Posts

Posts uit september, 2021 tonen

Chaos

Afbeelding
Dinsdagavond hadden we de 10-minuten gesprekjes op school, die overigens tegenwoordig 15 minuten duren. Tijdens het eten vroegen we aan de kinderen of we nog iets moesten zeggen of vragen aan de leerkracht. Manuël had geen punten, Rachel wou iets doorgeven wat ze lastig vond en Jonathan wou weten of ze met tablets gaan werken zoals Rachel ook mocht in groep 4 en we moesten vertellen dat school veel te makkelijk is. Staat genoteerd. Na een werkdag en de kinderen brengen, halen en koken plofte ik na het eten even in bed. 20 minuutjes ontspanning, niet genoeg om helemaal op te laden maar wel om de avond goed te functioneren. Eerst was daar om 19 uur het gesprek voor Manuël in groep 2. Zo leuk om te zien hoe mooi het is geworden, dit nieuwe kleuterlokaal. Het was een vrolijk gesprek. Manuël doet heel leuk mee in de groep en thuis gaat het ook goed. Hij zit goed in zijn vel en we hebben de indruk dat hij meer energie overhoudt dan vorig jaar, hij is ook vrolijker. Dat herkende de meester. O...

Zeeheks

Afbeelding
Zaterdag ging Bert weer verder in de tuin na een pauze van een aantal maanden. Er zit al zoveel tijd in die tuin en alsnog is er genoeg te doen. De afgelopen weken heeft hij gebruikt om een plan uit te werken waar welke tegels moeten komen, alles is doorgerekend. Nu kon hij aan de slag en hij kreeg hulp van zijn vader. Ik zorgde ondertussen voor de kinderen en bracht Jonathan naar zwemles. Na het wegbrengen croste ik naar huis om de lunch vast op tafel te zetten, voelde me een keurige huisvrouw. De tijd thuis was maar kort want toen moest Jonathan alweer gehaald worden en ik wou ook nog even kijken. Hij zit al zo lang op zwemles en blijft wel erg lang in groepje 4 van 5 hangen. Op vakantie zwom hij zonder bandjes, uiteraard onder streng toezicht van ons, en dat ging prima. Ik wou dus wel eens zien hoe dat op zwemles ging. Onderweg ging er een oranje lampje branden in de auto. Ik appte Bert de foto terwijl ik voor het stoplicht stond en belde hem daarna, wat te doen? Het bleek het lampj...

Energie

Afbeelding
Vrijdag begon de dag goed. Rachel had gevraagd om haar op tijd wakker te maken zodat ze de tijd zou hebben zich klaar te maken. Ik had nog niet veel zin om mijn warme bed te verlaten maar Bert spoorde me aan toch maar te gaan, belofte maakt schuld. En zo is het. Ik kwam bij Rachels kamer maar haar bed was al leeg. Ze zat beneden een filmpje te kijken. Ze was om half 7 opgestaan. Had haar huiswerk afgemaakt, schoolbekers gevuld en vond het toen tijd voor ontspanning. Goed bezig. Helaas was het nu wel tijd om de televisie uit te doen, eerst maar eens helemaal klaarmaken voor school. Terwijl Rachel naar boven ging om kleren te pakken controleerde ik haar schoolbekers. Ze had blauwe melk en groen water. De grapjas had de kleurstof gevonden. Mij best. Ze weet haar leven kleur te geven.  Iedereen vertrok naar school en ik had een rustige ochtend met Esther. We vouwden samen de was. De hele zolder ligt vol met schone was, ik loop er steeds zo mee achter dus besloot alles dit weekend weg t...

Boos

Afbeelding
Vrijdagochtend maakte Esther me wakker, versuft keek ik op de telefoon hoe laat het was: 7.50 uur! Verslapen! Bert was al lang weg op de racefiets. Rachel en Jonathan waren net beneden. Vanuit een diepe slaap gelijk in de racestand. We vlogen het huis door, aankleden, tassen klaarmaken en iedereen brood naar binnen schuiven. In 25 minuten alles en iedereen klaarmaken lukte niet merkte ik al snel. Ik stuurde de juffen bericht dat Rachel en Jonathan wellicht iets later op school zouden zijn maar dat het volledig mijn schuld was. Ik wil niet dat iemand die kinderen erop aankijkt. We sprongen de auto in en ik scheurde richting school, wellicht iets harder dan de bordjes aangaven. Ik keek naar de autoklok en realiseerde me dat ze maar een minuut of 3 te laat zouden zijn, toch knap gedaan. En toen zei Rachel: 'oh nee, mijn tas'. Ik dook een parkeerhaven in, zocht in de auto maar nee... de tas was er niet. Toen flipte ik me toch een potje de pan uit. Ik schreeuwde van boosheid. Arme R...

