Kasteelovernachting (1)
1 keer per jaar gaan Bert en ik samen twee nachten weg. Nu was het al 1,5 jaar geleden dus toen Bert zei: 'ik heb zin om met jou samen weg te gaan' was ik helemaal blij. Gek genoeg zat het niet zo in mijn systeem om eraan te denken maar het was de hoogste tijd. We regelden oppas (lees: ik) en keken er weken naar uit. Toen was het zover. Eerst brachten we Jonathan naar een vriendje, daarna reden we naar mijn moeder om Manuël en Esther te brengen. Inmiddels was het eind van de ochtend en lunchten we met Rachel bij Intratuin, leuk uitje met haar. Daarna reden we door om Rachel af te zetten bij een nichtje en toen hadden we het rijk alleen. We reisden door naar Heerlen, zuid Limburg. Een tussenstop bij een tankstation voor een warme kop thee maakte al het reizen draaglijk, wat heb ik daar een bloedhekel aan. Maar toen kwam het kasteel in zicht. Een kasteel omgetoverd als hotel en 1 kamer was 2 nachten voor ons om te gebruiken.
We bewonderden eerst de kamer uitgebreid. Omdat we niet vaak samen weggaan bezuinigen we niet op de kamer en dat maakt het extra speciaal. Zo'n kasteelambiance is helemaal ons ding.
We gingen eerst een half uurtje knock out op bed liggen. He he, we zijn er.
Het ontbijt was ook al zo lekker, we konden nog allerlei dingen bestellen zoals ei en zalm maar dat lieten we aan ons voorbij gaan. Het buffet met lekkere broodjes was meer dan voldoende.
Na een beetje chillen vertrokken we naar restaurant De Beren. Daar hadden we een tafeltje gereserveerd en konden we een cadeaubon verzilveren om lekker te eten. We deden ons ritueel tijdens het diner; we geven onze relatie een cijfer en bespreken wat er goed gaat en wat beter kan. Dat blijft goed om te doen. Even uit het gewone leven en volle focus op de relatie. Een basis waar we graag in blijven investeren om het leven gezellig te houden. En het eten was heerlijk!
Bij terugkomst was het kasteel mooi verlicht.
Tijd voor een nieuwe dag! We bleven in het kastelenthema en bezochten een middeleeuws kasteel. Wat een ander leven hadden die mensen toen. We lazen alle verhalen en bekeken de prachtige ruimtes. Toch ben ik blij dat we nu leven en niet toen. Pruiken waar vlooien in leven en bedden met gordijnen eromheen om de muizen uit je bed te houden. Niet zo idyllisch als een kasteel doet vermoeden. We kregen berichten binnen dat de kinderen het allemaal leuk hadden. Dan kun je zelf ook goed ontspannen.
Na een bijzonder lekkere lunch in het kasteelrestaurant besloten we nog een rondje te wandelen. Het was modderig en glibberig maar we hielden het droog terwijl het in de rest van Nederland regende. Na alle lekkere maaltijden en het opsnuiven van cultuur was het nu ook fijn om buiten actief te zijn.
Met modderige schoenen en modderspetters op de broek eindigden we het rondje zonder te vallen. En met alle modder en afdalingen was dat nog best een prestatie. Voldaan van de dag gingen we naar Maastricht om een restaurantje te zoeken. Dat klinkt makkelijk maar viel niet mee, maar daarover in een volgend blogje meer.
Reacties
Een reactie posten