Vrije dag

Vandaag hebben de leerkrachten van onze basisschool een studiedag en zijn de kinderen een dagje vrij. Ik vind dat best wel lekker om zo'n dag tussendoor niet op tijd te staan. De wekker stond om 7.15u maar die heb ik weer uitgezet, lekker relaxt opstarten. De kinderen kwamen één voor één langs en gingen naar beneden. Om 8u was Esther het zat en schoof ze de gordijnen open en trok me uit bed. Wat een omgekeerde wereld dat ik uit bed gesleurd word, maar oké, het was toch echt ochtend.

Op zo'n vrije dag gaat alles een beetje anders. We gingen ontbijten voor de tv op de bank en daarna bleven de kinderen nog even in de pyjama's spelen zodat ik kon douchen. Daarna moesten we tempo maken want om 10u werden we in MonkeyTown verwacht, de plaatselijke binnenspeeltuin. Hier had ik afgesproken met een vriendin om bij te kletsen. We kwamen allerlei bekenden van school tegen, meer mensen die hetzelfde idee hadden. Het was heerlijk rustig zo in de ochtend. Na een uur gespeeld te hebben was het tijd voor limonade met een stroopwafel en voor ons cappuccino met een chocolade muffin. Waar mijn vriendin toch wel steeds met haar kinderen bezig moest zijn of ze op zijn minst goed in de gaten moest houden kon ik zitten en gingen ze hun eigen gang. Een nieuwe fase, best lekker zeg! Als afsluiter aten we patatjes. Toen kwamen alle kinderfeestjes binnen en werd het me te druk. Tijd voor ons om naar huis te fietsen.

Voordat we vertrokken ging Esther nog even naar de wc. Ze is net zindelijk en heeft nog wel eens een ongelukje, aandachtspuntje dus. Buiten was het opgewarmd en het zonnetje scheen. We fietsten langs een vijver en het zag er zo gezellig en zomers uit. Jonathan wou wel even bij het water zitten maar mijn eerste reactie was 'nee, we zijn onderweg naar huis'. Maar 10 seconden later bedacht ik me, want wat maakt het uit? We kunnen best een tussenstop maken.

Overal lagen eikeltjes op de grond. Die gingen ze verzamelen en in het water gooien. Theoretisch gezien zou dit een heel ontspannen moment moeten zijn maar met die kleuter en peuter bij het water stond ik op scherp. In een volgende fase is dit vast ook ontspannen. 

Esther begon ineens te wiebelen. 'Esther moet je plassen?'. Ja... Oké, hoe lossen we dit op. Naar huis toe redt ze vast niet en dan zit dus alles eronder. Haar kleren, mijn nieuwe fiets! We zochten een plekje op, een eindje van het pad naast de bosjes, hier moest het maar even. Er kwam geen plasje maar een drol! Ik wist niet of ik nou moest lachen of verschrikt moest zijn hoe dit nou weer op te lossen. Ik heb Esther maar geprezen dat ze dit niet in haar onderbroek heeft gedaan en ik moest er ook wel van lachen. Ach, dit lossen we ook wel weer op. (Zo'n gedachte is alleen mogelijk na een goede nachtrust. ) Gelukkig had ik zakdoekjes mee en stond er een prullenbak. Ik heb de drol laten liggen. Niet zo netjes maar ja, ik kon het moeilijk in mijn tas meenemen. Zo tussen de eikeltjes is het wel wat gecamoufleerd, haha.

Inmiddels zijn we thuis en ligt Esther in bed. Ze slaapt niet vaak meer in de middag maar nu was ze echt moe. Ik heb zelf ook wel zin in een dutje. Toen ik Esther van de fietste tilde schoot er iets verkeerd in mijn rug. Ik trek me geloof ik 20 minuutjes terug op de bank, daar knapt een mens van op.