Vivosmart 5

Op maandagavond toen de rest aan tafel zat en ik lekker lag te dutten kwamen de ouders van de logees een bedankje geven. Echt over de top zo leuk. Voor mij allerlei zeepjes in een leuk pakket en voor Bert een biertje en stroopwafel likeur. En natuurlijk hoeft dat helemaal niet, maar leuk vond ik het wel! 

Het bier stond al in de koelkast dus die ontbreekt op de foto.

Die likeur moest natuurlijk geprobeerd worden. Ik googelde hoe dit het lekkerste zou zijn. Op zichzelf in een likeurglaasje, naast de koffie of in de koffie. In de koffie leek me leuk om te testen. Toen de kinderen in bed lagen maakte ik een kopje decafé met een scheutje likeur erin. Dat smaakte goed. En hoewel dat Berts cadeautje was gebruik ik het ook maar, we zijn tenslotte één (op zo'n moment komt me dat goed uit). 

De volgende dag gingen de kinderen naar de bso. Voor Jonathan was dat de laatste keer. Rachel en ik hadden het rijk alleen. Tijd om de lekkere Texelse zeepjes te proberen. Zo'n douchebeurt voelt dan extra luxe, ja dit is helemaal aan mij besteed.

Het grootste deel van de dag bleef het droog maar net toen Rachel naar de orthodontist moest begon het te stortregenen. Echt sneu. Al had ik kunnen autorijden dan had ik haar gebracht. Nu moest ze er toch doorheen. Ze ging zonder klagen, dat vond ik knap. Ik zou er wel wat scheldwoorden aan gewijd hebben.

Eind van de middag kwamen de andere kinderen weer thuis. Ze gingen vrolijk naar de bso en kwamen vrolijk weer thuis. Jonathan had zijn afscheidsfeestje gevierd en was blij met deze nieuwe mijlpijl; geen bso meer.

De jongens doken gelijk de kast in op zoek naar hun tablet, Esther ging naar buiten om met een vriendin te spelen. 

Bert zou wat later thuis zijn. Hij was al wat later en toen viel er ook nog een trein uit. Ik besloot zelf maar te koken. In drie delen kreeg ik dat voor elkaar. Iedere keer een stukje verder. Ik had de kinderen om hulp kunnen vragen, maar dat doe ik nu al zoveel. En we hadden wat ongezonds kunnen eten maar dat hebben we ook al te vaak gedaan. Moe maar trots lukte het om een avondmaaltijd op tafel te krijgen, het is toch maar weer gelukt!

Na het eten kwam een pakketje voor mij. Ik had een Garmin sporthorloge gekocht. De Vivosmart 5. Vanaf woensdag mag ik gaan opbouwen met wandelen. Steeds minder liggen en meer lopen. Op geleide van pijn en moeheid. Een echt schema volgen is daardoor niet mogelijk maar door dit ding kan ik wel in de loop van de komende weken vooruitgang zien. Daar gaan we natuurlijk vanuit. En door dit spelelement heb ik daar echt zin in. Soms moet je het voor jezelf ook een beetje leuk maken.