Verwend

En toen was het bijna zover; mijn verjaardag. Met kinderlijke blijdschap kijk ik daar ieder jaar weer naar uit. De cadeautjes, lekker eten, gewoon alle feestelijkheid; ontzettend leuk. En hoewel mijn liefdestaal niet cadeautjes krijgen is vind ik dat toch wel het hoogtepunt van mijn verjaardag. 

Bert is normaal gesproken vaak laat met inkopen doen, ik vroeg hem al een paar keer of hij al wel wat geregeld had (irritante bemoeial die ik ben) en ik had een uitgebreide verlanglijst gemaakt met asociaal dure en fantastisch leuke cadeaus. Toen Bert zaterdagavond vertelde dat door de quarantaine het misschien niet helemaal zou zijn zoals ik verwachtte sloeg de teleurstelling toe. He wat jammer. Wat zou hij al wel geregeld hebben? Misschien 2 dingen? Kaal hoor. Mijn humeur sloeg om, dat is de keerzijde van de kinderlijke blijheid. Toen Bert in de avond een paar punten aangaf die hij graag anders zou willen zien gaf ik een grote mond terug. Ja, daaag. Kijk eerst maar eens naar jezelf. Je denkt toch zeker niet dat ik nog dat subassertieve typje ben die alles zomaar aanneemt en gelijk haar gedrag verandert? (Oké, doe ik nog regelmatig wel). Maar nu niet! Zoek het maar uit. Zo, dat was dat. We gingen slapen en lieten de zon ondergaan. Meestal vechten we het wel uit maar Bert vond me niet leuk als ik me als heks gedraag. Ook dat nog, irritante kerel. We gingen gewoon slapen en in de ochtend werd ik verkrampt wakker. Gaan slapen terwijl het niet goed zit kan ik echt niet tegen. 

De ochtend begon om 7 uur toen Jonathan kwam vragen of het feest al begon. Nee, nog eventjes slapen alsjeblieft. 25 minuten later kwam Rachel binnen en was het toch echt dag. Alle kinderen werden opgetrommeld en iedereen dook in ons grote bed. Er werd gezongen en toen kwamen de cadeaus tevoorschijn. Eerst Esthers zelfgemaakte kunstwerk van de opvang, echt zo leuk. En daarna volgden de cadeaus die Bert had geregeld; echt heel veel. Hij had serieus mijn halve lijst gekocht en had diep in de buidel getast. Daarnaast zat er een papier bij dat ik ook nog eens 4 stapelringen mag uitzoeken. Hallo hé, wat een enorm cadeau! Hoe zit dat nou? Waarom zei hij de dag ervoor dat niet alles gelukt was? Dat kwam omdat hij nog meer had willen kopen; nieuwe sloffen, een paar kaarsen. Hoe meer hoe beter. Tjonge jonge, ik was sprakeloos. De rest van de dag heb ik overdreven lief gedaan, dat had hij wel verdiend. En ik heb eerlijk gezegd dat ik me inderdaad als een heks gedragen heb en dat ik natuurlijk ook rekening wil houden met de punten die hij had aangegeven.

We starten langzaam op, dronken gezellig koffie met gebak erbij, de buren kwamen bij de achterdeur met nog een cadeau en prachtige bloemen. Ik was echt zo mega blij. Eén en al genieten. 

Je hebt mensen die zeggen dat ze niet echt wat van hun partner hoeven te krijgen op hun verjaardag omdat ze al veel in huis hebben uitgegeven. Of dat een bos bloemen wel genoeg is. Bewonderingswaardig maar ik kan me er niets bij voorstellen. Het hele jaar ben ik aardig bescheiden, al zeg ik het zelf (contradictie) maar op mijn verjaardag is het echt uitpakken (en dan ook letterlijk). En dat komt misschien ook wel omdat Bert me al jaren enorm verwend op 5 december. Hij is zo gul en geniet daarvan en dat kan ik alleen maar stimuleren. Zo slim ben ik dan ook wel weer.