Aardenvat

Wat was het druk de laatste week voor de vakantie. Ik vind het zo suf als iedereen zegt: 'het is zo druk'. Alsof het iets is wat je overkomt terwijl het de gevolgen van je eigen keuzes zijn. Maar toch, het was druk. Ik werkte 4,5 dag om al het werk af te krijgen. Het leek wel of we wereld verging, zoveel acties kwamen er ineens tevoorschijn. Ik wilde het goed achterlaten en ging daarom langer door. Maar het is wel gelukt! We hadden de kerstviering met de basisschool. Prachtig hoe elke klas een stukje opvoerde en Rachel die Maria mocht spelen en mijn blauwe jurk aanhad die ik droeg na mijn doop. Bijzonder. Het laatste lied was 'Ere zij God'. Iedereen in de overvolle kerk ging staan en zong mee. Nou dan hou ik het niet droog, dat was een kijkje in de hemel.  Van het één gingen we door naar het ander want Esther werd 5 jaar! Wat had ze daar naar uitgekeken. We vierden het met een eenhoorntaart. 'Jullie mogen me een vijver noemen'. Een vijver? Bert en ik keken elkaa...

Soms heb je zo'n moment dat je alles zat bent. Hoe heerlijk is het dan om bij een vriendin koffie te drinken en daarover te klagen. Over hoe vreselijk irritant de kinderen zijn (toe aan vakantie), wat een chaos het huis is (geen schoonmaakdame voor een aantal weken en meer van dat. Werkelijk, zo'n koffie uurtje is goud waard. Ik deed nieuwe energie op om de kinderen en het huis weer te trotseren.  Hoe moet ik het huis weer in normale staat krijgen? Overal de nieuwe sinterklaascadeaus die nog geen plek hebben gekregen, resten van surprises en als er ergens rommel ligt trekt dat al snel nieuwe rommel aan. Ik stortte me op Jonathans kamer. Het kostte me een hele middag maar de kamer is er lekker van opgeknapt. 1 plek die afgevinkt kan worden. De bovenste foto's hoe het was en de onderste hoe het geworden is. En 1 kamer helemaal op orde brengen is zo gek nog niet. Nu de rest van het huis nog.  Zaterdagavond ging ik uit met deze zelfde vriendin. Ze had me voor mijn verjaardag ee...

Woensdagmiddag begint altijd wat druk omdat Jonathan al snel gitaarles heeft. Ik experimenteerde ermee om direct uit school door te gaan. Esther ging bij iemand spelen en Rachel ging een middag lessen volgen bij een middelbare school. Ik had dus alleen de jongens. Ik parkeerde de auto bij een supermarkt met het idee daar een lunch te kopen. De ochtend was ik op mijn werk dus het lukte niet om vooraf brood te smeren. Jonathan vroeg om bij de snackbar te lunchen, nou vooruit we maken er een uitje van. Manuël was bokkig. Patat eten was niet leuk en hij ging niet kiezen. Het kostte heel wat geduld van mijn kant om het gezellig te houden. Het is dat we tussen de mensen zaten anders had ik hem goed laten weten wat een stom gedrag het is om zo ondankbaar te zijn. Uiteindelijk hadden we besteld en in de loop van de tijd werd het gezellig, misschien was hij gewoon toe aan eten. Manuël had geen snack erbij en vroeg of hij in plaats daarvan een softijsje mocht. Eerst brachten we Jonathan naar git...

En toen was ik jarig. 35 jaar, jarig zijn vind ik echt ontzettend leuk. Normaal neem ik de dag vrij en ga ik heerlijk met mezelf op stap. Naar de kapper, koffie drinken of waar ik op dat moment ook maar zin in heb. Nu had ik zin in een feestje en nodigde mensen uit voor als ze toevallig vrij zouden zijn op deze maandagochtend en zin hadden in taart. Dat bleken best veel mensen te zijn. Het huis zat vol, echt zo ontzettend leuk. Van Bert en de kinderen kreeg ik al mooie cadeaus en daarna nog een heleboel meer. 100% genieten. Normaal geef ik niet zoveel om cadeaus maar op mijn verjaardag wel, als een kind zo blij.  De ochtend begon wat stressvol omdat er aan de weg gewerkt werd. We gingen met de auto voor de surprises, het stond helemaal vast. Ik probeerde een andere route; stond vast. Nog een andere route, stond ook vast. Uiteindelijk ben ik met een enorm grote omweg heel Ede door uiteindelijk bij school gekomen. We hadden toch beter om kunnen draaien en de fiets kunnen pakken maar ...

