Aardenvat

Dinsdagavond lagen de kinderen in bed, was Bert een rondje buiten aan het fietsen en was ik moe in mijn hoofd maar tegelijk ook rusteloos. Ik besloot zelf ook weer eens op de racefiets te gaan. De opdracht van de fysio was om weer rondjes te gaan fietsen met een maximum hartslag van 140. Sportkleren aan en ik fietste een half uur op zolder, yes gelukt! En dat na een werkdag.  Woensdag verwachtte ik er wel een reactie van maar die bleef uit. De kinderen waren vrij, onze schoonmaakdame maakte het huis weer heerlijk schoon en fris en ik werkte de ochtend. Het was mijn bedoeling om niet zoveel te werken omdat ik vrijdag extra werk en de kinderen vrij waren maar ik kreeg aan de lopende band telefoontjes. Toch dus maar gewoon gewerkt. De combi met de kinderen thuis ging verrassend goed. Manuël mocht naar een kinderfeestje, Esther speelde buiten met de barbies en een bak water en ik gaf aan Rachel en Jonathan de opdracht om alles uit de speelgoedkist te halen en te sorteren wat ze willen ...

Even mijn frustratie uiten hoor. Het was een pittige werkdag, het werk was oké maar ik was enorm moe en het lukte niet zoals ik het zou willen. Eind van de middag reed ik naar de bso om de kinderen op te halen. Manuël was heel geconcentreerd een vliegtuigje aan het vouwen. Hij gaf aan nog even bezig te zijn dus richtte ik me op de andere kinderen; schoenen aan, tassen pakken. De juf herhaalde een aantal keer dat Manuël een touwtje op moest ruimen. Als er iemand opruimt is hij het wel dus 1 touwtje is geen probleem. Hij was alleen nog bezig met zijn vliegtuigje en reageerde dus niet op de juf. De juf bleef maar zeggen dat hij het touwtje moest opruimen waarop Manuël gefrustreerd het touwtje in de prullenbak gooide en vervolgens boos en huilend door school liep. Duidelijk overprikkeld. Zegt de juf tegen mij: 'het valt me op dat Manuël zich in kan terugtrekken, alsof hij er niet helemaal bij is'. Dat klopt, dat doet hij. (Om tot rust te komen, als hij het niet overziet, hartstikke...

Rachel was druk bezig met de laatste voorbereidingen voor musicalles. Ze heeft op maandag de laatste les gehad van 2 uur. Op donderdag de generale repetitie waarvoor ze van 16.30 tot 20.00 uur aanwezig was en vrijdagavond staat dan de echte voorstelling gepland. Wat ziet ze er naar uit en wat is ze zenuwachtig. We gaan er met het hele gezin heen en we zien er allemaal naar uit. Rachel zal zaterdag wel gesloopt zijn maar het is het waard, ze wordt dolgelukkig van die lessen. Eindelijk was het vrijdagmiddag. Ik denk dat ik zenuwachtiger was dan Rachel zelf. Ze trok haar zwarte outfit aan die ze als basis nodig had voor de voorstelling. We maakten haar avondeten klaar om mee te nemen en haar haren mochten in een mooie opvlecht met schuine staart gestyled worden. Rachel vertrok op de fiets en een paar uur later zouden wij volgen.  Gek genoeg liep alles soepel, we aten op tijd, maakten de boel perfect aan kant en de pyjama's voor de avond lagen beneden naast elkaar klaar. Nu zeggen we v...

De bel ging. Zoals wel vaker vlogen Manuël en Esther naar de deur. Ik zag vanuit de keuken een jongeman direct weer weglopen, vreemd. De kinderen kwamen niet terug dus nam ik polshoogte, er stond niemand voor de deur en de jongeman stond in de achterkant van een vrachtwagen met de mededeling: 'mevrouw, hier is uw nieuwe keukentafel'. Tja, als zij me een nieuwe tafel willen geven doe ik daar niet moeilijk over hoewel de huidige prima bevalt. Het leek me toch wel zo eerlijk om aan te geven dat wij helemaal geen nieuwe tafel gekocht hadden. De paniek sloeg toe en 2 jongemannen bestudeerden het adres waar ze heen moesten. 'Dit is toch nummer 10?'. Jazeker. 'Het is toch deze straat?'. Nee, nooit van gehoord. Ze zaten helemaal verkeerd. Beteuterd deden ze de vrachtwagen weer dicht en gingen ze op zoek naar het goede adres. Doei tafel. Tegenwoordig ga ik zo'n 2 keer per week naar kantoor of naar het verpleeghuis om te werken. Heerlijk zeg! Het is nog uitproberen wa...

Zaterdag begon rustig aan. We ontbeten op ons gemakje, rommelden wat aan en toen was het alweer tijd om uitgebreid koffie te drinken. De kinderen zaten al vroeg in het zwembadje. Bert haalde zijn horloge op bij de juwelier, deze was kapot en lag nu gerepareerd klaar. Een prima ochtend dus. Na de lunch ging Bert de tuin in om toch nog wat tegels vast te maken. Het was bloedheet, leek me echt geen weer om te werken maar het was wel fijn dat de tuin weer een stukje verder kwam. Ik deed rustig aan omdat ik nog een avondprogramma had. Toen we in de ochtend bespraken of er nog plannen waren voor de dag kondigde ik al aan dat ik in de middag niet echt inzetbaar zou zijn en om 18 uur weg zou gaan.  In mijn ogen was dat dus goed afgestemd. Ik las een tijdschrift op de bank, deed een wasje en liet de dag gewoon gebeuren. Halverwege de middag dook ik een uurtje in bed en sprong onder de douche om fris aan de start van de avond te verschijnen. Het huis was nog niet netjes maar ik wilde mijn en...

Vrijdag was het warm, heerlijk! We brachten eerst 3 kinderen naar school en daarna hadden Esther en ik de ochtend samen. We gingen direct naar Kruidvat om een zak snoep te kopen voor vaderdag. Esther mocht alle snoepjes uitzoeken en in de zak stoppen, best nog ingewikkeld met zo'n schep. We kochten ook een nieuw zwembad voor in de tuin. Vorig jaar was de bovenste laag lek gegaan. Met vaak pompen en afplakken bleef die min of meer overeind maar ik had geen zin in gedoe, gewoon een zwembad die goed is. Eenmaal thuis gingen we eerst even uitrusten van de ochtendroutine en mochten we daarna een pomp bij de buurvrouw lenen. Ik kon de onze niet vinden. Gelukkig had de buurvrouw het beter op orde en kon ze zo hun pomp halen. Esther knuffelde ondertussen met hun hamster. Thuis wilde Esther direct het zwembad oppompen, de koffie lokte maar we gingen toch eerst maar aan de slag met het zwembad. Het gevaarte werd steeds groter en toen deze helemaal klaar was streken we neer in de tuin met een...

De ochtend na de avondvierdaagse viel het me reuze mee hoe de kinderen waren. Ze hadden niet uitgeslapen maar leken ook niet moe. De ochtend deden we rustig aan want in de middag mocht Jonathan afzwemmen voor zijn B diploma. Eindelijk. Voor hem dan, hij zag er zo naar uit. We kregen een buurjongen te spelen en hij ging gezellig mee naar het afzwemmen. We waren ruim op tijd, gek genoeg, en het afzwemmen kon beginnen! We keken naar Jonathan en ondertussen zat ik te broeden op het avondeten. Ik wou iets gezonds en lekkers eten maar wat? Misschien een wrap ofzo? De broer van de buurjongen die mee was zat alleen thuis en zou nog beslissen of hij bij ons zou eten of thuis zou blijven. Het leek me wel zo gezellig als hij ook zou komen, het moest dus wel eten zijn wat een tiener ook aantrekkelijk vindt. Ik bekeek wat recepten op mijn telefoon totdat Bert me erop aansprak dat we in het zwembad waren om naar Jonathan te kijken. Oja, in het moment blijven, dat eten komt straks wel. De 4 kinderen ...

Vandaag stond ons halfjaarlijkse tandarts bezoek op de planning. De planning was legendarisch. 15.25 uur ronde ik een gesprek van mijn werk af, een paar minuten later zaten Rachel en ik op de fiets naar de bso. Bij de bso poetste ik van 3 kinderen de tanden. Deed iedereen, behalve Manuël, een plas en kon ik snel nog wat zeggen tegen de meester van Manuël en de juf van Jonathan. 15.45 uur zaten we op de fiets naar de tandarts, Esther op haar eigen fiets dus we gingen op rustig tempo naar het centrum. De fietsen op slot en stipt 16 uur zaten we in de wachtkamer, perfectie ten top. Manuël moest plassen en wist de wc wel te vinden. Hij verdween de hoek om en de verkeerde kant op. Ik rende er achteraan en wees hem de juiste deur voor de wc. De kinderen lazen een duckie en toen Manuël weer bij ons zat werden we opgehaald.   Iedereen wilde als eerst in de stoel. Rachel en Jonathan omdat ze er dan sneller vanaf zijn en Manuël en Esther omdat ze het zo leuk vinden. Jonathan mocht als e...

De avondvierdaagse week, het is me toch een hele happening. Bert liep 2 avonden mee, vroeg eten, verschillende start- en eindtijden. En dan hoefde ik zelf nog niet eens wat, toch voelde het druk. De hele week was mijn motto: ik ben het brein, jij voert het uit. En die jij is dan Bert. Best een goede taakverdeling eigenlijk. Ik bedacht hoe laat er gekookt en gegeten moest worden, zette de tasjes klaar en regelde wie met wie mee fietste. Bert bracht kinderen op aangegeven tijden weg en liep een keer mee met de 5 en de 10 kilometer. Tijdens de laatste avond bedacht ik hoe laat we weg moesten en waar we langs de route zouden staan. Toch wil Bert van die verdeling af na deze week, gek genoeg. Werkte eigenlijk best goed, voor mij dan.  Vrijdag mochten Manuël en Esther mee om te kijken naar de optocht van scholen. Daar hadden ze reuze veel zin in. Wel moest ik vooraf nog mee met Rachel naar pianoles om te luisteren naar een muziekstuk wat ze zou voordragen en had Bert aardappelschijfjes, ...

Mijn nieuwste ding is het liggen op een spijkermat. Je hoort het goed, maar dan wel een nieuwerwetse zonder echte spijkers en met puntjes. Ik las er een paar keer eerder over maar schoof het aan de kant omdat het gebaseerd is op acupunctuur en energiebanen. Ik moet niet veel hebben van dat alles. Doe mij maar gezond verstand en de Heilige Geest.  Tot ik me bedacht dat als het zo werkt dat het ontspannen werkt als je op puntjes ligt dat dit wel ingeschapen moet zijn, tot zoverre mijn gedachtengang. Ik was erg nieuwsgierig en schafte in een opwelling de mat aan. Erop liggen is pijnlijk en heerlijk tegelijk. Ik kan er helemaal op weg dommelen. Mijn rug wordt warm en er valt een deken van ontspanning over me heen, heerlijk! Op de korte termijn werkt het zeker, het geeft totale lichamelijke ontspanning. Ik ben benieuwd of het verder ook nog effect zal hebben maar dit is al fijn. Zo lig ik er ongeveer bij de eerste 10 seconden. Daarna komt er ontspanning, gek genoeg. Na 10 minuten is het...

Vrijdagochtend hadden Esther en ik weer een paar heerlijke meidenuurtjes. De andere kinderen waren naar school en we hadden de tijd aan onszelf. Esther wou verven en was daar mee bezig aan de keukentafel, ondertussen werkte ik een lading was weg. Ik was van plan om nog even naar de kringloop te gaan maar liet dat idee varen, niks hoeven was beter. Na het verven maakte Esther alles zelf weer schoon. Of dat nu echt helpt is de vraag maar ze was er druk mee en helemaal in haar element. Ik keek het van een afstandje aan. Ze knoeide met sop en maakte er een nog grotere zooi mee maar ik kon ervan genieten. Ze was zo lekker bezig. Ik vermoed dat menig ouder al snel in zou grijpen maar ik liet het gebeuren. Met als prijs dat ik daarna alles op kon ruimen maar daarmee had Esther fijn gespeeld en ik had de tijd om op de bank een boek te lezen. Dat was het waard. Toen de jongens uit school kwamen scheen de zon uitbundig. We maakten een zitje in de tuin en gingen daar lunchen. Een extra feestelijk...

Woensdagmiddag had ik heerlijk de tijd voor mezelf. Ik ging naar de kapper voor een uitgebreide behandeling. 14.30 uur vertrok ik van huis. Bert had toegezegd wel op te willen passen en hij was 13 uur al thuis van kantoor, perfect. Bij de kapper liep het allemaal wat uit en dus settelde ik me lekker met een meegenomen boek en kreeg een grote kop thee, met chocolaatje. Helemaal niet erg. Uiteindelijk was ik aan de beurt en kreeg ik highlights, lowlights, een knipbeurt, 2 toners en een olaplex behandeling. Doe maar gek, het hele pretpakket. Bert zou thuis koken en ik verwachtte rond etenstijd wel thuis te zijn, dat liep anders. Bert was druk aan het werk en besloot patat te halen en een salade uit de supermarkt. Ik kreeg om 18 uur een bonnetje doorgestuurd dat hij voor mij een berehap gekocht had, zo lekker. Het enige detail was dat ik nog in de kappersstoel zat. Om 18.45 uur liep ik naar buiten met mijn nieuwe kapsel en opgeladen van de me-time.  De auto stond een stuk verderop dus ...