Aardenvat

Woensdag mocht ik op school een spelletje uitleggen in groep 4. Jonathan glom van trots dat ik in zijn klas kwam, echt zo leuk om te zien. Nu is dat nog zo. Esther ging ook mee en zij voelde zich helemaal groot, deed lekker mee. We zaten in de hal en deden met elkaar een nieuw bordspel, de kinderen deden leuk mee en gingen er helemaal in op. We moesten nog tempo maken om het spel af te krijgen. Het groepje ging weer terug de klas in en ik ruimde alles op mijn gemakje op. Esther raakte ondertussen aan de praat met bekende kleuters. Manuël spotte ons en wou niet meer de klas in. Huilen en drama volgden. Ik gaf hem toch weer over aan de meester maar die moest hem echt tegenhouden om te voorkomen dat hij niet ontsnapte. Nou, dit is zoveel toestand niet waard. Als je je moeder ziet en de school is met 2 minuten afgelopen dan gaat het maar een keer anders. Hij liep dus met ons mee. En daarmee had ik alle kinderen binnen al verzameld want Rachel ging met een vriendinnetje mee. In de ochtend h...

En toen was het zover: de dag van de musical. Zo veel zin in, zo lang naar toegeleefd en daar was het dan. De nacht ervoor was brak omdat Esther ziek was, maar dat mocht de pret niet drukken, genoeg energie om de dag door te stuiteren. In de ochtend pakte ik alles in, heel bescheiden al zeg ik het zelf want het moest wel praktisch zijn in de trein. De kinderen kregen allemaal een kus en vonden het wel best dat ik wegging. Heerlijk weggaan als dat zo gemakkelijk gaat. Toen ik de straat uit reed bedacht ik dat ik mijn mondkapje vergeten was. Gelukkig was ik nog niet ver. Bert was zo lief het ding te pakken en toen kon het avontuur beginnen! Ik reed naar het station en de spanning liep wel op hoor, want ja die treinreis. Dat is een dingetje. En dat terwijl ik jarenlang dagelijks met de trein heb gereisd. Maar 1 flinke paniekaanval, ongelukkig getimed in de trein zorgt voor een grote drempel. Wat als ik weer in paniek raak? En dan kun je dus niet uitstappen he, geen escape. Gewoon maar doe...

Donderdag was een relaxte dag. Mijn moeder haalde de kinderen op en nam ze mee naar een pannenkoekenrestaurant. Daar hebben ze heerlijk gespeeld en gegeten. Ondertussen zat ik bijna 4 uur bij de kapper. Krullen knippen, 2 soorten lowlights, een toner om het weer een geheel te maken en een olaplex behandeling om het haar te herstellen en een verzorgboost te geven. Ik was de eerste klant en stapte om kwart voor 1 weer naar buiten met een nieuw kapsel. Prachtig is het geworden, een stuk donkerder en dat is best even wennen voor de spiegel maar ik ben er zo blij mee! Het voelt als een nieuwe ik. Ineens kan ik me helemaal inleven in Cruella van de nieuwe Disney film: de donkere ik, maar wel heel stijlvol. De middag mocht er weer gewerkt worden in de rust van een leeg huis, heerlijk. Naarmate de middag vorderde had ik zin om de look af te maken en reed ik toch terug naar het centrum om onder de zonnebank te gaan, ja nu is het helemaal goed. Fijn en luxe om zo de tijd aan jezelf te besteden....

Stel je twee mega schattige kinderen voor waar je bij wegsmelt. Die hebben wij gewoon. Vorige keer helemaal vergeten te vertellen maar dit moet gewoon opgeschreven worden. We zaten in de kerk en Esther zei na het eerste lied al dat ze moest plassen. Iedereen was voor vertrek geweest dus ze moest het maar even ophouden tot het tijd was om naar de club te gaan. Even later zei ze weer dat ze echt moest. Manuël antwoordde: ik ga wel. Hij pakte haar hand vast en zo liepen ze hand in hand richting de wc. Dat alleen was al een mooi gezicht. Vervolgens bleven ze maar weg. Moeten we ze nu ophalen? Op een gegeven moment kwamen ze toch terug, weer hand in hand en Manuël leidde Esther naar haar stoel. Fluistert Esther: ik heb een poep gedaan. En Manuël: en ik ging het afvegen, na 3x kwam er niks meer en toen gingen we handen wassen. Wat een stel. Toen het tijd was voor ze om naar de club te gaan ging ik toch maar even controleren of het goed gegaan was, maar jawel alles keurig schoon. Zegt Manuël:...

Zaterdagochtend was het tijd om uit te slapen! Berts vader stond om 9 uur op de stoep om in de tuin te helpen maar daar trok ik me niets van aan, ik bleef lekker lui in bed. Rachel kwam gezellig knuffelen. Zo vaak doet ze dat niet meer dus dat was genieten. Ze ging op Berts plek liggen en ik kroop fijn tegen haar aan. Ze begon te mopperen dat ik haar haast uit bed duwde omdat ik steeds opschoof. Nee joh, dit is juist gezellig. Bert klaagt daar ook altijd over dat ik zijn plek inpik maar ik denk niet dat hij het anders zou willen. Rachel duwde me terug op mijn eigen kussen maar 5 minuten later lagen we weer samen aan 1 kant. We hebben vreselijk gelachen, het ging echt ongemerkt. Rachel had erg met Bert te doen dat hij hier dagelijks mee te maken heeft. 9.20 uur was het toch tijd om de dag te beginnen, ik hoorde Bert en zijn vader al in de tuin bezig en voordat de andere kinderen de boel zouden afbreken kon ik maar beter bijspringen. En daarnaast moest Jonathan naar zwemles. Aankleden, e...

Zo, dat was dat. Een hele drukke week vol met leuke dingen. Het begon maandag. Ik mocht de avond werken om sollicitatiegesprekken te voeren. Een werkdag van 9 tot 20.30 uur zag ik niet zitten. Ik annuleerde daarom een afspraak in de middag en nam tussen half 2 en 4 uur vrij. Dat was lekker. Ik ben zelfs even in bed gedoken. Een week met elke dag afspraken en dingetjes kan ik niet zo goed overzien, de rustmomenten die er zijn dus maar pakken en als ze er niet zijn creëren. Half 5 stapte ik weer in de auto naar het werk. Ik zag de kinderen dus niet, Bert haalde ze op van de opvang en musicalles. Ik was nog van plan in de middag het eten voor te bereiden maar besloot die tijd echt te gebruiken ter ontspanning. Bert heeft patat bij de snackbar gehaald en dat vond niemand een probleem. Ik at op het werk een pizza, lekker hoor. Daarna startte de avond en voerden we verschillende gesprekken, tussendoor was het gezellig met collega's. Leuk, weer eens heel wat anders. Kwart voor 9 kwam ik m...

De kinderen naar school brengen is een activiteit op zich, de ene keer routine, de andere keer snel snel en de andere keer leuk en gezellig. Nu splitsten we ons op omdat ik met de auto direct door moest naar mijn werk (wat mis ik mijn dagelijkse fietstochtjes) en Rachel had haar fiets nodig dus vertrok zij alleen. Ik vroeg haar even bij school te wachten dan kon ik nog een kusje geven en vooral zien dat ze veilig op school aan was gekomen. Toen ik met de andere kinderen aankwam stond ze te wachten en mopperde ze dat ze al echt 5 minuten stond te wachten. Oja, ik moet er nog wat aan wennen dat ze een groot kind is, volgende keer hoef ik haar niet te controleren, ze redt zich wel. Ze vloog het plein op en naar binnen, dat was kind nummer 1. Ik gaf Jonathan een kus en hij liep zelf naar de klas, ik beloofde straks naar hem te gaan zwaaien. Toen liepen we door naar de kleutergroepen. Esther vroeg of ze mocht spelen en verdween. Met Manuël liep ik mee om zijn tas weg te brengen. De terugweg...

Esther is zo'n schatje. Elke ochtend is haar eerste vraag: 'ben ik jarig?'. En iedere keer krijgt ze hetzelfde antwoord: nee, pas met het Kerstfeest. Ze is net voor Kerst jarig maar dat is wel een herkenbaar punt. Het aantal nachtjes is voor haar nog niet te overzien. Ze kwam erop doordat steeds meer kinderen van de kinderopvang vier jaar werden en dus naar school mochten. Laatst zagen we een vriendinnetje van haar bij de bso en Esther vroeg haar: hoe word je vier? En het meisje antwoordde: ik was natuurlijk jarig. Compleet met rollende ogen, hoe kun je dat nou niet weten. En nu weet Esther het dus ook, om naar school te gaan moet je vier jaar zijn en je wordt vier door een verjaardag. En daarom leeft ze er naartoe. Maar het duurt zolang. De kinderopvang vindt ze nog erg leuk, daar ligt het niet aan maar die basisschool; dat trekt enorm. We leven met haar mee, maar eerst is Rachel aan de beurt om jarig te zijn eind november. Zondag hadden we een fijne middag met elkaar. Ik ...

Zaterdag hadden we een volle dag maar wel heel leuk. Het begon met zwemles. Bert wou verder in de tuin werken dus op het laatste moment besloot ik om Manuël en Esther mee te nemen. We haalden eerst nog een pakketje op voor een neef en fietsten daarna door naar het zwembad. Esther en Manuël zaten beiden bij mij op de fiets, we hadden niet zoveel tijd dus leek dit me de snellere optie in plaats van Manuël op zijn eigen fiets maar het was wel een stuk zwaarder zeg. Goed voor de beweging.  We arriveerden op tijd en Jonathan verdween met zijn groepje richting het bad. Met de kleintjes vertrok ik naar Kruidvat. Vrijdagavond besloot ik dat ik zo'n zin had om wat make-up te kopen en daar wat mee te experimenten. Soms heb je zo'n week dat de focus helemaal op de kinderen ligt en dan is het goed wat te doen waar ik zelf blij van word. In de Kruidvat gingen we dus eerst naar de make-up afdeling. Ik had online uitgezocht wat ik ongeveer zou willen en zette de zoektocht voort in de winkel. ...

Donderdag begon de dag goed. Ook al stonden we op tijd en hadden we de gewone ochtendspits, ik nam de tijd voor een uitgebreide douche. Soms moet je jezelf zo'n moment gunnen. Bert moest daardoor een tandje bijzetten maar iedereen was op tijd op school dus het is helemaal gelukt. Rachel moest om elk wissewasje huilen. Ze deed die dag mee aan een voorleeswedstrijd in de klas. Ze had er superveel zin in maar ze vond het ook wel spannend. De dagen ervoor had ze geoefend en iedere ochtend in de auto las ze het stuk voor om te oefenen. Ze doet elk jaar mee en de winnaar van de klas mag meedoen in de hal. Daar hoopt ze op. Ondanks dat ze er veel zin in had kon ze weinig hebben. We stapten in de auto, reden naar school en om stipt 9 uur arriveerde ik in Wageningen voor mijn eerste afspraak. Het was echt koud in de ruimte, na 1,5 uur was ik helemaal verkleumd. In de auto heb ik altijd de airco vrij koud aanstaan maar onderweg naar locatie nummer twee maakte ik dankbaar gebruik van de verwa...

Woensdag was een ziekenhuisdag. En niet dat we de hele dag daar zaten maar ik was er wel de hele dag mee bezig. Half 11 moesten we ons melden in het kinderziekenhuis in Utrecht voor een afspraak. Rachel had uit school een kinderfeestje en Manuël ging uit school bij een vriendje spelen, die was ik dus al kwijt. Esther mocht bij de buurvrouw spelen en samen gingen ze naar (hun) opa en oma. Esther had er zo ontzettend veel zin in. De avond ervoor stond ze te dansen van blijheid toen we de plannen vertelden. 'S ochtends vroeg kwam ze als eerste vertellen dat zij naar de buurvrouw mocht én naar oma. Dat het niet haar oma is, is helemaal niet relevant, het is gewoon oma. Door de stromende regen bracht ik Rachel en Manuël naar school. Met de auto en paraplu en alsnog merkte ik dat mijn winterjas en winterlaarzen niet waterdicht zijn. Het regende ook zo hard. Ik loop wel eens te schelden op de auto maar nu was ik er dankbaar voor. Toen zij eenmaal op school zaten haalde ik brood bij de win...

Vrijdag had ik een dagje thuis met de jongste 2 kinderen. We haalden Jonathan tussen de middag uit school en aten met elkaar. Daarna ging iedereen zijn eigen gang en rommelde wat aan. Bert ging met Jonathan naar de kapper en kwart voor 3 kwam Rachel uit school gefietst. Een rustige dag en ik voelde de moeheid ook wel. De 4 dagen ervoor had ik zoveel energie, echt genieten, maar nu moest ik dat toch wat bekopen. Rustig aan maar. In de ochtend werd het huis schoongemaakt dus dat was erg lekker. In de avond had ik afgesproken met oud collega's. We hadden een gezellige avond samen en bespraken ons nieuwe leven: 2 van de 3 een nieuwe baan en 1 met pensioen. Genoeg te delen dus! Ik kwam pas kwart over 11 in de avond thuis, zo laat is niks voor mij. Het werd een onrustige nacht, ik bleef woelen, had het gevoel wat kortademig te zijn en kon de ontspanning niet vinden. Bert zou zaterdagochtend vroeg gaan fietsen maar zette de wekker uit, na zo'n kort nachtje niet ook nog eens vroeg opst...