10 jaar

Onze oudste dochter is 10 jaar. 10... dat begint toch echt een mens te worden. En 10 jaar geleden werden we dus ook voor het eerst ouders. Er lag een dik pak sneeuw en ze verraste ons door 6 weken te vroeg te komen.

Ik schrok me een hoedje toen ik in de nacht een bloeding kreeg. 'Bert, je moet NU de verloskundige bellen'. 'Weet je dat wel zeker?'. 'Ja heel erg zeker'. Gelijk werd de ambulance gebeld en 2 vriendelijke broeders hielpen me op weg naar het ziekenhuis. Stel je voor, je slaapt in een oud shirt, moet een onderbroek van manlief aan omdat anders de verbanden niet passen en juist op zo'n moment helpen 2 BROEDERS je. Wat een pech.

Toen Rachel er eenmaal was moest ze 14 dagen in het ziekenhuis blijven. En in al die dagen was er maar 1 verpleegkundige die haar naam goed uitsprak. Daar hadden we nou nooit over nagedacht. De meest gekke dingen kwamen langs, wat het meest bijbleef is: Raggol, Raggèl, Reetjol en Roggol. Terwijl je toch op de basisschool al leert dat je op het eind van een klankgroep 1 A schrijft maar wel uitspreekt als AA. En de CH samen is in het Nederlands een G. En nu nog krijgt ze regelmatig de vraag of je het op z'n Engels uitspreekt. Nee hoor, gewoon Nederlands.

Hoe dan ook, Rachel werd dus 10. Laat nou net haar klok kapot zijn. In de nacht kwam ze 2 keer langs om te vragen of het al ochtend is. Nee nog steeds niet. 6.45u was het eindelijk tijd. Ze sleurde haar broertjes uit bed en ze doken gezellig bij ons in bed. Esther was niet wakker te krijgen dus zij heeft (alweer) het cadeautjes geven gemist. En daarna volgde een feestdag, met trakteren op school, onverwachts bezoek en pizza eten.

In 10 jaar tijd van kledingmaat 44 naar 152. Ze wordt echt groot en tegelijk is ze ook nog echt een kind. Een kind wat vollop speelt en een klein vrouwtje wat steeds wijzer wordt. Heerlijk dat ze er is. 10 jaar zijn voorbij, op naar haar tienerjaren. We zijn bijna uit de peuters, het wordt wel weer eens tijd voor een nieuwe uitdaging.