Schoolkeuze

Zondag aten we een oliebol bij de koffie. Lekker, normaal eten we ze alleen met oud en nieuw en dan ook gelijk zoveel dat we ze een jaar niet meer kunnen zien. Nu zagen we een kraam staan en ik kon het niet laten er een aantal te kopen. Ik hou niet zo van de herfst maar dit maakt het wel weer wat leuker.

De week bracht een hoop drukte met zich mee. Note to self: vanaf nu een tijdje geen 'ja' meer zeggen op dingen, ook al is het erg leuk. Nog 1 open avond op het werk te gaan, 1 keer de school versieren voor sinterklaas en 1 keer mee met schoolzwemmen. Daarna heb ik genoeg gedaan voor dit kalenderjaar. Filmpjes maken voor de kerk, super leuk doe ik! Nog een jaar klassenouder zijn, helemaal goed doe ik er zo bij. De open avonden van mijn werk wat extra bij het werk op komt; ik sta er. Prachtig allemaal maar nu ga ik na de laatste actiepunten me lekker richten op ons gezin en mezelf.

Iets anders wat nu speelt is dat we een middelbare school voor Rachel mogen kiezen. Er zijn zoveel scholen, bizar wat een keus. We gingen naar een open avond in Barneveld. De school was enorm en het eerste uur verdwaalden we steeds, daarna begon ik het in de gaten te krijgen. Voor Rachel bleef het onoverzichtelijk. Ik vond de sfeer zo fijn, als een warme deken. Overal christenen, dat voelt toch heel vertrouwd. Veel aandacht voor dyslexie en genoeg praktijkvakken om in te leren. Ik was om, dit is een fijne school wat mij betreft gaat Rachel daar naar toe. Bert weet het nog niet. Op de school in Ede was meer over multimedia en grafisch ontwerp. De vakken die Rachel interesseren. Maar wellicht heeft Barneveld dat ook wel, we hebben lang niet alles gezien. We gaan ons nog even goed verdiepen in wat de scholen aanbieden.

Rachels voorkeur heeft nu Ede omdat een vriendin daar waarschijnlijk heen gaat. Ik snap dat dat voor haar belangrijk is maar dat mag niet de doorslag geven. Ook vond ze Ede fijn dat het kleiner is, het voelde voor haar minder overweldigend. Dat snap ik en toch denk ik dat ze snel zal aarden in Barneveld en als ze eenmaal daar op zit ze het snel genoeg in de gaten krijgt. Met veel indrukken rijker gingen we naar huis. Ik hoop dat we samen (Rachel, Bert en ik) op 1 lijn komen. En ondertussen doe ik mijn best het kind niet te manipuleren naar de keus die mij het beste lijkt. Aan de andere kant, ze kan zo'n keus ook nog niet overzien. Dat ze bij de ene school keiharde muziek aan hadden staan en dat dat heel spectaculair was wil nog niet zeggen dat ze daar leuker onderwijs krijgt. De keus is aan Bert en mij maar uiteraard nemen we Rachels mening wel heel serieus.

Naast de praktijklokalen waren er ook een aantal 'gewone' lokalen. Ik werd daar dan weer helemaal blij van. Ik zou best wel weer eens in de schoolbanken willen zitten, niet nu maar op termijn, ja dat zie ik nog wel gebeuren.

Toen ik op donderdagmiddag mezelf op zolder had opgesloten om wat werk af te krijgen voor het weekend kwamen Esther en Manuël naar boven om me te verrassen met fruitspiesjes en drinken met een blokje appel. Te schattig. We denken er maar even niet aan dat ze dus zonder toezicht met een mesje aan de slag zijn gegaan. We snoepten het fruit met z'n drieën op en na 10 minuten de boel afsluiten kon ik weer beneden echt aanwezig zijn. Weekend!