Opa en oma

Mijn opa en oma kwamen op bezoek voor Rachel en mijn verjaardag. Wat was dat heerlijk. We zien elkaar in deze tijd zo weinig. Dan is het extra bijzonder om elkaar weer te zien. Het liefst zou ik ze lekker knuffelen maar we hebben ons ingehouden en keurig afstand bewaard.

Bij mijn opa en oma moet ik altijd denken aan de uitspraak: wat je zaait dat oogst je. Want hoewel ze mijn opa en oma zijn voelen ze meer aan als een 2e stel ouders. Of 3e moet ik zeggen naast schoonouders en eigen ouders. Al van jongs af aan kwamen we daar vaak over de vloer. En nu mijn ouders niet meer wonen in een huis waar ik ook gewoond heb voelt het huis van opa en oma wel wat als ouderlijk huis, het is in ieder geval heel vertrouwd. Opa fietste vroeger met mij als klein hummeltje op de fiets en met oma ben ik naar de bioscoop geweest om een film van Leonardo Dicaprio te zien. Welke tiener gaat er nou met zijn oma naar de bios? Geweldig toch. Als ik bij opa en oma ging logeren verhuisde opa naar het logeerbed (arme opa) en kroop ik in zijn bed, gezellig bij oma. In de ochtend kreeg je dan een beschuitje met veel te veel boter en een beetje kaas of hagelslag en een kopje bosvruchtenthee. Heerlijke herinneringen. En doordat ze vroeger zo veel tijd en aandacht in mij en mijn zusjes geïnvesteerd hebben is onze band nu zo goed. We appen met elkaar, mailen en bellen. We bemoedigen elkaar en maken ons zorgen om elkaar.


Nu gaat zelfs Rachel daar logeren samen met haar nichtje. Logeren bij je overgrootouders. En hoewel ze inmiddels in de 80 zijn staan ze weer klaar voor een nieuwe generatie kinderen. Nu op een iets andere manier dan bij ons, dat is logisch. Hoewel, toen Rachel en haar nichtje de hele zolder met draden door bedekt hadden kroop opa er gewoon onderdoor, nou dat zie ik niet zomaar elke overgrootvader doen.
Na de vorige logeerpartij kreeg Rachel thuis een pakketje opgestuurd van de MAF, daar gaat ze in januari een spreekbeurt over geven, dat had opa aangevraagd en naar ons laten opsturen. Grote betrokkenheid op mij en mijn gezin. 

En als er iemand is waar ik een voorbeeld aan neem is het oma wel. Met haar zelfbedachte woorden die ze in het gewone leven gewoon gebruikt, liefde voor man en kinderen en volharding als ze ergens in gelooft. 

Toen ze bij ons langskwamen kreeg ik een zilveren hangertje. Mooi, die ga ik met liefde dragen. En alvast een stukje erfenis, 4 antieke glaasjes. Die staan inmiddels in de nieuwe kast en kunnen gebruikt worden om alcohol in te schenken. Esther zat er al op te azen 'daar wil ik uit drinken'. Dat gaat niet gebeuren, later als je groot bent. Nu hou ik ze graag heel en dus uit kleine kinderhandjes.

Ik gun iedereen zulke fantastische grootouders als ik zelf heb en ik hoop dat ze nog lang bij ons mogen blijven. Deze blog is voor jullie opa en oma, want ook nu blijven jullie in me investeren. Heel bijzonder, ik hou van jullie.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen