Eindelijk was het dan zover, Manuël was jarig. Hij telde de nachtjes af maar bleef wel rustig, dit keer geen hoteldebotel kind. In de ochtend gaven we cadeautjes met zijn allen op het grote luchtbed en daarna versierden we snel de boel met slingers. We dronken koffie met een zelfuitgezochte lekkernij: een suprise ei en de kinderen speelden met de pas gekregen cadeaus. We hadden bedacht om een McDonalds uit te zoeken als verrassing. Deze was een half uur rijden en zat in een mooie stad. We stelden voor om een mooi stadje te gaan bekijken en hielden het volledige plan nog even geheim. Manuël wou heel graag op de camping blijven om gewoon te spelen. Hij was jarig dus hij mocht bepalen. We besloten om halverwege de middag pas te vertrekken. Montauban was een grotere plaats maar de binnenstad was ontzettend gezellig met allemaal kleine speciale winkeltjes en mooie bouwstijlen. We snuffelden wat rond, de kinderen zochten allemaal een ketting of armband uit en ik moest mijn best doen om niets te kopen in een winkeltje vol met allerlei soorten zeep. Het zag er allemaal zo leuk uit en het rook er heerlijk. Ineens stuiten we op een pleintje met fonteintjes, daar hebben de kinderen een tijdje gespeeld. De ene keer waren het echt zulke fonteintjes, het andere moment was er een soort mist en dan weer kwam er hier en daar water omhoog. Geweldig leuk. Er speelden een heleboel kinderen, hier op de foto maar een klein hoekje van het plein, en het was omgeven door terrasjes. Super gezellig sfeer.
Daarna liepen we door een gang kijkend naar alle winkeltjes en gezelligheid. Ik vind het zo leuk dat de kinderen dit soort uitstapjes ook erg leuk vinden. Regelmatig vragen ze of we een mooie stad gaan bekijken en de oude kerk is dan iets waar we zeker in moeten. Nu wou Manuël overal onder de bogen doorlopen, zijn verjaardag dus we volgden hem.
Terwijl we langs de terrasjes liepen bedacht Manuël dat het wel heel erg lekker zou zijn als we patat konden eten. Bert en ik keken elkaar al vrolijk aan: dat was precies het plan. Goed idee Manuël, weet je wat, we gaan terug naar de auto en dan moeten we goed opletten of we ergens iets zien waar we patat kunnen eten. Ondertussen hadden we allang het adres van McDonalds ingevuld. Toen de grote M in beeld kwam riep iedereen dat ze daarheen wilden. Nou vooruit. We aten patatjes, speelden in de speeltuin en gingen uiteindelijk weer op weg naar de tent. Manuël heeft een fijne dag gehad, hij had helemaal het idee dat hij alles bepaald heeft en hij heeft echt genoten en daar genoten wij weer van!
Jonathan had een informatief boek van de bieb mee over het heelal. Op een avond bleven hij en Rachel lang wakker en mochten ze hun bed weer uit om naar de sterren te kijken. Jonathan pakte zijn boek erbij en ze hebben tijden naar de sterren gestaard. Ze zochten de verschillende sterrenbeelden en ondertussen vertelde Jonathan allemaal weetjes over het heelal. Dat kind weet daar echt veel van en hij deelde zijn kennis vol overgave. Uiteindelijk ben ik in bed gekropen en heeft Bert nog een tijd met ze naar de sterren gekeken. De dingen waar ze niet uitkwamen heeft Jonathan de dag erna op google uitgezocht. Mooi om te zien hoe elk kind zijn eigen interesse heeft.
De keer dat we een oud kasteel bezochten was ook zo leuk. Onze kinderen leven op van oude dingen. Het was buiten enorm warm en we dachten verkoeling te vinden tussen de muren van het 13e eeuws kasteel. Eerst moesten we onderaan het dorp parkeren. Daarna kon je te voet omhoog klimmen. Het dorpje was zo ontzettend mooi en oud. Erg onpraktisch want de weg was nogal een helling maar mooi, echt prachtig. We stelden ons helemaal voor hoe de ridders in het kasteel leefden en het papier met uitleg hielp om de omgeving tot leven te laten komen.
In 1 van de zalen werd zangles gegeven. De dame zong heel klassiek en werd op de piano begeleid door de leraar die tussendoor opmerkingen gaf. Het gezang was heel passend in dat oude kasteel en de akoestiek perfect. Na haar kwam een volgende dame die les kreeg, wat een goed idee om dat in dit kasteel te doen. Voor hen erg mooi om zo te zingen en het gaf de ervaring om daar rond te lopen voor ons extra veel sfeer.
Toen we weer naar buiten liepen tilde Esther haar jurk iets op om statig af te dalen, ons dametje.
Voor we beneden waren aangekomen waren we haast al gesmolten, het was 40 graden en dat was te merken. Tijd voor een ijsje! We zaten in een schattig winkeltje waar ze ook een restaurant gedeelte hadden. Lekker een grote ijsco voor iedereen, het is tenslotte vakantie.
Reacties
Een reactie posten