Huishoud-race

Na 3 dagen hard, ja keihard werken zat ik er dan toch eindelijk zo bij, maar daar ging heel wat aan vooraf.

Deze week moest ik extra werken; maandag, dinsdag en woensdag overdag. Dinsdagavond, en donderdag en vrijdag allebei 1,5 uur. Extra uren maar vooral verspreid over 5 dagen waardoor het voelde alsof ik heel veel gewerkt heb. Omdat ik vorig weekend mezelf ontzien heb en deze week verder nauwelijks aan het huishouden toekwam wilde ik dat donderdag tot en met zaterdag inhalen. In 3 dagen kun je veel doen zou je zeggen.

Nou ik heb me werkelijk waar een slag in de rondte gewerkt maar er kwam geen eind aan. Vrijdagavond was ik zo moe dat ik slecht geslapen heb. Altijd als ik het te gek heb gemaakt volgt een onrustige nacht, juist als die hard nodig is. Ik wist daardoor wel dat het te gek was en dat de zaterdag dus echt anders moest. Bert werkt naar een deadline toe dus hij heeft wat avonden gewerkt en ook zaterdagen, zo ook deze zaterdag. 

Ik begon de zaterdag met hard werken, vandaag is de dag dat ik eindelijk resultaat wil zien, dan kan ik daarna ontspannen. Maar tegen koffietijd was ik gesloopt, dit gaat niet zo nog een dag. Ik vroeg Bert om advies (zo handig om je beste vriend altijd in de buurt te hebben) , hoe kom ik nou verder zonder dat ik me over de kop werk? Hij adviseerde om te bedenken wat ik wil en dat punt voor punt af te werken, dan zie je namelijk tussendoor echt resultaat en gaat het meer gestructureerd. Aan het begin werkte dat. Ik ben in de keuken begonnen en ging zo verder. Om voor mezelf te bepalen wat ik echt aan wil pakken maakte ik foto's. Ach, in elke ruimte is er wel wat te doen maar misschien is het niet zo dramatisch als wat ik in mijn hoofd me voorstelde. Maar na het maken van die foto's ging het mis. Het leek me leuk een collage te maken van 'voor' en 'na'. Maar daarvoor moet je dus wel alles aangepakt hebben, tandje bijschakelen dus. 

We kunnen wel constateren dat ik geen ezel ben, want die stoot zich geen 2x aan dezelfde steen. 

Ik haalde Manuël uit de speeltuin en wankelde op mijn benen, huh wat gek. Even zitten maar. Bert riep naar beneden dat hij bijna klaar was en dat ik vast naar de winkel kon gaan. Bert zou nog een paar verjaardagscadeautjes gaan kopen en ik zou wat laatste boodschapjes bij de supermarkt en groenteboer halen. Ik smachtte om er even uit te zijn dus ik sprong op de fiets. Maar al fietsend merkte ik, dit is geen handige zet. Ik ben gewoon te moe. Bij de winkel keek ik naar binnen naar als die winkelende mensen. Nee, dit is niet ontspannen maar meer drukte erbij. Ik ben omgedraaid, de bloemist ingegaan om snel een plantje voor in de vensterbank te kopen en heb rechtsomkeert gemaakt. Naar huis. Toch leuk dit plantje, gouden pot en de bovenkant is goud geverfd met glittertjes erop, feestelijk. (duidelijk dat ik geen echte plantenvriend ben, die zou een plant verven toch als mishandeling zien) 

Thuis ben ik op de bank geploft met kopje thee en een boek. Bert lief aangekeken om na zijn cadeaukoop sessie ook langs de supermarkt te gaan, die is gelukkig langer open dan 17u en daar gelijk maar fruit te halen voor deze keer. Oja, en een zak patat, vanavond gaat deze werkvrouw niet meer koken. 

Nu komt de ontspanning langzaam terug. 

Wat is het toch suf dat ik me zo kan blindstaren op iets ogenschijnlijk onbelangrijks als het huishouden en mezelf volledig voorbij loop. Leermomentje. 

En hoewel ik het huishouden voor mezelf op orde wil hebben zodat ik de rust om me heen ervaar in plaats van bergen was, troep en overal spulletjes hier en daar is dit echt niet de manier. 

Het is nu zaterdag 16.33u. Het enige wat ik nog doe is na het eten de boel aan kant maken zoals we dat iedere avond doen. Volgende week is er weer een week. Morgen eerst de rustdag, dat is toch een geniale uitvinding. Gedwongen rust omdat de mens zo stom is om geen rem te hebben. 

Ik heb toch een collage gemaakt van wat er wél gelukt is. En zo naast elkaar is het huis zeker verbeterd. Pluim voor mezelf en nu met de beentjes omhoog!