Sinterklaas, ik blijf het een leuk feest vinden. Zaterdag zouden we met elkaar Sinterklaas vieren, dit keer voor het eerst met lootje trekken en suprises. We hadden nog niet alles ingepakt en de laatste hand moest gelegd worden aan de suprises. Bert stelde voor het toch maar door te schuiven naar zondag, dat zou de stress verminderen. Goed plan. Zondagmiddag begon het voor de kinderen wel erg spannend te worden. De suprises werden neergezet zodat iedereen er vast van kon genieten. Leuk om te zien wat iedereen gemaakt had en hoe goed ze het geheim hebben kunnen houden. We aten vroeg. Bert zou om 18.25u de zakken met cadeaus voor de deur neerzetten als hij 'naar de wc ging' zoals ieder jaar. Voor het eten zei Jonathan 'als papa naar de wc gaat moeten we even buiten kijken'. Hij keek sowieso een aantal keer naar buiten want hij kon maar niet begrijpen hoe die cadeautjes daar terecht kwamen. We hadden een ander plan nodig. Verstoppen in de voortuin? Alles is zo kaal, dat zi...

Hoera, Rachel werd 12 jaar. Op woensdag vierden we haar verjaardag met de opa's en oma's en buren. De vrijdag erna was haar kinderfeestje. Manuël nam een vriendje mee uit school. Jonathan nam onverwachts ook een vriendje mee. Esther was niet fit en Rachel kwam thuis met 4 vriendinnen. Daarmee had ik ineens 10 kinderen in huis. Ach een kind meer of minder maakt op een gegeven moment ook niet meer uit. We aten taart en daarna kreeg Rachel cadeautjes. De vriendinnetjes waren met elkaar naar de winkel geweest om cadeaus te kopen, super leuk. Daarna wilden ze spelen met het speelgoed. Zo lief hoe 5 grote meiden met hun lange benen allemaal op de grond zaten om met het Sylvanian families huis te spelen die Rachel kreeg voor haar verjaardag. Bert was op tijd thuis gekomen zodat ik eind van de middag met het feestje kon gaan lasergamen. Vaak nemen we onze andere kinderen ook mee als 1 van de kinderen een feestje heeft maar Rachel wilde dat dit jaar niet en het lasergamen was prijzig ge...

Maanden geleden haalde ik ergens een gratis lelijk kastje op, weet je nog? Die ging ik met Rachel opknappen. Toen Rachel merkte hoelang het schuren duurde gaf ze het al vrij snel op. Hoewel ze zich wel een middag flink druk heeft gemaakt. Ik kocht een terracotta kleurige verf en ging van start. Bert vond de kleur maar niks. Nadat ik boos werd over dat hij mij altijd tegenhoudt in mijn creativiteit bemoeide hij zich er niet meer mee. De terracotta kleur bleek in de praktijk een schreeuwerige middenweg tussen oranje en roze te zijn. Het was echt te lelijk. Nu ben ik niet zo goed met kleuren maar ja, als je het dan ook nooit doet wordt het nooit beter. Ik kocht een klein potje zwart om de kleur wat te dempen. Toen werd het een diareekleur. Ik verfde het kastje want ik wou mijn gelijk bewijzen dat ik hem mooi kon krijgen. Daarna schuurde ik alles eraf, want het was lelijk. Bert hield wijselijk zijn mond. Uiteindelijk schuurde ik de plankjes helemaal kaal. Zelfs met grof schuurpapier op de ...

Woensdag gingen we op bezoek bij Sinterklaas. We kochten kaartjes bij Cultura voor een middag vermaak. €2,50 voor een kaartje, ik had me er niet al te veel bij voorgesteld maar het was echt heel leuk. Rachel wou persé mee en toen een vriendinnetje vroeg of ze wou spelen koos ze er toch voor om mee te gaan naar Sinterklaas. Eerst fietsten we uit school naar huis, daar hadden we maximaal 20 minuten. Sinds Jonathan op gitaarles zit is het flink doorwerken om op tijd uit school te zijn, te eten en op tijd bij gitaarles te zijn. Nu ging dat ook zo, we hadden het tempo er goed in en zaten om 13.10 uur met gevulde buiken weer op de fiets. Eerst ging Jonathan naar gitaarles en leverden wij boeken in bij de bieb. Daarna meldde we ons bij piet. De kinderen kregen een naamsticker op met hun eigen naam én een pietennaam. Rachel werd knutselpiet, Manuël hoofdpiet en Esther prinsespiet. Voor Jonathan bedacht Rachel: ruimtepiet. Ze mochten verkleedkleren aantrekken en werden geschminkt. Dat ging Rach...

Manuëls fiets was echt mooi toen we hem (tweedehands) kochten. Inmiddels is de fiets klaar voor de sloop. De handremmen werken niet meer omdat de kabel ontbreekt (hoe dan), hij rammelt, de bel is weg, de kettingkast blijft zitten omdat het vastgeplakt is met tape. Dat het ding lawaai maakt bij het fietsen baarde me zorgen, straks stopt het ding ermee. Ik had Bert gevraagd er eens naar te kijken of hij dat zelf kan maken of dat we langs de fietsenmaker moeten. In gesprek bedachten we: waarom kopen we eigenlijk geen nieuwe? Qua maat kan hij wel door, hij heeft een 20 inch fiets, dus waarom hier nog veel moeite in steken? Zo gezegd zo gedaan.  Bert was zaterdag een dagje naar Luxemburg toen ik een 24 inch fiets bij ons in de wijk vond. Zal ik eerst overleggen? Nee, dit doe ik gewoon zelf. We konden een afspraakje maken voor de avond om de fiets uit te proberen. Manuël had er heel veel zin in en zat na het avondeten met zijn neus tegen de klok aan, letterlijk, om de secondewijzer te vo...

Vrijdagochtend dronk ik samen met Bert koffie. Ik trakteerde op een muffin in verband met mijn 300e blogje. De kleine dingen in het leven vieren is toch te leuk. Daarvoor had ik al de kinderen naar school gebracht, boodschappen gedaan, een was in de machine gestopt en een filmpje voor de kerk aangepast. Bert had al een rondje op de racefiets gezeten, na zo'n actieve start van de dag smaakte de koffie heerlijk en genoten we van de pauze. Ik had enorm zin om naar de kringloop te gaan. Ik had een goudkleurige Indische theepot gezien in de etalage en die lijkt me nou leuk om in ons huis te zetten. Omdat er niet zoveel tijd meer was voor ik de kinderen weer uit school mocht halen om 12.30 uur reed ik met de auto erheen. Parkeerkosten €0,60. Ik kwam eerst 3 gebaksbordjes tegen voor €3,00. Die nam ik mee met de komende verjaardagen in gedachten. En toen stond hij daar, me goudkleurig aan te glanzen. Snel zette ik de theepot in mijn mandje. Voor €10,00 heb ik nu toch een geweldig leuk cade...

Zondag aten we een oliebol bij de koffie. Lekker, normaal eten we ze alleen met oud en nieuw en dan ook gelijk zoveel dat we ze een jaar niet meer kunnen zien. Nu zagen we een kraam staan en ik kon het niet laten er een aantal te kopen. Ik hou niet zo van de herfst maar dit maakt het wel weer wat leuker. De week bracht een hoop drukte met zich mee. Note to self: vanaf nu een tijdje geen 'ja' meer zeggen op dingen, ook al is het erg leuk. Nog 1 open avond op het werk te gaan, 1 keer de school versieren voor sinterklaas en 1 keer mee met schoolzwemmen. Daarna heb ik genoeg gedaan voor dit kalenderjaar. Filmpjes maken voor de kerk, super leuk doe ik! Nog een jaar klassenouder zijn, helemaal goed doe ik er zo bij. De open avonden van mijn werk wat extra bij het werk op komt; ik sta er. Prachtig allemaal maar nu ga ik na de laatste actiepunten me lekker richten op ons gezin en mezelf. Iets anders wat nu speelt is dat we een middelbare school voor Rachel mogen kiezen. Er zijn zoveel ...

Vrijdag kwam er een vriendinnetje gezellig de hele dag spelen. Ik had dus 3 kleuters in huis en het liep echt soepel. Manuël was in de ochtend nog niet helemaal fit maar knapte ineens snel op. Na de koffie gingen we eerst maar eens speelgoed wegbrengen voor de Recycle Sint. De 3 kleuters hielpen goed mee met tassen speelgoed tillen. Er zijn maar 3 dingen weer eruit gehaald want die mochten echt niet weg. Vond ik erg netjes gezien de hoeveelheid die ons huis zou verlaten. Omdat ze zo goed geholpen hadden haalden we in de supermarkt een lekkere lunch. Ze mochten zelf kiezen en het werden poffertjes en pannenkoeken. Ze smikkelden het lekker op en daarna hadden we een rustige middag. De kinderen speelden met elkaar en ook af en toe alleen en ik kon gewoon mijn gang gaan. Zo'n extra kind over de vloer is helemaal zo gek nog niet. Eind van de middag mochten ze Barbapapa kijken op de televisie en daar lagen ze uitgeteld bij, het is dan ook eind van de week. Ik kon mooi de boel weer wat op...

In de nacht riep Manuël. Bert ging naar hem toe en riep mij. Manuël had alles onder gespuugd. En met alles bedoel ik alles. Zijn bed zat onder de boerenkool, zijn vloer, de overloop, de trap en zelfs de muur. Waar de boerenkool de avond ervoor heerlijk smaakte deed het me nu kokhalzen. Ik nam Manuël onder mijn hoede. Mee naar de badkamer, vieze spullen uit, wassen en ik stopte hem in ons grote bed. Hij was aan het trillen en had het koud dus ik kroop tegen hem aan zodat hij lekker opwarmde. Toen hij was gekalmeerd en warm in bed lag ging ik Bert helpen. Hij had de trap klaar en de muur, de rest moest nog. Ik begon in Manuëls kamer zodat we naar elkaar toe konden werken, wat was dat smerig. De emmer werd schoongemaakt en bleef naast Manuëls bed staan waar hij ook weer lekker in gestopt werd. De rest van de nacht was onrustig. Steeds moest hij spugen wat hij keurig in de emmer deed. In de ochtend ging het gewoon verder, op het laatst stelde het niet veel meer voor, het kind was helemaal ...

Ik wou dus een blogje schrijven en we hadden date. Maar in plaats daarvan kregen we ruzie. Ik had een stomme opmerking gemaakt aan tafel en dat kwam niet al te best over. Hoe dan ook, de rest van de avond was het dus vechten maar dan niet fysiek. En nu vind ik het erg dat ik Bert zo geraakt heb met mijn opmerking, heb uiteindelijk sorry gezegd maar vond het ook stom dat we zo'n grote ruzie kregen om zoiets kleins wat voor Bert dus niet klein was. De verbinding is dan even weg. Misschien niet weg maar onzichtbaar. 21.30 uur waren we wel klaar. Toen hebben we nog 3 kwartier naast elkaar op de bank gezeten om de date 'uit te zitten'. Voor Bert is het klaar na de ruzie en kan hij gezellig verder. Voor mij werkt dat niet zo. De date verplaatsen? Ja dag, dan 'kost' het me nog een avond. Ik was boos en dan vooral op de situatie. Want ik wil geen ruzie en ik wil al helemaal niet iemand kwetsen. Dus eigenlijk was ik ook boos op mezelf. Normaal houd ik dat in mezelf en uit he...

Vrijdag ging ik naar de kapper! Ik ga 1 keer per 5 maanden. Niet dat ik dat zo bedenk maar met de kapper kwam ik erachter dat dat ongeveer het ritme is. Thuis wordt me dat niet gegund. Bert vindt haar verven maar onzin en onnodig. De kinderen vinden dat ik 'ons' geld verspil. Daarmee vergeten ze even dat ik iedere week 3,5 dag werk om geld voor ons te verdienen en dat ik dat niet alleen voor hen doe. Fijn om er zelf ook af en toe van te kunnen profiteren.  Voordat het tijd was voor de kapper stond er die vrijdag eerst nog heel wat andere dingen op de planning. Eerst bracht ik de kinderen naar school, toen deed ik een aantal boodschappen. Heel relaxt want het is tenslotte mijn vrije ochtend. Toen ik weer op de fiets zat bedacht ik me dat ik de pizza's voor die avond vergeten was, die wou Bert graag eten in mijn afwezigheid. Ik draaide weer om en kocht de pizza's. Daarna ruimde ik de ontbijtboel op en bereidde me voor op een bezoekje van iemand uit de kerk. Die kwam om 9....

Het is maar goed dat de meeste dromen bedrog zijn. Ik droom vaak en gek en regelmatig kan ik het ook nog zo navertellen de volgende ochtend. Meestal komt Bert er niet al te goed vanaf, wat dan wel weer sneu voor hem is. Dan droom ik weer eens dat hij is vreemdgegaan en ben ik in het echt vreselijk chagrijnig en boos op hem. Hij wordt gewoon wakker en is zich van geen kwaad bewust.  Nu droomde ik dat ik zwanger was van kind nummer 5. En hoewel ik baby'tjes uiteraard lief en schattig vind vrees ik een nieuwe zwangerschap aangezien mijn bevallingen voor mijzelf nooit zo prettig eindigen, ofwel op de OK of de IC. In mijn droom zat ik dus te stressen boven een positieve test die blijkbaar direct een echo liet zien van het kleine leven in me (mooie gadget voor de toekomst). Waarop Bert antwoordde: 'ach joh, die krijgen we ook wel weer groot'. Toen werd ik wakker. Ik vertelde Bert dat ik 's nachts zwanger was van nummer 5 waarop hij zei: 'ach joh, die krijgen we ook wel we...

Vrijdag gingen we naar de grote sinterklaasfilm in de bioscoop. We namen een neefje en nichtje mee. Hun vader zat beneden te werken en ik genoot met 6 kindertjes op rij van de film. Voor Esther was die leuk, maar ze bleef wel op schoot, en voor Rachel ook en alle leeftijden die er tussen zaten. Leuk ook de grappige details die je als volwassene ziet maar wat volledig aan de kinderen voorbij gaat. Mooie familiefilm. Na afloop vertelde Manuël dat hij zo blij was dat het goed afliep. Hij struikelde haast over zijn woorden zoveel had hij te zeggen over de film. Hij is onze grootste sinterklaasfan dus dit was echt geweldig voor hem.  Daarna gingen we spontaan uit eten bij restaurant De Beren. We wilden ergens een hapje eten en die zat tegenover de bioscoop. De kinderen renden heen en weer tussen de speelruimte en onze tafel en af en toe vermaanden we ze dat ze niet mochten rennen. De kinderen kregen allemaal een kindermenu met als hoogtepunt natuurlijk de berenbeker met ijs erin. Mijn o...

Zondag hadden we een preeklezer, meestal vind ik dat niet de meest boeiende diensten maar wij hebben toevallig een hele goeie en de preek zelf was mooi. En misschien is mooi niet het goede woord, hij kwam namelijk keihard binnen. Soms heb je dat, dat woorden enorm raken. Eind van de preek voelde ik me emotioneel en ging ik even 'naar de wc'. Tot rust gekomen liep ik weer terug naar mijn plek. Later borrelden de emoties weer op en ik besloot het maar gewoon te laten gaan, de kerk moet toch juist bij uitstek de plek zijn waar je helemaal jezelf kunt zijn. Na afloop van de dienst liepen we richting de uitgang om kinderen op te halen. Iemand knoopte een praatje aan en we hadden het over koetjes en kalfjes, leuk om iemand te spreken die ik niet vaak spreek. Daarna maakte ik toch rechtsomkeert. Na de dienst staan er altijd mensen voor je klaar om met en voor je te bidden. Daar wou ik toch gebruik van maken. Ik vertelde kort wat me zo raakte en huilde de boel weer bij elkaar. Gelukkig...

Na dagenlang aftellen was het eindelijk zover: Manuëls eerste zwemles! Hij zag er al zolang naar uit. Als we hadden geweten dat de wachtlijst zo lang zou zijn hadden we hem wel eerder opgegeven maar dat is achteraf praten. Manuël was ontzettend vrolijk. We gingen naar het zwembad en daar kreeg hij zomaar (zullen we uiteindelijk wel zelf voor betaald hebben) een (zwem)tas met zijn naam erop. Leuk natuurlijk. We liepen naar binnen, hij kleedde zich om en deed eerst maar eens een grote plas. Al die spanning werkt ook op je blaas. Daarna had hij nog 6 minuten om in het kleine badje te spelen. Ik denk niet dat we ooit zo op tijd bij zwemles zijn geweest. Toen werd hij geroepen: alle kikkertjes. Hij had het niet in de gaten dus plukte ik hem uit het badje en duwde hem de goede richting op. Ik weet niet of de meester doorhad dat Manuël er pas voor de eerste keer was. Hij deed in elk geval direct leuk mee: in het water springen, naar de overkant als een dier en ringen oppakken van de bodem. Al...