Gevoelens

"Jij als mens moet niet bij je gevoel komen, maar het gevoel bij jou"

Deze zin las ik vandaag in de Eva, mooi om eens over na te denken. Als ik iets voel, beleef ik dat dan ook? Eerst maar eens blijheid; vanmiddag leek het wel of Bert aan het tennissen was. Hij sprintte met de elektrische vliegenmepper door de kamer, zwiepte heen en weer en sprong over obstakels heen. Hilarisch om te zien. Een moment om blijdschap te ervaren, er gewoon naar te kijken, te genieten, te zíjn. 

Boosheid is iets wat ik thuis bijzonder goed kan. Het vergde enige oefening maar nu knallen we er op los. Aandachtspuntje is blijven hangen in de boosheid, dat heb ik tot ware kunstvorm verheven.  Zou dat vrouw-eigen zijn? Je boosheid bij je houden is vast niet de bedoeling van de uitspraak die ik las. Oké, voor het to do lijstje: ook weer leren loslaten. Buitenshuis uit ik nauwelijks boosheid, als je me binnenkort op het schoolplein ziet tieren is het dus een oefening, dat je het maar weet.


Anders is verdriet en angst. Dat is toch iets om voor weg te lopen. Zei ik lopen? Ik bedoel rennen!  Maar nee hoor ik dat kleine stemmetje zeggen, laat het er maar zijn...  Zo waar en ook zo moeilijk. Met de woorden van Scarlett O'Hara: 'Tomorrow I'll think of some way... after all, tomorrow is another day'.

Nu weer even down to earth. Vandaag overheerste hier de blijheid. Een online meeting met collega's! Hoe onnatuurlijk ook, het is zo fijn om contact te hebben met elkaar. Ondanks het gemis aan live contact met collega's heeft het thuiswerken ook wel wat, het is lekker rustig en je kunt je eigen tijd indelen. Voor de mensen die geen  online vergaderingen hebben, dat gaat ongeveer zo: Keurig aangekleed met je gezicht stralend in de schmink met net uit beeld de berg was, de doos met glas (oja, die moet nog naar de glasbak!), een restant aan vakantiespullen en ondefinieerbare dingen. Maar voor de camera ziet het er als een plaatje uit. Lang leve de digitale werkelijkheid.

Nu eerst maar eens eten. Ik voel aan mijn lijf dat het toe is aan eten (gevoel serieus nemen ✔) en vandaag is er de luxe dat we zo aan kunnen schuiven. Hoera voor oma!

Nog een gratis tip van de dag: ga maar voelen, ook als dat niet goed voelt.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen