer, precies geschikt voor de lunchpauze. En waar ik eind van de ochtend hoofdpijn had gekregen verdween dat grotendeels door dit rondje buiten. Als je kantoor grenst aan de hei kun je dat toch niet aan je voorbij laten gaan. Blijkbaar wel trouwens want lang niet iedereen gaat in de pauze naar buiten maar ik geniet ervan. Zo'n rondje laadt op voor de middag. Daarna volgde de rest van de dag met overige afspraken. 

Eenmaal thuis waren de kinderen aan het spelen en mijn moeder had net een start gemaakt met koken. Ze kookte een heerlijke maaltijd en bleef ook gezellig eten. 

Voor Esther had ik een kledingpakket besteld. Ze had nog een kleine aanvulling nodig voor de winter. Ik had via Marktplaats wat leuks gevonden en samen pakten we de enorme doos uit. Esther vond het geweldig. De jurken gingen op de jurkenstapel, de rokken op de rokkenstapel en zo verder. Ze paste gelijk een gekleurd rokje met een okerkleurige trui en daaroverheen een pantervestje. Ze is gek op mooie kleding maar met combinaties maken moeten we nog maar wat oefenen, het zag er zo bij elkaar niet uit maar dat gaf niet, ze was er heel blij mee. Ze wou slapen in haar nieuwe onesie, ik weet eigenlijk nog steeds niet wat voor dier het voorstelt maar Esther was er blij mee. De doos ligt beneden met alles er weer (letterlijk) ingegooid. Morgenochtend als de andere kinderen naar school zijn gaan we die samen maar eens uitzoeken en een passessie doen. Wat een rijkdom!

En zo eindigt er weer een dag van werken, gezelligheid, lekker eten, mooie overdenkingen en weer een heel aantal kilometers extra op de teller. Fijn weekend allemaal.