Lasergamen

Hoera, Rachel werd 12 jaar. Op woensdag vierden we haar verjaardag met de opa's en oma's en buren. De vrijdag erna was haar kinderfeestje. Manuël nam een vriendje mee uit school. Jonathan nam onverwachts ook een vriendje mee. Esther was niet fit en Rachel kwam thuis met 4 vriendinnen. Daarmee had ik ineens 10 kinderen in huis. Ach een kind meer of minder maakt op een gegeven moment ook niet meer uit. We aten taart en daarna kreeg Rachel cadeautjes. De vriendinnetjes waren met elkaar naar de winkel geweest om cadeaus te kopen, super leuk. Daarna wilden ze spelen met het speelgoed. Zo lief hoe 5 grote meiden met hun lange benen allemaal op de grond zaten om met het Sylvanian families huis te spelen die Rachel kreeg voor haar verjaardag.
Bert was op tijd thuis gekomen zodat ik eind van de middag met het feestje kon gaan lasergamen. Vaak nemen we onze andere kinderen ook mee als 1 van de kinderen een feestje heeft maar Rachel wilde dat dit jaar niet en het lasergamen was prijzig genoeg voor alleen deze 5 meiden. Rachel wou dan ook 2 rondes. Ze begonnen met ronde 1 en kwamen na uitleg en 12 minuten rondrennen helemaal blij en moe uit de donkere ruimte. Tijd voor een plaspauze en ik kocht een kan limonade. Waar die voorheen €3 per kan was mocht ik nu €5 betalen, over prijsstijgingen gesproken. Maar voor 5 kinderen allemaal 2 glazen limonade was het alsnog goed te doen. Grappig om die meiden met elkaar te horen praten, beginnen toch echt mensen te worden. Toen ze uitgerust waren gingen ze ronde 2 in.



Rachel won bij beide rondes dik. Geen idee hoe het kind zo goed kan zijn in lasergamen, kijkt vast te veel series. Na het lasergamen gingen ze moe maar voldaan naar huis. Rachel glunderde helemaal zo tussen haar vriendinnen. Heerlijk om te zien.
Thuis maakten ze hun eigen pizza's klaar en keken ze een film. Bert en ik gingen met de andere kinderen gewoon aan tafel eten (aardappels, groente, vlees. Jaja, Bert had voor ons lekker gekookt) om de meiden een beetje hun eigen ruimte te geven. Al met al een heerlijk feestje, die verbazingwekkend soepel verliep. Toen de film om 20.00 uur afgelopen was, het eten op en het ijs achter de kiezen leek het me een mooie tijd om de kinderen naar huis te brengen.
Esther lag al op bed maar kwam er steeds weer uit, ze vond het feestje veel te interessant. Ik gaf de strijd op en ze mocht beneden blijven totdat we terug waren. Bert bracht 2 meiden met de auto weg die wat verder weg woonden en ik bracht 2 meiden weg die bij ons in de wijk wonen. Jonathan en Manuël mochten op Esther passen. 1 meisje was teleurgesteld dat het feestje niet tot 20.30 uur duurde maar dat ze nu al om 20.15 uur thuis was. Maar ik vond het echt mooi geweest. Voordat wij de boel weer aan kant hadden was het eind van de avond. 

Rachel lag helemaal tevreden in bed om 21.00 uur. Ontzettend moe maar ook heel erg blij. Daar doe je het toch voor als ouders. Weer een mooie herinnering gemaakt. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen