Musical De kleine zeemeermin
Rachel en ik gingen met de buurvrouw en buurjongen naar de musical van De kleine zeemeermin. Omdat beide kinders vorig jaar deze ook hadden opgevoerd met musicalles gingen we er nu met ze naar toe. Het was een iets ander verhaal dan het oorspronkelijke lazen we al maar we zouden er hoe dan ook iets leuks van maken.
Terwijl ik hen afleverde zorgde Rachel ervoor dat alles klaar stond voor vertrek en zo konden we na half 11 op weg naar Baarn. Jonathan bleef thuis, dat wilde hij heel erg graag eens proberen. Ik vond het nog wel een beetje spannend maar wat kon er gebeuren. Een paar uur alleen, wat hij zelf graag wilde, kwam vast goed. De buurvrouw was zo lief om te rijden en we waren keurig op tijd op de plek van bestemming. We moesten een tijdje wachten maar toen gingen dan toch de zaaldeuren open. Het was een klein theater en op elke plek was het podium goed te zien. We genoten van de voorstelling, wat een leuk uitje!
Na afloop belde ik Jonathan en het ging nog goed thuis. Mooi. We reden terug en Jonathan vloog in mijn armen. 'Het was heel leuk alleen thuis'. 'En' vulde ik aan 'ook wel weer heel fijn dat mama terug is'. En daar was hij het mee eens. Het jochie, hij wordt al groot maar is ook nog maar een guppie.
Bert ging de dag op stap met een vriend om zich te oriënteren op een nieuwe auto voor ons nu het leasecontract bijna ten einde is, hij was er dus niet. Ik bracht Manuël en Esther naar vriendjes. Onderweg moesten we stoppen omdat een ganzenfamilie de weg overstak, echt zo schattig.
Tijdens de pauze was er genoeg tijd om een meegenomen boterham te eten en het gekochte drinken op te drinken.
De tweede helft was ook weer erg leuk om te zien. Heerlijk de liedjes, ondanks dat we ze niet kenden, en het verhaal, ondanks dat het deels anders was. Heel leuk om zo samen met de buren op stap te zijn. Wat een spektakel zo'n voorstelling.
Nadat Jonathan vertelde hoe hij de tijd had besteed en Rachel vertelde over de musical was het de hoogste tijd om Manuël en Esther op te halen. Ik reed via de supermarkt om op ijs te trakteren, dat was een leuk plan maar op de weg was het druk! Geen idee wat iedereen op een zaterdagmiddag terwijl de zon heerlijk scheen in zijn auto deed maar het vertraagde mij behoorlijk. Uiteindelijk kwam ik er uiteraard, aten we een ijsje in de tuin en nam ik ook de kleintjes weer mee terug naar huis. Toen was het al 4 uur in de middag. De musical duurde zo'n 1,5 uur maar al met al was het een hele dag invulling.
Tijd om te ontspannen en te genieten van de dag die we allemaal hadden.
Bert belde om te vertellen dat hij onderweg naar huis was. Zegt hij op een gegeven moment dat ze weer gingen rijden dus dat hij de telefoon in de auto op speaker zette dus dat ik niks gênants mocht zeggen. Alsof ik altijd gênante dingen zeg, wat is dat nu weer voor raars. Dan word ik net een puber en ga ik uiteraard iets gênants zeggen, hij vroeg erom. En lol dat ik had. 35 jaar is ook nog best jong, soms best moeilijk om je te gedragen.
Toen hij thuis kwam was hij er nog niet over uit welke auto het moest worden. Hij vroeg heel lief of we de week erna met hem mee wilden om te kijken wat wij wilden. Een hele dag in de auto zitten om langs auto's te rijden en ze te testen is nu niet echt iets waar ik heel blij van wordt maar omdat hij het zo lief vroeg gaan we dat natuurlijk doen. Daarover later meer.
Reacties
Een reactie posten