Magische kaarsen

Zoals ieder jaar was Manuël nu ook weer tijdens de zomervakantie jarig. De avond voor het feest maakte iedereen zich klaar om naar bed te gaan. Manuël werd zijn slaapcabine ingestuurd en toen versierde de rest in pyjama's de hele tent met slingers en ballonnen. Reuze spannend voor Manuël. Toen het dan eindelijk ochtend was zongen we hem toe vanaf de tent vloer. We wisten niet of ons nieuwe luchtbed zoveel mensen kon houden dus verplaatsen we het feest naar de vloer. Hij werd overladen met cadeautjes die allemaal thuis gekocht (oké besteld) en ingepakt waren.

Voor bij de koffie mocht Manuël een taart kopen, in België blijkt dat een stuk makkelijker te zijn dan in Frankrijk. Bert en hij reden naar de supermarkt. Bij terugkomst stuurde Manuël ons allemaal de slaapcabines in. Dat deden we braaf want ja, hij was jarig. Als ik wist hoe lang we daar moesten blijven had ik wel een boek of telefoon meegenomen maar naar het plafond staren is vast erg goed voor de innerlijke mens. 

Wat wij niet wisten is dat ze een volledig feest ingekocht hadden: een tafelkleed, kartonnen feestkronen, toeters, 2 taarten, cola, appelsap en kaarsjes voor op de taart. 

Dit maakte het wel helemaal af. 1 voor 1 werden we door Manuël uit de slaapcabine bevrijd en iedereen reageerde even verbaasd en enthousiast. Natuurlijk hadden de oudste kinderen al lang door wat er gaande was maar daar lieten ze niets van merken. 

De kaarsjes gingen aan. Manuël blies ze uit maar ze gingen iedere keer weer aan. Van die magische dingen. Bert had dat niet door bij het kopen en daardoor hadden we geen maatregelen genomen. Terwijl Manuël bleef blazen pakten we snel een tang en bekertje met water. Daar gingen de kaarsen in. Inmiddels was de taart bezaaid met asdeeltjes. Blehg.  Eerst schraapten we met lepeltjes de geraakte delen eraf (taart helemaal lelijk) maar Manuël leek het niet eens te merken. Iedereen kreeg de taart van eigen keus en in de middag nog een stuk. 

Omdat het precies die dag regende deden we de rest van de tijd spelletjes in de tent, lazen boeken en speelden de kinderen. Ook wel een keer leuk zo met de regen tikkend op het tentdoek. 

Manuël koos als avondeten McDonald's. We hadden keuze uit 2 locaties die beiden op ongeveer dezelfde afstand lagen: 1 in België en 1 in Frankrijk. Rachel praatte op Manuël in zodat hij voor Frankrijk koos. Daar hebben ze namelijk een broodje die ze in andere landen niet hebben en daar had Rachel haar zinnen op gezet. 

Een feestelijke dag al met al.