Kastje opknappen

Maanden geleden haalde ik ergens een gratis lelijk kastje op, weet je nog? Die ging ik met Rachel opknappen. Toen Rachel merkte hoelang het schuren duurde gaf ze het al vrij snel op. Hoewel ze zich wel een middag flink druk heeft gemaakt. Ik kocht een terracotta kleurige verf en ging van start. Bert vond de kleur maar niks. Nadat ik boos werd over dat hij mij altijd tegenhoudt in mijn creativiteit bemoeide hij zich er niet meer mee. De terracotta kleur bleek in de praktijk een schreeuwerige middenweg tussen oranje en roze te zijn. Het was echt te lelijk. Nu ben ik niet zo goed met kleuren maar ja, als je het dan ook nooit doet wordt het nooit beter. Ik kocht een klein potje zwart om de kleur wat te dempen. Toen werd het een diareekleur. Ik verfde het kastje want ik wou mijn gelijk bewijzen dat ik hem mooi kon krijgen. Daarna schuurde ik alles eraf, want het was lelijk. Bert hield wijselijk zijn mond.

Uiteindelijk schuurde ik de plankjes helemaal kaal. Zelfs met grof schuurpapier op de schuurmachine kostte dat mega veel tijd. Het laatje moet ook nog kaal maar dat is leuk voor een andere keer. Die staat nu richting de muur dus dat ziet niemand. De rest van het kastje werd zwart en de poten zaagde ik een stukje korter. Dat het zagen in 1 keer goed lukte vind ik erg knap van mezelf. Nu ben ik reuze tevreden. Mooie metamorfose! Het heeft wat zweet en frustratie gekost en als ik direct naar Bert had geluisterd was het eerder klaar geweest maar nu was het mijn proces en dat is veel leuker.


En ja, dat laatje wordt dus ook nog houtkleur, nu vind ik het nog iets te massief.
Het kastje kreeg een mooie plek in de hoek van de kamer naast de bank. Ik had een soort oude wereldkaart nieuw gekocht en scharrelde in de kringloop een lijst erbij op die perfect erbij past.
Sinterklaas gaf me een amaryllis in mijn schoen, hoe wist die oude man dat dat het er zo mooi bij zou staan, blijft toch bijzonder. Van vrienden mocht ik een gouden lampje hebben. Zij hadden die aan de muur hangen en het glom zo mooi, ekster als ik ben. Toen ik de lamp uitgebreid bewonderde vertelden ze dat ze nog een exemplaar hadden liggen, die was met de post aan 1 glaasje gebroken en daarom kregen ze een nieuwe opgestuurd. Dat glas was zo gelijmd en daarmee had ik een leuke nieuwe aanwinst. Omdat de lamp aan de muur moest zat ik een tijdje te puzzelen waar die moest komen. Uiteindelijk besloot ik alleen de kap te gebruiken en deze op de kop te zetten met een waxinelichtje erin. Te leuk dit!




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen