Kasteelovernachting (2)

Donderdag kwamen we eind van de middag aan in Maastricht. De modderige broek viel niet heel erg op en van onze schoenen konden we de meeste modder afhalen met gras. We wilden naar restaurant Loetje voor hun beroemde biefstuk. Reserveren leek ons niet nodig voor een donderdag en dan zaten we zo aan een tijd vast. 17.15 uur parkeerden we de auto bij het restaurant, daar was het nog rustig. Omdat het nog wat vroeg was om te eten doken we eerst Loods 5 in. We scharrelden de winkel door en verbaasden ons over wat er allemaal voor moois te krijgen is, prachtig. We vergaapten ons maar kochten niets. Tegen het eind van het rondje liepen we langs de matten om je voeten te vegen. Bij de achterdeur hebben we er 2 van de Ikea voor een euro. Die dingen zijn volkomen versleten en er zitten vlekken in die er niet meer uitgaan. Ze liggen er al jaren en zijn hun geld dus meer dan waard. Maar toen zagen we mooie matten, oef dat was wel verleidelijk. Mij leek de maat precies goed voor bij ons thuis en de kleur ook. Nu heb ik daar meestal geen verstand van en ga ik er regelmatig mee de mist in. Bert heeft het vaak wel bij het juiste eind en hij twijfelde nu aan de kleur. Hoewel ik zijn advies vaak beter wel ter harte kan nemen wilde ik de gok wel wagen, dit leek echt mooi voor onze kamer. Ze zijn een stuk steviger dan die we hadden liggen en kunnen in de wasmachine dus zouden weer heel wat jaren mee moeten kunnen. We kochten de matten en ik was helemaal blij.

Tegen 18 uur legden we de matten in de auto en liepen terug naar het restaurant; tijd om te eten. Helaas was er geen plek meer vrij, ongelofelijk! We mochten terugkomen om 20 uur. Maar dat duurde ons veel te lang. Dan zochten we wel naar een ander plekje. We belden een ander restaurant maar ook die had pas plek om 19.30 uur. Toen besloten we om naar het centrum te rijden. In Maastricht zijn toch genoeg eetgelegenheden. Maar het was druk! Ook wel gezellig maar inmiddels rammelden onze buiken en wilden we vooral gewoon ergens eten.

1 restaurant was het rustig en had genoeg plek maar het hoofdgerecht was daar minstens 30 euro per persoon, tja zo luxe hoefde het ook weer niet.

Uiteindelijk was er dan toch plek in de herberg. Een klein smal restaurantje met vriendelijke bediening en een zaal met een hippe, vlotte uitstraling. Voor we eten hadden moesten we heel lang wachten. De tafeltjes om ons heen werden bediend en wij wachten maar. Uiteindelijk kregen we dan toch wat om 19.30 uur. We aten het op (pasta met truffelsaus) en het smaakte prima maar niet heel erg lekker. Gewoon basic vulling. Wat een tegenvaller. We betaalden en gingen er snel vandoor, naar McDonalds voor een ijsje. Achteraf gezien hadden we beter gewoon een patatje kunnen halen. Volgende keer toch maar reserveren.

Na een warm bad en een lange nacht zaten we alleen in de ontbijtzaal. Blijkbaar ontbijt er niemand om 8 uur. Heerlijk om het rijk alleen te hebben. Na verloop van tijd kwamen ook de andere hotelgasten binnendruppelen. We genoten weer van alle luxe en warme broden en pakten de spullen in. Zonder kinderen en al hun spullen is dat zo gedaan. We huurden fietsen in Valkenburg en waaiden lekker uit. Op en gegeven moment waaide het wel erg hard maar de meeste regen ging aan ons voorbij en dat was wel heel fijn. Twee keer haalde ik een helling niet en liep ik een klein stukje, voor het fietsen in de heuvels van zuid Limburg met een gewone fiets vond ik dat best netjes. We fietsen van Valkenburg naar de rand van Maastricht en weer terug via allerlei kleine dorpjes en vooral veel natuur en kleine fietspaden. In de zomer is het vast nog veel mooier om daar te fietsen. 33 kilometer later waren we terug bij de verhuurder, helemaal voldaan. Inmiddels begon het te regenen en werd de lucht grijs, perfecte timing. 

We kochten een lunch bij de supermarkt en aten die op in de auto, iets minder luxe maar wel lekker warm en droog. We tuften naar huis door de grijze wereld met een gordijn van regen om ons heen. Thuis hadden we een half uurtje om bij te komen, een kopje koffie te drinken en tassen neer te zetten. 

Daarna begon het rondje kinderen halen. Eerst Jonathan, die haalden we lopend. Hij was vol verhalen hoe leuk hij het logeren vond. Geweldig om te horen! Daarna reden we naar Ugchelen, daar bevonden zich de andere drie kinderen. Heel fijn dat die al samen waren. Ook zij waren vol verhalen. Iedereen heeft het zo goed gehad. 

Esther vond het leukste dat ze twee keer ongezond mochten eten (patat en pizza) en Manuël vond het leukst dat hij geen klusjes hoefde te doen. Een kinderhand is snel gevuld.

Eenmaal thuis waren we moe van al het gereis maar ook blij dat ons gezin weer compleet was. We aten restjes uit de diepvries, lekker makkelijk. Hoe heerlijk (en goed) de dagen weg ook waren, thuis komen en weer compleet zijn is ook weer heel fijn. There's no place like home.

En die matten... die staan mooi. Qua maat en kleur precies goed, toch een goede aankoop geweest en iedere keer als ik ze zie denk ik weer terug aan ons uitje.