Ruimen en poetsen

Ruim een week suikervrij behalve dan mijn dagelijkse cappuccino. De eerste week leverde veel hoofdpijn en moeheid op. Daarna ging het beter. Het leek me een mooie bijkomstigheid als mijn buik ook nog eens platter werd. Met het meetlint in de aanslag bekeek ik de score maar geen verschil. Ook de weegschaal was ongenadig: geen verschil. Het enige effect was hoofdpijn en moeheid. Tja, niet echt waar ik op hoopte. Nu gaan we week 2 in, benieuwd of dat me wat zichtbaars gaat opleveren naast dat het in principe natuurlijk gezonder is. Voor na week 2 is er nog geen plan. Eerst maar eens 2 weken, zo goed als, suikervrij leven.

Zaterdag verzilverden we het verjaardagscadeau voor mijn vader. Hij is op reis voor zijn werk, mijn zus is ook mee met de reis. Dat gaf ons de mooie gelegenheid om het huis in te gaan en de zolder lekker op te ruimen en schoon te maken.

Esther werd de nacht ervoor ziek. Ze lag zielig met 39,2 graden koorts in bed. De nacht was dus nogal versnipperd. We zetten daarom geen wekker en vertrokken wanneer we daar klaar voor waren. Eerst maakten Rachel en ik een tussenstop bij de supermarkt. We kochten alle ingrediënten om broodjes gezond te kunnen maken voor de lunch. Daarna reden we door naar Apeldoorn. De keus was: Apeldoorn door rijden of het laatste stuk via de snelweg. Ik stond in dubio, zal ik een stukje snelweg doen... Maar nee, de spanning vloog me direct aan en ik besloot dat nu niet aan te gaan, ik wou de rest van de dag ook nog wat waard zijn. Jammer, maar binnendoor kwamen we er ook. 

Eerst dronken we een kopje koffie en maakten we een plan. Rachel had er helemaal een beeld bij. We werkten een uur hard en namen toen pauze. Mijn moeder kwam mee eten, reuze gezellig zo! Dat werd een langere pauze en met volle buik gingen we snel weer aan het werk. Mijn zus voegde zich bij ons en met elkaar hebben we bergen werk verzet en het was ook nog eens gezellig om bij te kletsen. Eind van de middag waren we moe maar we wilden het perse afmaken. Dat lukte, 18 uur blonk de zolder en waren we meer dan tevreden. Zoals Rachel al zei: 'bij iemand anders opruimen en schoonmaken is veel leuker omdat je er ook nog iemand blij mee maakt'. En zo is dat, dubbel resultaat.

Rachel had wel een beloning verdiend, ze had echt hard gewerkt, en dus maakten we een tussenstop bij McDonalds. We reden door de McDrive en haalden wat vulling. Voeding kun je het niet noemen maar voor een keer was het lekker. Ik weet niet of er suiker in een BigMac zit maar ik wil het ook niet weten, we waren toe aan eten dus ik kneep een oogje dicht. 

Half 8 waren we thuis. Bert had goed voor Esther gezorgd, het ging alweer een beetje beter met haar. We waren moe maar voldaan. Ook erg leuk om zo de dag met Rachel door te brengen, wat wordt ze al groot.

Thuis waren de 1 april grappen in volle gang, dat hadden we een beetje gemist. Voor de kinderen naar bed gingen verstopte ik alle hoofdkussens, toch nog even een grapje vanuit mij. Terwijl Bert en ik de kinderen in bed legden was Rachel beneden. Ik zette een aantal meubels in haar kamer op de kop als grap voor haar. Toen we naar beneden liepen troffen we de woonkamer omgekeerd aan. Dat kind had kussens onder de poten van de bank gestopt en kon daarmee de bank omdraaien. Te leuk deze grap!

Dat is nog eens wat anders dan hoe het vroeger ging 'je veter zit los', dat niveau.