Kookschort

Toen mijn schoonouders na mijn operatie op bezoek kwamen hadden ze een souvenir uit Frankrijk meegenomen. Zoiets is niks voor hen en daarmee extra speciaal. Het bleek een kookschort te zijn. Heel subtiel vertelde mijn schoonmoeder dat ze dacht dat ik die niet had maar wel zou kunnen gebruiken. Heerlijk! Helemaal terecht, ik knoei tijdens het koken niet alleen mijn aanrecht vol maar ook mezelf. Pas gebruikte ik de schort voor het eerst.

Kijk nou hoe leuk. Ben ik toch helemaal het huisvrouwtje. Check ook even de glasplaat, een bewijs dat er echt gekookt is zeg maar. 

Verder wordt er hier geklust en geklust en geklust. Eigenlijk is het best leuks om wat moois te maken. Schoonheid creëren. Bert vulde de gastjes in de trap en ik schuurde het daarna in 3 keer. Bert stuurde me tussendoor steeds weg om te rusten. 1 keer zelfs terwijl hij met zijn rug naar me toe zat, die man voelt precies aan hoe het met me gaat. Irritant maar ook wel speciaal. 

De zijkanten en stootborden kregen een likje verf. Alles weer fris wit, dat geeft direct mooi resultaat. Alleen de traptreden zijn nog lelijk maar wel vlak en dat is nodig voor de nieuwe bekleding. 

Straks hebben we een mooie trap, een mooie vloer maar zitten er allemaal vlekken op de muur. Dat is toch jammer. Een mooie gelegenheid om de gang een nieuw kleurtje te geven. We hebben de muur wit gehad, licht bruin en nu is hij licht blauw. Ik zocht naar meer warmte, net een wat gedurfdere kleur. Terracotta? Roze? Bert wilde het gewoon deze lichte kleur houden maar ik weet dat hij binnen een paar dagen gewend is aan iets nieuws en dus kreeg ik vrij spel. Hij wilde wel dat zijn mening gehoord zou worden. Prima kom maar op. 'Ik hou niet van een poepkleur' (lees: bruintint). Oké, bedankt voor deze constructieve bijdrage. Je ziet het resultaat vanzelf wel. 

We werden uitgenodigd om bij mensen uit de kerk te gaan eten. Dat werd super gezellig. Toen we binnenkwamen zei Manuël : 'jullie hebben een vloer en hij is zo glad en schoon'. Ik denk dat er nog iemand verlangt naar een huis wat op orde is. 

Hij trok ook nog even de kast open en zei 'jullie kast is wel netjes'. Ho ho, je kunt veel zeggen van ons huis op het moment, maar de inloopkast is helemaal netjes en dat al zeker 2 weken zo. Esther stelde voor om bij hen in te trekken : het is daar zo gezellig en zij kunnen veel lekkerder koken.

Kortom, iedereen was blij. Een fijne avond in meerdere opzichten. 

De dag erna gingen Rachel en ik verven. Rachel deed het meeste want volgens haar kon ik er niks van. Best grappig want ik dacht vroeger ook altijd dat ik dingen beter kon dan mijn moeder. Nou mam, ik word teruggepakt. 

Doordat ik zo'n prutser ben (volgens de tiener) heeft zij wel bijna helemaal de muur geverfd, dat is een prettige bijkomstigheid.

De muur kreeg een diepblauwe kleur. In de bouwmarkt staarde ik 10 minuten naar de kleuren en koos toen deze. Terwijl Rachel aan het verven was kwam Bert al langs en... hij vond het direct prachtig. Nou dat valt ook weer mee. En eerlijk, het is ook echt geweldig mooi geworden.