Tes

Zaterdagochtend begon ik chagrijnig. Om 6.30 uur wakker gemaakt worden en daarna elke 10 minuten gestoord worden tot half 9 was zeer irritant. Half 9 uit bed is natuurlijk luxe maar ik voelde me vreselijk moe. En toen was het te laat om goed op te starten. Half 10 moest ik namelijk met de jongste 2 kinderen bij de kapper zitten. We haasten ons in de kleren en door het ontbijt heen. Een paar minuten na half 10 zaten we daar. De kinderen werden geknipt en ik zat lekker in een stoel met een grote kop thee. Even bijkomen. Toen ik thuiskwam zei Bert al dat ik zelf ervoor kan kiezen om chagrijnig te zijn of niet, hoe de dag verloopt heb ik in eigen hand. Maar hoe krijg ik mezelf weer in gezellige staat?

Eerst werkte ik een stapel was weg en zette de kinderen aan het werk om sokken bij elkaar te zoeken. €0,10 per paar maakte ze ineens geïnteresseerd.  Jonathan was naar zwemles geweest en we lunchten. 

Nog altijd voelde ik me moe. Ik zat maar te tobben wat er aan de hand kon zijn. 

Na de lunch besloot ik dat het misschien maar beter was om gewoon bezig te gaan, even uit mijn hoofd te komen. We gingen aan de slag met Rachels kamer terwijl Bert de verjaardagscadeautjes voor Jonathan ging kopen. En ook nu deden we het rigoureus. Haar kamer is vol en rommelig, dat gaat veranderen! We gooiden bergen aan karton weg en er gingen spullen naar Esthers kamer en werden weggegeven. Het poppenhuis bijvoorbeeld mocht nu naar Esthers kamer, die was daar erg blij mee, Rachel speelde er niet meer mee en het gaf ruimte in de kamer.

En het grappige is dat door we er helemaal op te storten ik geen last meer van mijn gedachten had en me ging ontspannen. Na het opruimen dronken we een kop thee en lagen we uitgeteld op de bank. Moe maar voldaan. En toen was het ineens alweer tijd om naar de kapper te gaan met de oudste 2 kinderen. Waarop Rachel zei: 'hoe bedoel je ineens? Je hebt zelf die afspraak gemaakt hoor'. Hoe dan ook, we fietsten naar het centrum waar Rachel en Jonathan aan de beurt waren. Rachels haar is nog maar een keer of 3 in haar leven geknipt. Het groeit zo langzaam maar nu werden de piekerige punten te groot, tijd om het weer gezond te krijgen. Jonathans haar woekert voort en ook hij was heel hard toe aan een knipbeurt. 

Eind van de middag liepen we tevreden naar buiten. Ik bracht wat boeken terug naar de bieb en we doken nog even de Action in om stiften te kopen. Rachel had een zwarte stift nodig en die hadden we niet meer.

Daar zagen we een enorm knuffelschaap. Echt iets voor Jonathan. En hij wou het zo graag. Nou vooruit, voor je verjaardag dan maar. We kochten het schaap en ze kreeg de naam Tes. Dat past mooi bij zijn grote schaap Bob.

De winkels gingen dicht, tijd om naar huis te gaan. We hadden nog geen avondeten in huis. De weekboodschappen kwamen in de avond dus we moesten nog langs de supermarkt. Maar 'Go Asian' zat me aan te grijnzen, ik besloot voor Bert en mij iets Aziatisch daar te halen en voor de kinderen iets makkelijks uit de winkel maar daar gingen ze niet mee akkoord. Als wij iets warms mochten ophalen dan zij ook. Er vlakbij zat een snackbar en dat leek me ook wel zo makkelijk. Ik bestelde voor de kinderen patat met een snack. Met Tes wachtten we tot het klaar was.

Ondertussen appte ik Bert van het plan maar hij wou ook patat. Ik bestelde dus nog een portie voor hem. Daarna voor mij langs het Aziatische tentje en we stapten op de fiets naar huis. Het was al tegen half 6 maar nog niet donker! Toen we thuis waren was het wel bijna donker, het ging ineens hard. Bert had de tafel gedekt en de kaarsen aan. Heerlijk. Al met al was het toch weer een gevulde dag. Waarvan de tweede helft in ontspanning. Fijn dat dat toch gelukt is. En Rachels kamer gaan we volgende keer mee verder, we hebben de smaak te pakken.