Aardenvat

Woensdag had Rachel een wedstrijd schoolvoetbal. Al weken was ze aan het trainen. Woensdagmiddag ging zij gelijk door. Esther ging naar een kinderfeestje dus ik nam alleen de jongens mee naar huis. We lunchten samen en daarna dropte ik Jonathan bij gitaarles met de auto, dan konden we wat later weg. Thuis haalde ik Manuël op, las een paar minuten en daarna haalden we Jonathan weer op. We parkeerden de auto voor de deur, Jonathan stapte in en we konden weer door, mooi snel zo. We reden door naar Lidl. Ze vonden die knuffeltjes die je daar kunt sparen zo leuk. Ik deed al een keer boodschappen daar maar ontdekte al snel dat ik er vaak naar toe moet om 4 volle spaarkaarten te krijgen en dat terwijl de actie al bijna ten einde is. Daarom kocht ik 8 volle spaarkaarten op marktplaats. Idioot natuurlijk maar de kinderen waren er heel blij mee. 8 volle kaarten voor €13 inclusief verzendkosten. Daarmee konden we 8 knuffels halen, voor elk kind 2. Dat gingen we nu met de jongens doen. Esther had ...

Donderdagavond was er een avond van de kerk. Ik wilde daar graag naartoe, regelde oppas en sleepte Bert mee. We gingen op de fiets door de regen en zelfs dat was genieten want: we gingen samen op stap! Het was een mooie avond, vooral het uit elkaar gaan in groepjes en met elkaar van gedachten wisselen vond ik boeiend. Doordat je met verschillende generaties aan tafel zit is het ook nog eens heel leerzaam. Achteraf denk ik dan wel: heb ik het goede gezegd, het goed verwoord? Maar dat zal ik maar loslaten, waarschijnlijk weet toch niemand meer wat ik gezegd heb, het gaat om het gehele gesprek en dat was echt goed en daarvoor was iedereens bijdrage nodig. Eind van de avond was er drinken en lekkers en kletsen we nog even na voordat we weer naar huis moesten. Het werd al veel te laat voor de oppas, heel lief dat ze toch wilde komen zo op een doordeweekse avond. Thuis was ik helemaal blij, samen zo'n avond meemaken is toch fijn?! Goed ook om te merken dat daar weer ruimte voor ontstaat ...

Woensdag was het weer tijd voor gitaarles. Uit school fietsten we naar huis en aten een boterham. Rachel bleef op school om te oefenen voor het schoolvoetbal. Met de rest van de kinderen en een vriendje van Esther gingen we op stap. We pakten de auto om iets meer tijd te hebben. Zo hoefden we pas 13.20u te vertrekken, we dropten Jonathan voor de ingang zodat hij op tijd was. Wij zetten rustig de auto weg en liepen naar de bieb. De kleintjes en vriendje mochten daar spelen en ik zocht boeken uit. Met Manuël maakte ik ook een rondje langs de boeken, kon hij ook iets uitzoeken om te lezen. Hij is zo trots dat lezen hem lukt, goed om te stimuleren. Iets na 2 uur liep ik vast naar beneden. Met Jonathan hadden we bij de ingang afgesproken. Hij was er nog niet maar dat kan, soms is hij wat later. 5 minuten later keek ik weer, nog geen Jonathan. Ik riep de kleintjes en vriendje om schoenen en jas aan te doen, dat duurde even en we stonden 14.15 uur weer beneden. En daar zat Jonathan, rustig op...

Zaterdag hadden we feest. We vierden vast Berts verjaardag voor zijn familie en gelijk ook de verjaardag van een zwager. 34 mensen in huis inclusief kinderen, veel gezelligheid dus! Bert had 4 heerlijke taarten bij Multivlaai gehaald, wat een luxe. En een schoonzus zorgde voor een overdadige lunch. Gezellig om te kletsen met iedereen én om half 3 het huis alweer 'glad' te hebben. Helemaal niet verkeerd om met de koffie te beginnen, de lunch mee te pakken en daarna het feest weer achter ons te laten. Je zou toch niet zeggen dat een half uur eerder het hier helemaal vol zat. Bert vouwde een wasmand met was weg. Dat gaat langzaam maar wel helemaal perfect. Best lekker om zulke nette stapels in de kast te hebben. Daarna vouwde ik nog wat was op. Dat gaat 3x zo snel maar lang niet zo netjes. Ach, je kunt niet alles hebben. Eind van de middag greep ik de kans om mijn horloge op te halen. Die was kapot en de juwelier had deze gerepareerd. Samen met Esther gingen we naar Veenendaal, ha...

Donderdag was het tijd voor een overwinning. In de ochtend werkte ik gewoon op kantoor in Doorwerth. Daarna reed ik naar Ede om een oud collega op te pikken en gingen we samen naar Amersfoort. Met mijn auto. Met mij achter het stuur. En het is gelukt! Ik ben op plekken geweest die ik nog nooit gezien heb, een route langs kronkelweggetjes en hobbels maar we kwamen aan op de plek van bestemming. Het is jaren geleden dat ik naar Amersfoort gereden ben en nu behoort het weer tot mijn mogelijkheden. Vreugdedansje hier! Naast de overwinning hadden we een hele goede middag. De ontvangst was met een luxe lunch, echt ontzettend lekkere broodjes en mega verse soep. Daarna bekeken we allerlei vernieuwende initiatieven voor de zorg. Leuk om te zien wat mensen bedenken en tegelijkertijd ideeën opdoen om verder te brengen in onze eigen organisatie. Er volgden sprekers en er werd een interview gehouden. Kortom een hele inspirerende middag. Na die middag reed ik weer terug naar Ede en ook dat ging ver...

Zondag hadden Bert en ik ruzie. Ik weet nu eigenlijk niet meer waarover, zo belangrijk was het dus, maar ik was flink chagrijnig. Ik ging naar boven om even los te gaan op de racefiets. Dat vond Bert dan weer heel stom dat ik zomaar verdween en blijkbaar ging sporten. Vervolgens kwam ik beneden en was hij vertrokken op de racefiets, zonder iets te zeggen. Wel heb je ooit, dat is nog nooit gebeurd. Om vurige kolen op zijn hoofd te stapelen stuurde ik een extra lief berichtje om hem een goede reis te wensen.  Daarna sprong ik onder de douche en begon ik met eten koken. Toen belde Bert. Hij was zijn fietstasje vergeten en stond met een lekke band, of ik hem kon ophalen. Ha, net goed. Uiteraard haalde ik hem op nadat ik me verkneukelde over zijn pech. Het eten koken werd on hold gezet en de kinderen voor de tv geparkeerd. Op een landweggetje stond Bert, naast zijn fiets. We hebben heel hard gelachen om de situatie en concludeerden dat Bert heel stom deed en ik ook. En dat het genoeg st...

Zaterdag vierden we Jonathans kinderfeestje en dat was de hoogste tijd aangezien hij al op 6 februari 9 jaar werd. Rachel was de hele ochtend druk met het verzinnen van een spel. We hadden een dinotaart gekocht en maakten er nog een kwarktaart bij. Om 15 uur ging het feest van start. We begonnen uiteraard met het verstoppen van de cadeaus en het eten van taart. De kinderen konden moeilijk kiezen en dus beloofde ik dat ze als toetje nog een stuk taart mochten, van allebei de taarten eten kon dus. Slimme oplossing van mezelf aangezien ik ineens bedacht dat ik geen toetje had gekocht, had niemand door. Toen Rachel het spel ging uitleggen zei 1 van de kinderen: 'oh, ik dacht dat we naar een pretpark ofzo zouden gaan'. Uhm, nee dus. Bij zo'n opmerking heb ik dan weer allerlei gedachten maar daar zullen we het maar niet over hebben. Het eerste potje was een beetje inkomen. Door het hele huis had Rachel opdrachten geplakt en ze had er allerlei spelregels bij. Vanaf ronde 2 vond ie...

Vrijdag ging ik dan helemaal niks doen. Wat had ik er zin in. Eerst bracht ik de kinderen naar school, allemaal. Daarna maakte ik de boel beneden aan kant en om 9 uur zat ik op de bank. Met een dekentje en een kopje thee. Het dekentje niet omdat het koud was maar gewoon omdat het zo behaaglijk is. Een vriendin belde of haar kindje van 1 jaar bij ons mocht logeren. Jazeker, leuk vooruitzicht zo'n kleintje om te knuffelen. Geen reden om de ochtend iets te gaan doen. Ik pakte mijn boek erbij en stopte alleen even om met Bert koffie te drinken. Van zo'n tijd lezen en ontspannen word je moe of zou je dan je moeheid pas voelen? Eind van de ochtend maakte ik een boodschappenlijstje voor Jonathans kinderfeestje. Op weg naar het schoolplein sloeg ik taart, lekkers en ingrediënten in om zelf pizza's te maken. Voor me in de rij bij de kassa stond een omaatje. Echt een klein oud vrouwtje. 'Omaatje' is de juiste omschrijving. Ze laadde haar boodschappen 1 voor 1 uit haar rollato...

Dinsdagavond had Manuël last van zijn buik en kreeg hij diarree. Hij had er echt last van. De nacht ging goed en de volgende ochtend leek er niet veel meer aan de hand maar hij deed heel zielig en wou thuisblijven. Ach, een dagje spijbelen kan geen kwaad. De rest ging naar school en wij bleven samen thuis. Ik moest de ochtend wel werken maar tussendoor dronken we samen koffie, gingen we gamen, las ik een boek voor en stoeiden/knuffelden we. Super gezellig zo. De andere kinderen hadden in de middag allemaal afspraakjes dus we stonden niet op tijd. In de middag ging de laptop weg en speelden we 'je huis op orde'. Manuël trok de inloopkast leeg en we zochten de spullen uit, gooiden weg, maakten schoon en zette het weer netjes terug. Je zou denken: dat is toch geen leuke activiteit? Maar Manuël is gek op opruimen en had er plezier in. Hij heeft de kast helemaal opgeruimd en ik hielp 'een beetje', vanuit zijn perspectief gezien dan he. Het is nog niet helemaal af maar dan za...

Vrijdag was het tijd om met het grote kleding-uitzoek-werk te beginnen in de kast van de kinderen. Ik begon met de jongens, die kasten gaan altijd het snelst. Jonathan past een aantal dingen niet meer maar verreweg het meeste nog wel. Dat is handig. Voor hem is alleen een stapel korte broeken nodig. Manuël paste ook nog best veel en ik kon de kast deels aanvullen vanuit een kledingzak van de vliering; oude kleren van Jonathan. Ook hij heeft alleen korte broeken nodig. Er waren korte spijkerbroeken van Jonathan maar Manuël heeft zo'n hekel aan spijkerstof dus hij krijgt andere korte broeken. 2 kasten gedaan en dat voor de koffie! Daarna was Esther aan de beurt. Waar te beginnen... Haar kast hangt helemaal vol met kleding, zij heeft het meeste van iedereen hier in huis. Op de vliering lagen 2 zakken in maat 110/116 en 4(!) in maat 122/128. Hoe komen we aan zoveel kleren? Maat 110 is te klein dus die konden weg. 116 en 122 passen, maar sommige van maat 116 is wat klein en een heel aan...

Zondagmiddag gingen we naar de hei, de zon scheen zo heerlijk en lokte ons naar buiten. Ik wilde graag weer eens lopen bij een stuk hei waar het vaak wat drukker is. Bert wil dat het liefst vermijden maar ik had zin in dat stuk. Zullen we daar heen gaan? Bert wou wel naar de hei maar dan iets verder. We stapten in de auto en Bert reed zo door naar een stuk verderop. Wel verdraaid, lekker dan om geen rekening te houden met mijn plan. Maar, ijskoningin als ik ben, zei ik niks. We stapten uit en Bert wilde richting het stuk bos gaan. Ja hoor, lopen we alsnog niet in de zon. Ik had nog net geen ijskracht zoals Elsa maar het scheelde niet veel. We liepen op het pad en naderden een splitsing: rechts de hei op en rechtdoor richting de bomen. Toen zei Bert ineens 'mama mag kiezen'. Nee maar, dan gaan we naar rechts, lekker met de zon ons gezicht verwarmen. Na een paar minuten dat ik mijn ijskracht liet varen gaf ik Bert een beuk: 'wat ben je toch ook een stomme dictator'. Waaro...

Zaterdag ging ik met een vriendin op stap. We liepen weer eens een klompenpad, dat was te lang geleden dus ik zag er echt naar uit. Het weer bleef nog even spannend. Een beetje regen is oké maar helemaal natregenen vind ik niet leuk meer. In de ochtend bleek het weer goed en dus gingen we!  Ik ben aan het uitproberen hoe ik op een andere manier boodschappen kan doen om niet ongemerkt daar veel geld aan kwijt te zijn. Als het een bewuste keus is dan is het prima, maar ik snap niet hoe we zoveel geld aan boodschappen kunnen uitgeven. Deze week maakten we alles zoveel mogelijk op en dat lukte. Met als gevolg dat we werkelijk niks meer in huis hadden wat ik mee kon nemen. Geen koek, fruit of wat dan ook wat we tussendoor konden snacken. Jonathan zei: 'we zijn eet-blut'. Dat was een goede omschrijving. Ik zou op tijd vertrekken om via de winkel te rijden om wat bananen en mueslirepen te kopen maar mijn vriendin wilde mij wel op komen halen zodat we niet met 2 auto's hoefden te g...