Laatste loodjes

Vrijdag had Bert vrijgenomen van zijn werk om met zijn vader samen in ons huis te klussen. Dat was fijn. Ze hadden een grote schuurmachine gehuurd en maakten de vloer een stuk gladder. Letterlijk overal zat stof. Tussen de bedrijven door was het heel gezellig. Koffie drinken in de tuin en lunchen samen met Manuël en Esther die een halve dag school hadden.
De vloer knapte er enorm van op maar de rest van de woonkamer niet, stoffig!
Het weekend erna namen we alle muren af met water. Meerdere keren moest het water vervangen worden zo vies was het. Toen de muren schoon waren verfden we de boel weer lekker fris wit en op een muur groenig. Dezelfde kleur als die was maar dan weer helemaal mooi. De pannenkast sluit niet helemaal goed, daar hadden we niet aan gedacht. De hele inhoud zat onder het stof. We konden schrijven in de ovenschalen. Zo kon er niet gekookt worden: alles, eruit en poetsen maar. 
Wat halen we onszelf op de hals, maar straks gaat het zo mooi zijn!

Zondagavond kreeg ik ineens veel pijn in mijn rug. Ondanks de pauzes tussendoor was ik te druk geweest. Ik wist het en toch voelde het bezig zijn zo fijn.
Pas op de plaats. Zondag strompelend naar bed. Maandag ging het aardig maar lag ik tussen mijn 3 uur werk de rest van de tijd. En dinsdag net zo hoewel het eind van de dag beter ging. Al zou ik hier nou eens van leren... Ook al gaat het goed niet te hard van stapel lopen.

De vloerenman kwam egaliseren. De kamer leek wel een zwembad zo nat was het. 


We leefden boven en liepen met een plank van de voordeur naar de trap. Best avontuurlijk.


De kinderen wilden heel graag bij Domino's pizza halen want dat hoort als je een nieuwe vloer krijgt. Vorige keer dat we de vloer lieten schuren en lakken aten we inderdaad boven pizza, blijkbaar is het een gewoonte geworden. 
Het was lekker weer dus konden we aan de tuintafel zitten maar nee, dat hoort niet. Als de vloer gedaan wordt eten we boven. 
En zo kwam het dat we op Rachels kamer pizza aten. Allemaal vanuit een eigen pizzadoos want we hadden geen borden. 
Eerlijk is eerlijk, dat was best leuk en gezellig. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen