Ijs in de kerk

Zaterdag begon zwemles weer. Bert vertrok na het ontbijt met Manuël en haalde ondertussen materiaal bij de bouwmarkt. Ik dronk koffie met de kinderen en toen Bert thuis kwam met Manuël vertrok ik met Esther naar zwemles, dat is lang geleden! Ik keek de eerste 10 minuten en ging toen achterin de auto liggen. Waar zo'n grote auto al niet goed voor is.


Thuis was Bert druk met de woonkamervloer. Het bleek nog best een klus om alle gaten te vullen met cement. Eerst de primer die moest drogen en daarna kon het cement er pas in. Hij kreeg ongeveer de helft af. We moeten nu om het cement heen lopen, had ik al benoemd dat het een chaos is hier beneden?
Ondertussen deed ik rustig aan en werkte ik wat wasjes weg. Veegde het stof overal maar weer eens op en zo nog wat hand en spandiensten. Toen een schoonzus belde met de vraag of we wilden komen barbecuen hoefde ik daar niet over na te denken: ja!
Het was zo lekker, alles stond klaar en we konden zo aanschuiven. We hebben heerlijk gegeten en hadden een gezellige avond. Bedankt zus!

Zondag gingen we eerst naar de kerk. Helaas lukte het niet om er de hele dienst bij te zijn, best even balen. Mooi om wel het avondmaal mee te vieren en daarna weer in mijn bedje in de auto. 
Thuis is de woonkamer nog steeds ongezellig, gelukkig schijnt de zon en leven we de hele dag in de tuin.


's Middags was er een kinder sing-in. Daar had ik zo' n zin in. Ter voorbereiding lag ik veel. De jongens wilden niet mee en Bert ging liever fietsen, daar was ik even chagrijnig van: Esther had speciaal gevraagd of we erheen konden. Maar met zingen maak ik ze niet blij dus ik liet het maar gaan, liever met 1 kind en samen genieten dan met elkaar erheen en dat het een strijd wordt. 
Rachel lag ziek op bed. Ze klaagde al over hoofdpijn en bleek koorts te hebben. Zij ging dus nergens heen. 

Op het laatste moment namen we nog een vriendinnetje van Esther mee, dat is toch gezelliger voor die meisjes. We zaten op de voorste rij en zongen allemaal heerlijke (kinder) liederen. Bij het lied 'van A tot Z' mochten de kinderen opstaan of opspringen als de eerste letter van hun naam voorbij kwam. Ik vroeg (vanaf de voorste rij kon dat mooi) of volwassenen dat ook mochten. En jawel. Je hoort het al, ik was helemaal in mijn hum. Op een gegeven moment was zitten niet fijn meer en dus zong ik de rest staand vanuit het zijpad mee. Kon ik mooi het aantal mensen tellen: 55 stuks. Na afloop kregen we allemaal een waterijsje, op zo'n warme dag een lekkere traktatie. De meisjes speelden en ik kletste met heel wat mensen, ja dit is fijn kerk zijn. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Efteling

Nieuwe look

Zegenende zachte 7 jarige handen