Miniatuur

Zondag hadden we een preeklezer, meestal vind ik dat niet de meest boeiende diensten maar wij hebben toevallig een hele goeie en de preek zelf was mooi. En misschien is mooi niet het goede woord, hij kwam namelijk keihard binnen. Soms heb je dat, dat woorden enorm raken. Eind van de preek voelde ik me emotioneel en ging ik even 'naar de wc'. Tot rust gekomen liep ik weer terug naar mijn plek. Later borrelden de emoties weer op en ik besloot het maar gewoon te laten gaan, de kerk moet toch juist bij uitstek de plek zijn waar je helemaal jezelf kunt zijn. Na afloop van de dienst liepen we richting de uitgang om kinderen op te halen. Iemand knoopte een praatje aan en we hadden het over koetjes en kalfjes, leuk om iemand te spreken die ik niet vaak spreek. Daarna maakte ik toch rechtsomkeert. Na de dienst staan er altijd mensen voor je klaar om met en voor je te bidden. Daar wou ik toch gebruik van maken. Ik vertelde kort wat me zo raakte en huilde de boel weer bij elkaar. Gelukkig stond er een lieverd voor me klaar die ik in mijn hoofd wel mijn geestelijk moeder noem. Iemand met veel wijsheid. Ze bad voor me en er daalde een rust op me neer. Zo ontzettend fijn. We legden alles bij Jezus neer en ik mocht het voor nu daar laten. Na afloop heb ik haar maar verteld dat ik haar als mijn geestelijk moeder zie en dat vond ze bijzonder. Goed om dat soort dingen ook maar gewoon uit te spreken. Ze zei ook zulke lieve woorden over mij en hoe ze me ziet. Wat ben ik blij met deze kerkfamilie.

Maandag begon voor de kinderen de herfstvakantie. Bert en ik werken wel dus ik probeer er omheen toch wat speciaals ervan te maken. Maandag overdag stuurde ik de kinderen om de beurt naar de douche terwijl ik zelf werkte. Esther zou ik in de avond wel doen want daar moet ik echt bij blijven. Op zo'n dag dat ik thuis werk met de kinderen om me heen werk ik altijd langer door om de gemiste minuten te compenseren. Het moet wel 'eerlijk' zijn. Mijn werkgever schiet er in ieder geval niet bij in. Lekker om thuis te werken maar ook wel intensief met kinderen die een beroep op je doen en de lange werkdag. Na het avondeten verzamelden we allemaal spullen om marshmallows te roosteren buiten op een vuurtje. Iedereen was gelijk enthousiast en de moeheid van de dag gleed gelijk van me af. Dit was zo leuk. We staken het hout aan en na een tijdje begon het goed te fikken. Bert kwam thuis uit zijn werk en stond met verbazing te kijken wat we uitvoerden daarna deed hij ook gezellig mee.
Iedereen kreeg een stokje met marshmallow eraan en daarna kon je het tussen een biscuitje (of zonder) opeten. De kinderen vonden het prachtig. In plaats van 1 of 2 per persoon is bijna de hele zak er door gegaan. Ik probeerde er zelf ook één maar ik vind het echt niet te eten. Dan maar voor spek en bonen meedoen. Het vuur knetterde en gaf een aangename warmte af. Daar stonden we dan met zijn allen in de achtertuin, het voelde echt als vakantie.


Toen we het vuur uitmaakten en naar binnen liepen rook iedereen enorm naar het vuur. En dat terwijl ze die ochtend zo lekker schoon waren. Allemaal nog een keer onder de douche. Ze mochten allemaal heel kort, afspoelen, shampoo in, shampoo uitspoelen en er onderuit. Ik bleef erbij staan (behalve bij Rachel) en helpen zodat we in korte tijd 4 schone kindertjes hadden. Rachel zei al: 'als mensen zouden weten dat we twee keer op een dag gedoucht hebben...'. Nou inderdaad, onverantwoord. 

Dinsdag gingen de jongste 3 kinderen naar de bso en bleef alleen Rachel thuis met Bert, ik mocht naar kantoor. Rachel heeft letterlijk de hele dag geknutseld. Ze maakte een miniatuurhuis en de details zijn echt geweldig. Van een stukje ijzerdraad boog ze hele kleine kledinghangers en van een satéprikker die ze in stukken sneed maakte ze hele kleine potloodjes. Van karton maakte ze meubeltjes en plantenbakken maakte ze van aan elkaar geplakte stukken satéprikkers met een blaadje erin als plant.


Ze zette er een klein konijnpoppetje in en daarvoor was alles mooi op formaat. Ze bedacht alles zelf en was dus uren zoet. Heerlijk hoe creatief het meisje is.


Wat ze in haar hoofd bedenkt maken haar handen. Wat een talent heeft Rachel. Zij had een leuke dag, de andere kinderen kwamen enthousiast thuis van de bso want ze hadden met vriendjes gespeeld en waren naar een speeltuin gegaan en wij hebben gewoon kunnen werken. Fijne dag voor iedereen en deze mama hoeft zich dus niet schuldig te voelen over dat ik de kinderen wegbreng tijdens de vakantie. 

Vanaf woensdagmiddag had ik zelf vrijgenomen om me even helemaal te kunnen richten op de kinderen. Ook fijn. Zo zie je maar, voor alles is er een tijd. 






Reacties

Populaire posts van deze blog

Efteling

Nieuwe look

Zegenende zachte 7 jarige handen