Brakke nacht

Wat een brakke nacht: Esther was vaak wakker, ze was heel onrustig. In de ochtend noemden we dat we wel 15 keer uit bed moesten in de nacht waarop Rachel droog zei: 'tel je dat?'. Nou nee, 15 keer is wellicht ietswat overdreven maar het was echt belachelijk vaak. 
Bert ging deze zaterdag zijn zusje helpen klussen in hun nieuwe huis. Hij nam een kop sterke koffie en kwam de dag wel door. Ik deed de ochtend rustig aan met de kinderen. Met Esther was trouwens niks meer aan de hand, geen idee wat de onrust nou veroorzaakt heeft. Eind van de ochtend maakten we ons klaar om Jonathan naar een kinderfeestje te brengen (alweer! 3 in een week). Rachel wou thuisblijven wat prima was. Voordat we in de auto stapten zei ze: 'mama, het is jouw doel om niet boos terug te komen'. Neem me niet kwalijk, waarom zeg je dat? 'Nou, als je moe bent en je zit met die kleintjes kan je wel boos worden'. Hmm, goed punt. Oké jongens, we maken een afspraak. Ik ben wat moe door de korte nacht en dan kan ik wat sneller boos worden of ongezellig. Als ik nou beloof mijn best te doen gezellig te blijven en jullie beloven goed te luisteren dan wordt het een fijne dag voor ons allemaal. Iedereen stemde in en warempel, iedereen hield zich aan het plan.
We tuften over de snelweg naar de andere kant van Ede om een paar Anne Geddes poppen op te halen. Ik zag ze via facebook langskomen, 5 poppen voor €15 en het riep zo'n jeugdsentiment op. Vroeger had ik een Anne Geddes poster en had je allemaal van die schattige foto's van baby's. Bert vond het maar geldverspilling en objectief gezien is dat het ook wel, maar ik vond het zo leuk! We kochten de poppen/knuffels en dropten daarna Jonathan bij het feestje. Toen we terugkwamen bij Rachel waren er 40 minuten verstreken en was het lunch tijd. 


In de middag ging ik in huis aan de slag. Ik nam me voor om in ontspanning wat dingen aan te pakken en dat lukte. Geen verwachtingen of eisen aan deze dag maar het op een zo goed mogelijke manier doorkomen en in de nacht hopelijk wat bijslapen. Toen de was er allemaal doorheen was en beneden de boel op orde pakte ik de dweil om alleen nog even de vloer te doen. De kleintjes waren inmiddels naar buiten. Het regende steeds maar nu was het droog. Rachel vroeg om samen de film van vrijdagavond af te kijken en dat klonk als een heerlijk idee. Eerst de vloer dweilen en dan lekker op de bank ploffen. Het begon weer te regenen, nog niet heel hard maar toch. Ik verwachtte Esther en Manuël wel weer thuis maar ze kwamen niet. Ik maakte het dweilen af en ging toch maar eens buiten kijken. Ineens werd de milde regen een stortbui, ik hoorde iets aan het eind van de straat dus ging daar snel kijken. Zaten ze daar allebei hard te huilen, Esther helemaal in elkaar gedoken. Het was zo zielig. Ik nam ze snel mee naar binnen, daar stonden we dan druipend van de regen op de mat. Alles doorweekt. Rachel zat al klaar met de film maar dat moest echt wachten. Eerst schone kleren voor iedereen. Manuël wou zijn pyjama aan en voor Esther pakte ik een droge broek. Beneden kreeg iedereen een beker limonade om van de schrik bij te komen. Daarna was het tijd om zelf te verkleden en eindelijk met Rachel op de bank te kruipen. 
We keken een uur naar de film, gezellig hoor zo met een grote dochter!

Eind van de middag werd Jonathan thuis gebracht en kwam Bert ook weer thuis. Best een geslaagde dag als je bedenkt dat we het moesten doen met weinig slaap. En waar we jaren achter elkaar leefden met gebroken nachten (3 keer per nacht eruit was normaal) wen je toch ook wel aan het doorslapen en breekt 1 slechte nacht best op. Voelt wel een beetje aanstellerig, want wat is nou 1 gebroken nacht. Maar het was een goede actie om er rekening mee te houden, dat maakte de dag toch een stuk aangenamer. 



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen