Overal kots

In de nacht riep Manuël. Bert ging naar hem toe en riep mij. Manuël had alles onder gespuugd. En met alles bedoel ik alles. Zijn bed zat onder de boerenkool, zijn vloer, de overloop, de trap en zelfs de muur. Waar de boerenkool de avond ervoor heerlijk smaakte deed het me nu kokhalzen. Ik nam Manuël onder mijn hoede. Mee naar de badkamer, vieze spullen uit, wassen en ik stopte hem in ons grote bed. Hij was aan het trillen en had het koud dus ik kroop tegen hem aan zodat hij lekker opwarmde. Toen hij was gekalmeerd en warm in bed lag ging ik Bert helpen. Hij had de trap klaar en de muur, de rest moest nog. Ik begon in Manuëls kamer zodat we naar elkaar toe konden werken, wat was dat smerig.

De emmer werd schoongemaakt en bleef naast Manuëls bed staan waar hij ook weer lekker in gestopt werd. De rest van de nacht was onrustig. Steeds moest hij spugen wat hij keurig in de emmer deed. In de ochtend ging het gewoon verder, op het laatst stelde het niet veel meer voor, het kind was helemaal leeg.

Omdat we allebei moesten werken maakten we snel een plan. Ik kon die dag makkelijker thuiswerken dus deed ik dat, Bert ging naar kantoor. Ik bracht de kinderen met de auto naar school en Manuël liep bleekjes mee met een emmer in zijn armen geklemd. Hij at en dronk niets.

Na de lunch stopte ik hem in bed, zelf was ik ook enorm brak en kroop dus een half uurtje bij hem. Manuël sliep al snel en werd niet eens wakker toen ik voor mijn werk gebeld werd. Ik sloop naar beneden.

Toen het tijd was om naar het schoolplein te gaan sliep hij nog diep. Wat heb ik in dubio gestaan: maak ik hem wakker om mee te gaan of laat ik hem liggen. Omdat hij niet kan lezen kon ik geen briefje achterlaten. Straks wordt hij wel wakker en raakt hij in paniek.

Ik besloot om hem toch te laten liggen, hij had het zo nodig. 14.28 uur vertrok ik. Te laat maar dan wist ik zeker dat de kinderen klaar zouden staan. Ik racete wellicht iets harder dan de politie goed vindt en had Esther snel gevonden op het plein. Jonathan heeft op donderdag een taakje waardoor hij pas later naar buiten komt, we renden naar binnen plukten hem weg en namen hem mee. Ik riep nog snel naar de juf dat ik hem mee nam en weg waren we. Eenmaal thuis bleek Manuël nog diep in slaap. Hij is 17 minuten alleen geweest. Hij sliep daarna nog 1,5 uur. Ik ben toch blij met de keus om hem te laten liggen maar het voelde niet prettig. 

Eind van de middag kwam Bert op tijd thuis zodat ik weg kon om te werken. Ik mocht met een collega bij een open dag aanwezig zijn. Helaas was het heel rustig en kwamen er maar weinig bezoekers. Eerst kletsten we wat, daarna stond er een buffet voor ons klaar. Mega lekker chinees eten, wat een geluk! Daarna stonden we weer bij ons tafeltje. Ik denk dat ik in totaal 3 of 4 mensen gesproken heb en dat in 4 uur tijd. Mijn collega ging rond 19 uur naar huis, met zijn tweeen er blijven staan had geen zin. Ze was zo lief aan te bieden dat ik naar huis mocht omdat ik zo slecht geslapen had en een ziek kind thuis had maar ik bleef liever daar. Even eruit vond ik helemaal niet verkeerd. Omdat er weinig bezoekers kwamen knoopte ik praatjes aan met de andere mensen die er stonden. Leuk om collega's van andere organisaties te spreken en het te hebben over waar we mee te maken hebben in het werk en hoe we elkaar wellicht kunnen helpen of kunnen samenwerken. Daarmee werd het toch een nuttige avond en voelde ik me weer meer mens na de toch wel brakke dag.