Letterfeest

Eenmaal per week doen we de grote weekboodschappen. Albert Heijn is zo aardig om dat iedere zaterdag bij ons te brengen. Ondanks dat dit een grote hoeveelheid is ga ik toch meerdere keren per week naar de winkel. Twee keer om brood te halen en eventueel iets vers, die keren 'moeten' maar waarom ga ik vaak zelfs nog vaker?  Onze diepvries is klein (zo'n ding onder de koelkast) en met de hoeveelheid brood die hier gegeten wordt kom ik daar niet onderuit. Maar wat is nu het geval, iedere keer dat ik brood ga halen kom ik terug met een mandje vol en betaal zo weer 30 euro. Hoe dan? Even wat lekkers hier of we hebben toch zin in die aanvulling en ga zo maar door. Door die kleine boodschappen wat ineens een grotere hoeveelheid wordt zijn de maandelijkse kosten best hoog. Daarom ga ik proberen om gewoon alleen brood te halen als ik daarvoor erheen ga. Verder doen we het maar met wat er is. Lekkers op? Dan is er blijkbaar in korte tijd al gesnoept voor de hele week; pech gehad dus. Deze week stapte ik de winkel in met mijn goede voornemen. Toevallig lag het brood wat wij lekker vinden ook nog eens in de bak van 'oud' brood. Helemaal trots op mezelf kwam ik thuis met deze aankoop en bleef het mandje verder leeg. 2,5 brood voor 1,25 euro. Tjonge, dat scheelt!

Dat het lekkers inderdaad al halverwege de week op was leverde gemopper op, misschien moet ik maar ergens iets verstoppen zodat als het op is er nog een rol koek tevoorschijn getoverd kan worden.

Vrijdag begon de dag weer koud en glad. De rest van de week gingen we met de auto omdat ik direct door moest naar mijn werk. Deze dag hoefde dat niet en pakten we weer de fiets. Dat dagelijkse fietsen mis ik wel echt, wat vind ik dat lekker. Maar met die gladheid... sinds ik twee keer gevallen ben in zulke winterse omstandigheden met als resultaat een gat in mijn kin, hersenschudding en een gekneusd stuitje ben ik extra voorzichtig. Toch gingen we fietsen en namen we de veilige omweg; geen tunneltje meer voor mij in dit weer. De kinderen kwamen goed aan op school en ik fietste direct maar door want ik had leuke plannen: ik verwende mezelf met 13 minuten zonnebank. De kou uit en de warmte in. Ogen dicht en dan voelt het net alsof je in de zon ligt te bakken, daar knapt een mens van op.

Op de terugweg ging ik via de bibliotheek en konden we thuis nog net samen koffie drinken voor ik deelnam aan een webinar. De hele week waren er webinars over minimaliseren. Mijn boekje staat vol met aantekeningen, reuze interessant vind ik dat. En zo voelde de hele ochtend als 'me-time'.

Eind van de ochtend werden we op school verwacht voor de uitreiking van de letterdiploma's aan de kinderen van groep 3. Wat maakten ze er een feest van, ontzettend leuk! Bert sloot aan bij Manuëls groep en ik bij die van Esther. Ze kregen hun diploma, vierden feest en we mochten in het laatste kwartier spelletjes spelen. 

Eenmaal thuis viel mijn oog op het raam. Doordat de zon scheen kreeg ik energie én viel me op hoe smerig het raam was. Tijd voor actie. Na de hele ochtend ontspanning en gezelligheid werd er de middag gewerkt. 

En met resultaat. Ik nam me voor een uur hard te werken en daar knapte de kamer van op. We konden weer door de ramen kijken, de vloer werd gezogen en gedweild en alle losse rommeltjes opgeruimd. Klein voorjaarschoonmaakje, die zon doet toch echt heel veel.

De wasmand stond op het kleed om ook nog weg te werken maar ik vond dat ik wel hard genoeg gewerkt had. De wasmand ging terug naar zolder, uit het zicht. Die loopt niet weg.