Nieuwe aanwinsten

Afbeelding
De afwasmachine ging kapot. Na wat kuren dat hij het dan weer wel, dan weer niet deed kregen we er geen beweging meer in. Het ding is pas een half jaar oud en we hadden er een lieve duit voor betaald zodat we voorlopig goed zitten. Niet dus. Aangezien de monteur pas over 1,5 week tijd heeft moesten we toch echt aan de afwas. Inmiddels stond er van 2 dagen verzameld, zowel in de machine als op het aanrecht. Gelukkig hebben we een verzameling kinderen dus om de beurt hielpen ze mee. Manuël en Esther vinden het erg leuk als het hun beurt is. Ze drogen alles keurig af, wat een grappige minimensjes zijn het. Na een paar dagen afwassen waren we er al snel zat van, hoewel er uiteraard ergere dingen zijn. Op vakantie kost het allemaal veel meer tijd en dan is het niet erg maar na een lange werkdag, kinderen halen, koken, eten, kinderen op bed, opruimen en dan ook nog afwassen, daar word ik niet zo blij van. Maar goed het is niet anders, we staan ingepland voor een reparatie afspraak. Toen ik o...

Zelfstandige kinderen

Afbeelding
Soms heb je van die dagen, dan lukt het even niet. Ik had erg last van de maandelijkse periode. Wat een stom gedoe is dat toch. Bert zei al: 'ik kan je er wel voor een maand of 9 vanaf helpen'. Nee, bedankt. Ik doorsta het wel gewoon. Dat ik nou net deze woensdag extra moest werken kwam bijzonder slecht uit. Ik voelde me enorm gespannen door alle rondvliegende hormonen en de hoofdpijn beperkte me ook. Toen iemand me op het schoolplein vroeg hoe het ging antwoorde ik eerlijk dat het nu even niet zo lekker ging. Achteraf dacht ik: wat ben ik ook een zeur. Maar het was wel de waarheid.  De kinderen zaten op school, ik bracht Esther naar een vriendin en reed zelf door naar Wageningen voor een bijeenkomst. In de loop van de dag voelde ik me gelukkig steeds een beetje beter. Om 11.45u was het tijd om te vertrekken om op tijd de kinderen te halen. Eerst weer langs die vriendin om Esther te halen. Zij had heerlijk gespeeld. Daarna naar het schoolplein om de kinderen te halen. Rachel kr...

Zondagse blunder

Afbeelding
Zondag gingen we met elkaar naar de kerk. En nu dat niet zo gewoon meer is voelt dat heel speciaal. Rachel en Jonathan vertrokken direct naar de club want de kerk is volgens Rachel 'echt mega saai'. Esther en Manuël wilden juist heel graag wel mee naar de dienst want liedjes zingen met iedereen vinden zij geweldig. Ik had voor de dienst even een gesprekje met iemand dat we nu een plek hadden opgegeven voor een kind (we dachten, er wil er in ieder geval wel 1 mee) terwijl die halverwege de dienst naar de club gaat. Daardoor kon dus een ander niet de hele dienst erbij zijn. Ik moest het even op me laten inwerken maar kwam toch tot de conclusie dat dit een kromme redenering is. Als onze kinderen ook graag in de dienst willen zitten waarom zijn ze dan minder dan een volwassene? Nee hoor, 'laat de kinderen tot mij komen'. Wij hebben genoten van het samen zijn en de kinderen ook. En dat de kleintjes voor de preek richting de club gingen is voor hen heel goed. Dan is de concen...

Weer een overwinning

Afbeelding
Zaterdag was het een heerlijke dag. Het begon vroeg in de nacht toen Jonathan wakker werd van het onweer. Hij schreeuwde hard dus ik stapte uit bed en vloog naar zolder. Toen ik zijn kamer binnen gesneld kwam zei hij heel rustig: 'sorry, ik schrok'. Hij was zelf ook wat verbaasd dat hij zo gegild had. Het raam ging dicht en hij kon lekker verder slapen, en wij dus ook. Om 7 uur in de ochtend kwam Esther uit bed met de mededeling dat het ochtend was. Nee, daar hadden we nog echt geen zin in. Bert stuurde haar terug richting bed maar ik weet eigenlijk niet of ze dat ook gedaan heeft, ik sliep alweer. Om 8 uur kwamen de andere kinderen uit bed en gingen naar beneden, Bert ging er 10 minuten later achteraan en ik deed nog even de ogen dicht. Om 9.20u gingen ze weer open. Wat een luxe zeg, zo uitslapen! Heerlijk. Tijd voor een douche, ontbijt en koffie want om 11 uur kwam een vriendin me ophalen om samen naar Arnhem te gaan. Een dagje geen moeder zijn, maar lekker op stap. En dan oo...

