Werken tijdens vakantie
Het weekend kregen we een logee. Juist tegen bedtijd begon het enorm te hagelen. Wat een noodweer. Onweer, hagel, het ging tekeer. De kinderen werden er bang van. We stelden het naar bed gaan dus maar even uit. Iedereen bleef beneden en we keken door het raam naar buiten naar het spektakel. Na een half uur was het klaar en de lucht werd weer lichter. Ik kon het niet laten om nog een klein sneeuwpopje te maken van het ijs. Wie had dat gedacht in de lente.
De logee bleef 2 nachten, dat was heel gezellig maar het was
ook weer fijn toen we teruggingen naar normaal. De kinderen hadden vakantie dus
die konden lekker chillen maar Bert en ik mochten weer naar het werk.
Maandagochtend paste Rachel op de andere 3 kinderen. Bert en
ik vertrokken naar kantoor. Ik heb een paar keer gebeld maar het ging prima
thuis. Toen ik om 13 uur thuis kwam hadden ze al geluncht en was het best
netjes. Ideaal. We zien maar even door de vingers dat ze bijna de volledige
ochtend op schermpjes gezeten hebben. In de middag werkte ik thuis en mochten
de kinderen een tijd buiten spelen, je moet wat in de vakantie. Toen Bert eind
van de middag thuis kwam bracht hij een prachtige bos bloemen mee, voor onze
trouwdag. Dat had ik niet verwacht. We zijn 14 jaar getrouwd. Natuurlijk
dachten we terug aan die mooie dag zoveel jaar geleden en feliciteerden we
elkaar dat we het maar mooi zolang met elkaar uithouden en daar had ik het bij gelaten.
Bert was attenter. Toen ik vertelde dat ik niets voor hem had was zijn antwoord:
‘levenslange trouw is voldoende’.
Dinsdag was het een bso dag. Ik bracht de kinderen weg en
reed door naar kantoor. Rachel vermaakte zich de hele dag zelf. Ze vond het wel
lekker om de dag aan zichzelf te hebben, aan dat soort dingen merk je toch echt
dat ze ouder wordt. Ik maakte een extra lange dag. Bert haalde dus de kinderen
op en begon vast met het eten. Het kwam zo mooi uit dat toen ik binnen kwam
lopen het eten net klaar was. Dat bevalt me prima. Alleen focussen op werk en
de rest wordt voor je gedaan, kan ik best aan wennen.
En dan was er nog de woensdag. Laatste werkdag voor mij. In
plaats van alleen de ochtend te werken ging ik door tot 5 uur. Ik wou een
aantal dingen af hebben en dat kostte me meer tijd dan ik hoopte. Sommige dingen
kunnen best doorgeschoven worden maar het spreken van mensen en meeleven met
leerlingen waar het niet zo goed mee gaat kan ik niet laten liggen. En al zou
ik dat doen dan blijf ik er toch maar aan denken. Beter dus om dat gewoon zo
snel mogelijk uit te voeren. Ik werkte vanuit huis en in de ochtend maakte onze
schoonmaakdame ons huis schoon. Wat een luxe iedere week weer!
Manuël genoot ook van de dag en was lekker aan het poetsen.
Hij speelde ‘meneer Helderder’ uit Pluk van de Petteflat. Het kind leeft
helemaal op van orde scheppen en poetsen. Toen Bert beneden kwam voor de koffie
zei hij tegen Manuël: ‘ik zie dat je geniet van de vakantie’. Een stralende Manuël kon dat beamen. Zijn
huis later moet wel perfect schoon en netjes zijn.
Eind van de middag was dus het huis op orde én mijn werk gedaan.
Tijd voor vakantie! Daar zag ik naar uit. Zeker van die dagen dat de kinderen
vrij zijn en wij niet voelt altijd extra druk. In de praktijk is dat niet
altijd zo maar in mijn hoofd moet ik dan aan zoveel dingen tegelijk denken dat
het wel zo voelt.
Proberen dus om ontspannen te worden. De eerste nacht moest
ik nog een beetje afkicken. Ik heb Bert een aantal keer in mijn slaap geschopt,
arme man. Even omschakelen naar de relaxte modus. Uitslapen, niets moeten,
alles mag. Ik ben er klaar voor!
Reacties
Een reactie posten