Boerenkool gevecht

Zaterdag gingen we op bezoek bij mijn opa en oma. Ze hadden de open haard aan staan, dat is toch altijd zo genieten. We hebben ooit uitgezocht of we dat in ons huis kunnen inbouwen maar dat lukt niet op de plek die we daarvoor geschikt vinden. Dan maar over 20 jaar, als we dit huis verkopen, een huis uitzoeken mét open haard. Beneden groot, boven klein en een gezellige tuin. En wij dan samen als oude besjes bij de open haard koffie drinken en in de avond een slaapmutsje, ik zie het al helemaal voor me. 
De kinderen vonden het ook leuk om met het vuur bezig te zijn, hout uit de tuin halen en het vuur lekker opstoken. Opa en oma's huis: ook een beetje mijn thuis.


In de middag wilde Rachel de muur wel een likje verf geven. Het is toch onvoorstelbaar hoe snel witte muren met kinderen in huis niet wit meer zijn. Ik ergerde me er al een tijd aan. Rachel witte een muur en vond het daarna wel weer best. Ik deed daarna een andere muur nu de verf toch klaar stond. Het heeft ons misschien een half uur gekost en het is een wereld van verschil: heerlijk!


De kerstkaarten gingen weg uit het rek en de muur ziet er weer wit en netjes uit. In de avond aten we boerenkool. Het was 1+1 gratis en dus maakte ik 1200 gram boerenkool klaar met het dubbele aantal aardappels. De stamppot werd heerlijk en we kunnen er nog een keer van eten, ideaal. Beetje jammer dat mijn kookplaat er zo uitzag na het koken. Rachel vroeg al of ik gevochten had met de boerenkool. Nou ja, soort van wel. Er kwamen grote pannen aan te pas maar het is wel weer gelukt, lekker wintermaaltje. 



En om de zaterdag goed af te sluiten hing ik ook nog een schilderij op. Esthers kunstwerk van school die ik zo mooi gelukt vond stond al in een lijst uit de kringloop. De lijst stond op het speelkeukentje. Prima, maar niet zo mooi als ik het wilde. Boven het keukentje leek me de goede plek. Maar een gat in de muur boren, daar wordt Bert niet zo blij van, tenzij we zeker weten dat we tot in den eeuwigheid daar wat willen hangen. Ik ontdekte dat je dubbelzijdige plakkers hebt die veel gewicht kunnen dragen. Die haalde ik bij de Praxis en het werkt! Het kunstwerk hangt waar ik het wil, stevig en dat zonder gat in de muur. Bert blij, ik blij. 


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Efteling

Afbeelding
Woensdag kreeg Esther een vriendinnetje hier te spelen. Ik gaf de kinderen voor schooltijd duidelijke instructies : fiets samen naar huis en vergeet het vriendinnetje niet. Het is er een van een tweeling, Manuëls reactie was heel serieus en te grappig : 'maar hoe weten we dan dat we de goede meenemen?'. Rachel was die dag met school naar de Efteling, ze kregen vanuit school een cadeaukaart mee van 15 euro om eten en drinken van te kopen. Rachel sprak met haar vriendinnen af dat ze zelf een flesje water mee zouden nemen en een broodtrommel voor tussen de middag. Dan hoefden ze alleen avondeten te kopen, een patatje, en van de rest van het geld konden ze dan een souvenir kopen. Slim kind.  Ze is in allerlei achtbanen geweest en heeft enorm genoten. Bert, Rachel en Esther houden van die spannende attracties. Jonathan, Manuël en ik helemaal niet. Nadat ik met Bert een keer in de Efteling de hele dag misselijk was na 1 achtbaan wil hij er niet meer (met mij) heen. Maar nu zie ik opt...
Meer lezen

Nieuwe look

Afbeelding
De jongens waren hard toe aan een kappersbeurt. Het haar van de meiden werd ook piekerig. Rachel ging op dinsdag zelf naar de kapper, ideaal dat ze dat nu zelf kan. Bert ging op vrijdag met de jongens en Esther. Esther had bedacht om haar haar kort te knippen. Ze kreeg veel reacties: dat moet je niet doen, je mooie lange haar, weet je het zeker? Ja, ook van mij. Ze vertelde overal van haar plannen en liet zelfs op school en in de kerk voor haar bidden dat het fijn bij de kapper zou zijn. Toen een jongen uit haar klas zei dat hij het jammer vond (groep 3 he) was de maat vol. Esther zei: 'ik ga dit gewoon doen want ik weet dat het mooi is. Ik luister naar mezelf'. En zo ging het. Voor de kapper nog even op de foto met haar broers.  En daarna weer.  De haren van de jongens weer lekker kort, en geen zorgen: die krullen van Manuël zitten er zo weer in.  Esther was dolgelukkig: een droom die uitkomt! En een goede reflectie van deze 7 jarige: als ik naar andere mensen had geluis...
Meer lezen

Zegenende zachte 7 jarige handen

Afbeelding
De hedera werd bezorgd met een grote vrachtwagen. De bezorger belde vooraf, de planten waren kapot en niet geschikt om te bezorgen maar hij moest ze leveren. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, als de verpakking wat kapot is maakt me niks uit, als de planten maar de grond in kunnen. Toen hij de vrachtwagen voor reed mocht ik mee naar binnen. En inderdaad, wat een bende. Wortels lagen los en takken gebroken. Met grof geweld de vrachtwagen in gezet? Ik mocht de levering weigeren en dat deed ik dus maar. Wat ontzettend jammer van de planten, deze gaan het niet overleven. Het waren 2,3 meter hoge hedera, maar nu niet meer.  Vriendelijke bezorger, hij kon er ook niets aan doen. Ik nam contact op met de planten winkel, zij vochten het uit met de bezorgdienst. Conclusie voor ons : een week later kregen we de planten alsnog geleverd. Ik koos de hoogste maat maar heb er niet over nagedacht dat het ook wel eens te hoog kon zijn. Toen deze op de juiste manier geleverd werden stonden ze in de...
Meer lezen