Training in hotel, wauw

Afbeelding
Donderdag was een leuke dag, vol maar wel met allemaal interessante afspraken. De dag begon met dat ik naar een hotel in Heelsum mocht om daar een training te geven. Best spannend! Ik was een uur te vroeg om de tijd te hebben om alles klaar te zetten en te ontdekken waar de wc's zijn, het koffiezetapparaat en om de beamer aan te sluiten. Terwijl ik naar de ingang liep reed er iemand langs die uitgebreid naar me zwaaide. Dat zou vast mijn collega zijn die meekwam mochten er Vilente specifieke vragen komen want daar weet ik nog niet alles van. Ik wachtte haar op. Ze kwam blij op me afgelopen maar toen ze dichterbij kwam zag ik dat dit niet mijn collega was. Ze begon gelijk tegen me te kletsen 'wat zie je er prachtig uit'. Oh dank je, ik had me er goed op uitgesloofd dus leuk dat het zichtbaar was. Ze ging gelijk door met wie ze allemaal ook al gezien had en noemde allemaal mij onbekende namen. Ik wist nog steeds niet wie ze was maar ze bleef praten en we liepen samen naar de ...

Heel verantwoord

Afbeelding
Ik ben de laatste tijd steeds zo moe. Ik wou een manier bedenken om daar verstandig mee om te gaan. In plaats van het steeds graaien naar makkelijk eten besloot ik veel fruit te kopen en weer meer te gaan wandelen. Zaterdagochtend begon goed. Om 7.15u liep ik met de buurvrouw over de hei. Om 6.30 uur toen ik uit bed stapte was dat wel even een drempel, het huis nog gehuld in stilte en het was zelfs nog schemerig maar toen we eenmaal op de hei stonden was het heerlijk. We zagen een hertje voorbij springen en kwamen in het bos een zwijnenfamilie tegen. Toen hebben we de vaart er wel een beetje ingezet. Gebeukt worden door een zwijn staat niet op mijn verlanglijstje.   Toen we thuiskwamen na 6,5 kilometer was het nog steeds op tijd, de hele dag lag nog voor ons. Lekker begin zo. Bert vertelde dat hij iets na 7 uur beneden gerommel hoorde. Hij ging kijken wat er aan de hand was en trof Manuël aan die de afwasmachine aan het uitpakken was. Onze grote hulp en soms ook wel bemoeial. Maar ...

Grote opruiming

Afbeelding
Vrijdagochtend werd onze fietskar verkocht. Hij stond al een jaar ongebruikt in de schuur. Nu Manuël zelf fietst is er een plekje over op de fiets voor een vriendje en nu de kinderen groter worden komen veel vriendjes op hun eigen fiets. Het was wel even slikken. Wat heb ik altijd veel plezier van de kar gehad. We zwaaiden de kar uit. Manuël, Esther en ik wandelden daarna naar een adresje bij ons in de wijk om bij iemand koffie te drinken. De kinderen leefden zich uit op de trampoline en tijdens het kletsen dronken we een lekkere Latte en zaten we in de zon. Heerlijk. Naast het gewone geklets spraken we over hoe we Gods zegeningen in ons leven zien en Zijn leiding. Mooi om te kunnen delen. De tijd vloog voorbij en we moesten snel op huis aan om de fiets te pakken. Tijd om richting het schoolplein te gaan om Jonathan op te halen.  We waren keurig op tijd. Jonathan wou spelen met een vriendje en waar Rachel dat de week na de vakantie niet mag (zo'n week is al zo intensief voor haar m...

Kinderen alleen thuis

Afbeelding
De eerste schooldag bracht zoveel positieve energie. Rachel begon de dag enthousiast door om half 7 op ons bed te gaan springen net zoals ze als peuter deed. We mochten absoluut niet te laat komen. Zo'n springend groot kind op je bed werkt beter dan een wekker, het kind kun je dus niet uitschakelen. We waren keurig op tijd op school. Rachel liet zich overladen met kusjes en ging zelf de school in naar groep 7. We brachten Jonathan tot aan zijn deur (er zijn 3 ingangen). Zijn lokaal zit ernaast en dus konden we mooi via het raam zien waar zijn plekje was en natuurlijk konden we zwaaien. Jonathan was zo onder de indruk van groep 4 dat hij vergat zijn jas uit te doen. Zat hij in de klas met zijn jas aan, de schattebol. Wij seinen en wijzen en uiteindelijk snapte hij het en deed hij met een grote grijns zijn jas uit. Daarna was het de beurt aan Manuël. Dat afscheid nemen kostte wat meer moeite. Er waren ook verschillende kleuters aan het huilen dat helpt natuurlijk ook niet mee. Uitein...