Bloemen afdwingen

Op 12 mei waren we 15 jaar verloofd. Dat moest gevierd worden. Bert was de avond ervoor nog tot laat aan het werk en ik werd net na middernacht wakker dus kon ik hem mooi feliciteren. De volgende ochtend had ik er niet gelijk meer aan gedacht. Bert zei dat hij best wel kans maakte om bloemen te krijgen. Zo'n dag dat we wat te vieren hebben maakt duidelijk een grotere kans dan bijvoorbeeld een gewone dag ervoor of erna. Oké, subtiel hoor, dat werden dus bloemen.

Ik bracht de kinderen naar school en haalde gelijk een pakketje op met korte broeken voor Rachel. Die hadden we via Vinted bij elkaar gescharreld. Ik maakte een extra stop bij de supermarkt voor een gebakje en haalde bloemen bij de bloemist. 

Bert reageerde 'verbaasd' dat hij bloemen kreeg terwijl we het er juist die ochtend over hadden. Ja ja, slimpie. We dronken koffie in de tuin met een gebakje. Dit is toch heerlijk.

Bert ging weer aan het werk en ik maakte het pakketje van Vinted open. Bleken alle broeken een maat kleiner te zijn dan er op Vinted stond. Dat was een tegenvaller. Ik schreef een negatieve recensie, hier had ik helemaal niks aan. Te groot kun je nog ingroeien maar te klein gaat gewoon niet. De verkoopster reageerde gelijk dat ze dit nog nooit had meegemaakt en dat ze het heel erg vond. Dat maakte al een hoop goed. We stuurden wat berichten heen en weer en ik verwijderde mijn negatieve recensie. Dit was duidelijk een fout geweest die ze zeker niet expres maakte. Een foutje kan gebeuren. Balen dat we nu alsnog geen korte broeken hebben maar ik slinger het wel weer op Vinted. Ik was er chagrijnig van maar toen ze excuses maakte was het daarna ook klaar. We moeten het elkaar niet onnodig moeilijk maken.

Ik deed wat wasjes en zag dat de shirts bij de kringloop allemaal afgeprijsd waren voor 2 euro per stuk. Met mijn kleurenkaart bij de hand ging ik op stap en vond 2 mooie shirts voor mezelf en een aantal voor Rachel. Dat is zo leuk. Mooie items die een tweede leven krijgen, een klein prijsje hebben en we kunnen weer een tijdje vooruit. Door de tips die ik van Maria kreeg van Day weet ik zoveel beter waar ik op kan letten. Ook nu had ik er weer plezier van.

De ochtend vloog voorbij en het was al snel tijd om de kinderen uit school te halen. Na een snelle tussenstop bij de bieb haalde ik een peuter op die bij ons mocht komen spelen, onze Manuël en Esther en een vriendinnetje, de zus van de peuter.

We lunchten met tosti's. We hadden oud brood die op deze manier mooi opgemaakt kon worden. De oude kapjes die overbleven wilde Manuël aan de eendjes voeren. Dat is lang geleden zeg! Nu hoorde ik dat brood eigenlijk helemaal niet zo goed is voor eenden maar toch gingen we op stap. Naar de sloot op zoek naar eenden. 

De eenden vonden we niet. We zagen wel een meerkoet, die lustte vast ook wel wat. 4 minimensen aan de kant die stukjes brood het water in gooiden, wat heerlijk kneuterig. De meerkoet was trouwens niet geïnteresseerd. We liepen een stukje verder om te kijken of daar wel eenden waren, maar helaas, geen eend te bekennen. Tijd om naar huis terug te lopen. Daar pakte ik voor mezelf een kopje thee en toen gingen we de speeltuin voor ons huis is. Toen vond ik mijn inzet als moeder wel weer goed genoeg geweest. We gingen terug naar huis waar de kinderen in de achtertuin kunstwerken maakten met stoepkrijt en ze speelden binnen met het poppenhuis. Uiteraard aten we ook chips en dronken we limonade. Het was tenslotte vrijdag, de start van het weekend!