Chaos compleet

Na de klus zaterdag gingen we zondag weer met z'n allen naar de kerk. Dat is de laatste periode niet vaak meer voorgekomen. Ik had gelijk club, dat deed ik wel even. En het ging, dat is waar. Maar bij thuiskomst had ik me toch een partij pijn. Zaterdag natuurlijk veel te druk geweest en die zondagochtend erbij had ik niet moeten doen. 4 dagen hield het aan, niet grappig.

Dinsdagavond gingen we met vijf collega's uit eten om afscheid te nemen van een collega. Dat wilde ik echt niet missen. Ik werd thuis opgehaald en weer teruggebracht, heel fijn. Omdat ik juist die dagen zoveel pijn had gunde ik mezelf een diclofenac. Een beetje duf kwam ik de avond door. Het was wel erg fijn om iedereen weer te zien. Zelfs de nieuwe collega kreeg direct een omhelzing. Na het hoofdgerecht werd ik haast wat misselijk van de inspanning. Toen de vraag kwam of ik nog een nagerecht vol zou houden of dat we ermee stopten zei ik: 'ik hoef zelf niet maar neem gerust, dat lukt wel'. Ik wou geen spelbreker zijn. Maar eigenlijk ging het niet (waarom zeg ik dat dan? Goed om eens over te denken). Een collega zag het: 'jouw ogen staan verkeerd, we moeten stoppen'. Ja, je hebt gelijk...

Fijn als een ander voor je zorgt, volgende keer dat ook maar zelf doen. Ik was gebroken maar had het niet willen missen.

Woensdag zou de woonkamervloer eruit gaan. In de ochtend zei Jonathan : 'we hebben zo jaaropening in de kerk'. Verhip, nooit meer aan gedacht. Bert was thuis dus ik kon wel wat langer weg zijn. We waren keurig op tijd zodat ik vooraf nog even kon liggen. Omdat het in onze eigen kerk was voelde ik die vrijheid wel. De plaatsvervangend directeur (heet haar functie zo?) kwam langs en vroeg of het goed ging. Ja hoor, ik ben pas geopereerd en moet met enige regelmaat plat. 'Aha! Ben jij de hernia moeder?'. Ik moest er zo van lachen, zo had ik mezelf nog nooit horen noemen. Het laat anderen niet onbewogen dat ik zo krakkemikkig ben de afgelopen maanden en dat is toch erg lief. 

De jaaropening was weer fijn, bij thuiskomst waren de vloer mannen er nog niet. Vreemd. Ik belde, geen gehoor. Ik appte en kreeg direct reactie : er was een fout gemaakt in hun planning. We hadden die woensdag afgesproken en zo stond het ook in de offerte maar op hun planning waren we donderdag terecht gekomen. Normaal is dat best op te lossen maar nu zouden donderdag ook al de schutting mannen komen en de hele tuin stond vol met onze woonkamer meubels. Excuses, maar niets aan te doen.

Donderdag hadden we de chaos compleet. De schutting mannen waren niet blij met de volle tuin en het vele werk. Als reactie daarop deed ik extra aardig : koffie, fris en chocola aanbieden door de dag heen. Af en toe een praatje maken en complimenteren hoe mooi het werd. Terwijl ik eigenlijk dacht : dit is gewoon je werk, ik kan ook niks aan de situatie doen en ben al gestrest met al die werkmannen overal. Interessant hoe mensen op elkaar reageren.

Om 10 uur kwamen de vloer mannen. Ook zij kregen koffie en vriendelijke praatjes. Half 1 was de woonkamervloer weg, die klus was geklaard. Een lege woonkamer bleef over met kuilen in de vloer. 

Eind van de middag was de schutting klaar. Ontzettend mooi en lekker fris. Onze rotte schutting die vaststond met touwen missen we geen seconde.

En de rasters komen weer vol met groen. 

Bert sleepte de meubels terug naar binnen samen met een zwager. 

Die meubels worden steeds geschoven omdat de gaten gevuld moeten worden met cement. Chaos binnen. En ondanks dat we kleden en plastic op de vloer hebben gelegd lopen we het stof het huis door, bende overal. En alle inhoud van kasten en losse spullen staan op de overloop en onze slaapkamer. Wakker worden in de chaos, ik kan er echt niet tegen. 

Dat had ik toch niet gedacht. 

In de tuin moesten een aantal tegels eruit om de schutting te kunnen zetten. Daardoor staan er stapels in de tuin waar nog wat mee moeten en een stapel rommel maar bij de stort konden we niet meer terecht. 

Beneden gaat het vast allemaal prachtig worden maar het is nu wel even vervelend om zo in de troep te zitten.

3 weken verstand op nul, dan ligt de nieuwe vloer er en zitten we er prachtig bij, nu al zin in!