5 broden en 2 vissen

Zondag kwamen een aantal familieleden samen bij het graf van opa omdat hij maandag 88 zou zijn geworden. Manuël vroeg of ze dan een feestje gingen vieren bij het graf en wat voor verjaardagslied er dan gezongen moest worden. Daar wist Jonathan gelijk iets op: 'lang zal opa leven in de eeuwigheid'.
Maandag was Rachel thuis omdat ze nog koorts had en namen we wat extra lekkers bij de koffie. Op opa. We missen hem (en laten af en toe een traan) maar vieren vooral zijn leven, blijdschap omdat we van hem houden en omdat hij het nu goed heeft en we elkaar weer zullen zien overheerst. 

Rachel baalde dat ze nu haar eerste schooldag moest missen. Ze is niet vaak ziek maar nu had ze 2 dagen 38,9 graden en voelde ze zich echt niet goed.
In de nacht kwam ze 2 keer langs. De 2e keer kreeg ze paracetamol. Iets dat ze het liefst ontwijkt maar daarna viel ze wel in slaap tot de volgende ochtend.
Esther kwam ook nog langs dat ze niet kon slapen. 'kom maar hier, dan krijg je een magische kus'. Ze kreeg een kus, liep weer naar bed en iedereen ging slapen. Bert keek verbaasd. Een magische kus? En ze vertrekt zo weer? Moet je niet meelopen? Ja, misschien wel maar ik ben zo moe. Als er niet echt iets aan de hand is werkt de magische kus ook.

In de zomer werd ik geraakt door het verhaal van de jongen met de 5 broden en 2 vissen. Hij gaf niet meer dan wat hij had maar ook niet minder. En hij vertrouwde erop dat Jezus het kon gebruiken. Zo mooi om op die manier in het leven te staan. Ik vroeg aan Rachel of ze dat beeld voor mij wilde tekenen als herinnering en dat deed ze. 
Nu nog bedenken waar dit een plekje zal krijgen. 


2 dagen volgden dat ik heel moe was en pijn had. De chirurg is heel tevreden over het herstel en benadrukte het belang van rust voor de zenuw. Zelf merk ik dat het leven aan me trekt en dat ik weer vanalles wil. Maar nog niet alles lukt. Keuzes blijven maken in wat ik wel en niet doe. Soms best ingewikkeld. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen