Oenig

Vrijdagavond gingen we met Rachel naar een open dag van een middelbare school. We hadden een aantal meiden uit de buurt gevraagd om op te passen maar niemand kon. Omdat we het toch belangrijk vonden om samen met Rachel mee te gaan brachten we de andere kinderen naar een schoonzus en zwager waar ze na het eten mochten spelen. We konden vanaf hun huis lopend naar de school toe en hadden ruim een uur de tijd. Dat leek me prima voldoende om een indruk te krijgen. Dat was verkeerd ingeschat, er was ontzettend veel te zien en te doen. Eerst liepen we buiten langs een aantal kraampjes waar uitleg gegeven werd over een aantal vakken. Rachel deed mee aan een quiz bij het vak Nederlands en Duits en ze mocht in een grote spiegel kijken bij het vak Godsdienst. 'Wat vind jij het mooist aan jezelf?'. Dat was nog best een lastige vraag. Omdat het vooral over ethiek ging knoopte ik een praatje aan wat de christelijke identiteit in de praktijk betekende. De docent vertelde dat alle leerkrachten het christendom als waardevol moeten kunnen onderschrijven. De godsdienstdocenten zelf zijn wel zelf christen. Wel komen er leerlingen vanuit allerlei richtingen dus daar schipperen ze in. Het gaat er vooral over dat je respect voor elkaar moet hebben. 

Binnen namen we een kijkje in de praktijklokalen, daar was veel te beleven. Grafisch ontwerp (wat Rachel erg aansprak), techniek, een keuken, restaurant en de zorg van kinderopvang tot ouderenzorg. Het is teveel om op te noemen. Het is een vmbo school en daarmee is er veel aandacht voor de praktijk, dat past helemaal bij Rachel. Ze keek haar ogen uit, wat een grote school vergeleken met de basisschool. Dat er een snoepautomaat stond was ook een groot pluspunt. Helaas moesten we op tijd weer vertrekken maar ondanks dat we een heleboel nog niet gezien hadden hebben we toch een aardige indruk gekregen. Dit was school nummer 1, in november volgt de volgende school die we willen leren kennen.

Rachel was diep onder de indruk van de school en alles wat ze gezien had. Bert was bang dat het haar wat af zou schrikken maar dat was niet het geval, ze begint er juist echt zin in te krijgen. Ze wordt echt een grote meid, mooi om haar zo te zien opgroeien.

Met Manuel en Esther ging ik op stap om boodschappen te doen. Eerst een pakketje naar de post brengen, toen een pot verf kopen en na de supermarkt ook nog even de Blokker in. De waterkoker deed gek. Hij sloeg soms ineens aan en als je water kookte bleef hij maar doorkoken zonder te stoppen. Vooral dat hij soms ineens aan sloeg vond ik eng want wat gebeurt er als we niet thuis zijn. Ik zette de kan al naast de onderkant neer maar dat werd ook irritant. Bert kwam op het idee dat als ik toch onderweg ging ik gelijk maar een nieuwe waterkoker moest kopen. We hadden er 1 met kleurtjes en verschillende instellingen maar die heeft het niet lang gedaan. Ik wou nu gewoon een degelijk simpel ding.

In de winkel zag ik een over de top model staan waar ik Bert wel even mee de kast op moest jagen. Zie ons app gesprekje in de afbeelding. Ik kon het niet laten.

Verder zette ik weer een aantal kledingstukken op Vinted. Ik ben nu ook mijn kast aan het doorgaan. Het is toch suf dat ik een kast vol heb en soms toch denk dat ik niks leuks heb. Onzin natuurlijk. Wel hangen er jurkjes in de kast die te klein zijn of shirts met een gaatje. Waarom hou ik die dingen? Beetje bij beetje probeer ik dit te veranderen, kleding wegdoen waar ik me niet meer prettig in voel of waar ik simpelweg de rits niet meer van dichtkrijg. Duurt wel lang als ik in dit tempo door ga maar ach, dat geeft ook niet (vertel ik mezelf maar als ik me weer irriteer aan dat het sloom gaat).

Dit keer gingen er een aantal jurkjes weg die ik bij mezelf te kort vind. Gek dat ik dat eerst wel droeg maar nu niet meer doe, zal wel aan de leeftijd liggen.

En dan hadden we nog het punt van mijn autolampen (zie vorige blog) . Ik reed dus door het donker zonder genoeg licht, vreselijk eng. Bert keek ernaar en kwam tot de conclusie dat ik met stadslicht aan reed in plaats van met mijn gewone licht. De vorige keer toen mijn auto bij de garage weg kwam na de APK vond ik het al gek dat hoe ik normaal mijn lampen aanzette nu ineens het groot licht aan ging. Blijkbaar had ik 2 keer het groot licht aangetikt en ging die daarmee gelijk aan bij het aanzetten van de lampen. Inmiddels snap ik hoe het werkt en kan ik mijn lichten weer gewoon gebruiken. Ik was gewoon oenig, de auto mankeert niks. Bert vroeg zich af hoe ik ooit mijn rijbewijs heb gehaald. Dat weet ik ook niet, kwam vast door de korte jurkjes.