Een blog?

Een blog? Ja een blog! En waarom ook niet.

Het is toch heerlijk om blogs te lezen waarin je een kijkje krijgt in het leven van een ander. 

Als gezin met 4 kinderen zou er toch genoeg te vertellen moeten zijn. Er is in ieder geval altijd iets te beleven en vaak zit de schoonheid in de gewone dingen.

Je lichaam is als een aarden vat, het is maar een omhulsel en toch... er is zoveel te vertellen over dat aarden vat. Daar zou je toch pagina's vol aan kunnen wijden. Oké uitdagend.

Het is stil in huis. De jongste 3 kinderen slapen. Rachel kwam net haar bed nog uit omdat ze vol zit met verhalen over groep 6. Nou vooruit, vertel maar waar je allemaal aan denkt en daar kwam het hoor, ze leek wel een waterval. Kopje warme melk erbij, samen tegen elkaar aan op de bank. Met grote ogen van alles wat ze al beleefd heeft in deze eerste 2 dagen na de vakantie en alles wat haar nog te wachten staat. Het leek me heel pedagogisch om haar uit te laten praten maar er kwam werkelijk geen eind aan. Ik heb haar net toch maar naar bed gestuurd, morgen is er weer een dag.

Het begint buiten nu toch echt donker te worden, de dagen worden korter. De eindeloze zomeravonden waarin je buiten kunt zitten met een boek zijn voorbij. De was hangt nog buiten, daar had ik toch echt geen zin meer in om die af te halen. Veel liever wou ik lekker alle gedachten van me aftypen. Maar... ik heb mezelf ermee want was afhalen in het pikkedonker is nog minder leuk en ik kan het weten; dat gebeurt me dus regelmatig. Soms op echt warme dagen laat ik het weleens de nacht buiten hangen. Misschien niet zo netjes maar wie heeft daar nou last van? Ik niet in elk geval. Maar goed, die warme dagen zijn voorbij dus ik ga zo toch nog maar aan de slag. Het afhalen is ook zo gebeurd. Morgen komt dat vouwen wel. Dan is het de eerste woensdag dat ik Esther de hele ochtend voor mezelf heb. Lijkt me heel gezellig. Een tijdje was opvouwen lijkt me een mooie moeder-dochter activiteit. Wat klinkt dat suf maar het is echt zo gezellig. Met haar 2 jaar is Esther een echte babbelkous. We maken er een spelletje van dat zij zegt van wie elk kledingstuk is en warempel, ze weet het ook nog.

Genoeg voor vandaag, ik hoop zo nog een heel eind te komen in mijn boek, misschien krijg ik het wel uit. Altijd fijn om in de wereld van een boek te duiken. Maar nu eerst de was afhalen in het donker...

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen