Fiets

Manuëls fiets was echt mooi toen we hem (tweedehands) kochten. Inmiddels is de fiets klaar voor de sloop. De handremmen werken niet meer omdat de kabel ontbreekt (hoe dan), hij rammelt, de bel is weg, de kettingkast blijft zitten omdat het vastgeplakt is met tape. Dat het ding lawaai maakt bij het fietsen baarde me zorgen, straks stopt het ding ermee. Ik had Bert gevraagd er eens naar te kijken of hij dat zelf kan maken of dat we langs de fietsenmaker moeten. In gesprek bedachten we: waarom kopen we eigenlijk geen nieuwe? Qua maat kan hij wel door, hij heeft een 20 inch fiets, dus waarom hier nog veel moeite in steken? Zo gezegd zo gedaan. 

Bert was zaterdag een dagje naar Luxemburg toen ik een 24 inch fiets bij ons in de wijk vond. Zal ik eerst overleggen? Nee, dit doe ik gewoon zelf. We konden een afspraakje maken voor de avond om de fiets uit te proberen. Manuël had er heel veel zin in en zat na het avondeten met zijn neus tegen de klok aan, letterlijk, om de secondewijzer te volgen. 18.45 uur vertrokken we. Esther op haar eigen fiets en Manuël bij mij achterop. We kwamen aan bij de meneer en de fiets stond al klaar. Manuël stapte op maar hij was veel te groot. Hij kon echt niet meer bij de grond, ook nog niet bijna en het zadel stond al op de laagste stand. Oei, teleurstelling voor Manuël, hij had er zo'n zin in. De meneer zag ook de teleurstelling en zei: wacht maar even, ik heb ook nog een 22 inch fiets staan.

Toen hij terugkwam met een mooie fiets vroeg ik hoe dat kon dat hij zomaar nog een fiets had staan. Hij vertelde dat hij als hobby fietsen opknapt en doorverkoopt. Inmiddels werkt hij 6 dagen per week en besteed hij het opknappen uit maar hij bleef er wel mee bijverdienen. Manuël probeerde de fiets en deze paste perfect en eerlijk gezegd vond ik deze een stuk mooier dan de andere. Er zat alleen nog geen voorlamp op en dat heeft de meneer ter plekke voor ons geregeld, wat een service. We gingen blij naar huis mét fiets hoewel het een andere was dan waar we voor kwamen. Eenmaal thuis bekeken we de fiets goed, vergeleken het met het vorig exemplaar en we waren dik tevreden.

Wat te doen met de oude fiets? Daar kunnen we echt geen geld voor vragen, er is teveel nodig wat opgeknapt moet worden.  Dan maar weggeven. Zou die meneer de fiets willen? Ik typte een bericht via Marktplaats aan hem en haalde het weer weg. Misschien is dat wel gek. Maar misschien ook niet, ik verstuurde toch een bericht met foto's van de gebreken en hij zou de fiets graag krijgen. Mooi! We trokken dus nogmaals de jas aan met handschoenen en sjaal, het was -2 graden, brrr) en fietsten weer naar de meneer toe. We leverden de fiets af en vertrokken naar huis. Al met al heeft alles een uur geduurd. In dat uur hebben we een nieuwe fiets en zijn we de oude kwijt. Nu nog afwachten of Bert ook blij is met mijn actie.

De kinderen mochten chips eten en wat drinken, opblijfavond! Ondertussen maakte ik een klusje in de badkamer af. We hebben daar plakfolie op de ramen sinds er schimmel in de gordijnen zat en hoewel het folie ervoor zorgt dat je niet meer goed naar binnen kunt kijken zie je wel vage contouren als het buiten donker is en binnen licht. In de avond zit ik toch niet zo lekker op de wc op die manier. Ik had een donker folie gekocht voor er overheen. Leende het stanleymes van de buurman (kon de onze niet vinden) en maakte het klaar. Een houtlook voor wat extra sfeer in de badkamer. We testten het en je ziet niks meer, missie geslaagd.

Toen Bert thuis kwam was hij blij met de fiets en vond hij het folie prima. Hij had uit Luxemburg een hele mooie kaarsenstandaard meegenomen voor me om te gebruiken met advent. Wauw! Al met al een goede dag!